................................................................
«Ξέρω τι να ψηφίσω;».
Απαντά ο Χριστόφορος Κάσδαγλης
Με αφορμή τις επερχόμενες εκλογές της 6ης Μαϊου, στην ενότητα "Ξέρω τι να ψηφίσω;" του tvxs.gr, πρόσωπα των γραμμάτων, της διανόησης και της τέχνης, μιλούν στην Κρυσταλία Πατούλη
εκφράζοντας τις απόψεις, τις σκέψεις και τους προβληματισμούς όχι μόνο
για την δική τους ψήφο αλλά και την ψήφο του Ελληνικού λαού. Σήμερα
απαντά ο συγγραφέας Χριστόφορος Κάσδαγλης.
Εκλογές: Η μεθεπόμενη μέρα!
Εκλογές 6ης Μαΐου 2012. Οι προτεραιότητές μου:
1. Να μην μπει στη Βουλή η νεοναζιστική «Χρυσή Αυγή».
2. Να ηττηθούν τα κόμματα που εκφράζουν ό,τι μας έφερε ως εδώ: Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμμαχία, ΛΑΟΣ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Κοινωνική Συμφωνία.
3. Να ενισχυθεί η Αριστερά.
4. Ν’ ανοίξει ο δρόμος για ένα πιο ανοιχτό, πιο αριστερό, πιο οικολογικό πολιτικό τοπίο, να ενισχυθούν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι δυνάμεις της αντίστασης.
5. Να αποδυναμωθούν οι αντιευρωπαϊστές.
Από την παραπάνω λίστα «to do» γίνεται σαφές ότι το διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν έχει να κάνει ούτε με το δίλλημα «ευρώ ή δραχμή», αλλά ούτε και «αντιμνημονιακοί ή μνημονιακοί». Όχι γιατί αυτά τα διλήμματα δεν υφίστανται, αλλά γιατί τοποθετούν λάθος τις διαχωριστικές γραμμές. Κάποιος πρέπει να πληρώσει για την κρίση, και μέχρι τώρα πληρώνουμε μόνο εμείς. Ε, λοιπόν, αυτό καιρός είναι να σταματήσει!
Δεν περιμένω τα πάντα απ’ αυτές τις εκλογές. Το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, οι παλιές ηγεσίες σαρώνονται, αλλά αυτό θα πάρει χρόνο. Από την άλλη, οι τραπεζίτες παραμένουν στις θέσεις τους, το ίδιο και οι διαπλεκόμενοι και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, τα στελέχη του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, οι μιντιάδες, οι καθηγητάδες, όλη αυτή η ελίτ που είναι υπεύθυνη για τον εκτροχιασμό της χώρας – σε πείσμα των ρηχών σλόγκαν «Να πληρώσουν οι πολιτικοί!» και «Φέρτε πίσω τα λεφτά!».
Πώς θα ήταν για μένα ένα ιδανικό κόμμα; Χρειαζόμαστε ένα κόμμα του καθενός και όχι του κανενός. Αριστερό, ευρωπαϊκό, ανοιχτό, ακτιβιστικό, οικολογικό. Ένα κόμμα που θα ενώνει τον κόσμο πάνω σ’ ένα απλό, κατανοητό και ευρύ πολιτικό πρόγραμμα. Αντισυστημικό στη ρίζα του, αλλά έτοιμο να προτείνει θετικές προτάσεις σε κάθε περίσταση, ευέλικτο, ανοιχτό σε συνεργασίες βάσει αρχών. Ένα κόμμα των έργων και όχι των λόγων, ένα κόμμα της αλληλεγγύης, που θα αναπτύξει το ίδιο ένα δίχτυ προστασίας των αδυνάτων αυτής της χώρας, παράλληλα με τη διεκδίκηση αντίστοιχων κρατικών πολιτικών και υποδομών. Πάνω απ’ όλα, όμως, ένα κόμμα που θα πει την απλή αλήθεια ότι δεν υπάρχουν πια εύκολες συνταγές για την Ελλάδα. Τα πράγματα από ’δω και πέρα θα είναι δύσκολα για πολλά χρόνια. Κανέναν δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να μας ξεγελάσει ως προς αυτό.
Παρά το γεγονός ότι στις εκλογές της 6ης Μαΐου θα συμμετάσχουν 36 (!) συνδυασμοί, τέτοιος φορέας δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει. Παρ’ όλα αυτά, προσωπικά ξέρω τι θα ψηφίσω! Έχω αποφασίσει ανεπιφύλακτα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι είναι ο χώρος που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού, πράγμα που έκανε άλλωστε όλη την τελευταία κρίσιμη περίοδο.
Εδώ είναι αναγκαία μια επισήμανση: Οι κοσμογονικές αλλαγές που εξελίσσονται στην πολιτική σκηνή της χώρας, πρέπει μεν να σαρώσουν το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα αλλά πρέπει επίσης να συμπεριλάβουν με δομικό τρόπο και το χώρο της Αριστεράς. Αλλιώς η αυριανή ψήφος θα ακυρωθεί, και θα επιστρέψουμε πάλι στο κόμμα του κανένα.
Αλλά επειδή δεν θέλω να αντιμετωπίζω τα πράγματα με μονομερή και μίζερο τρόπο, χωρίς να κάνω τον έξυπνο ή τον γκουρού έχω και τρεις εναλλακτικές προτάσεις για όσους παραμένουν επιφυλακτικοί: Οικολόγοι-Πράσινοι, ΔΗΜΑΡ, ή Πειρατές. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές ακριβώς τις δυνάμεις λογαριάζω επίσης ως μέρη μιας αυριανής επανίδρυσης του χώρου της Αριστεράς, ως μέρη της λύσης για το δυσεπίλυτο πρόβλημα της χώρας.
Χριστόφορος Κάσδαγλης
25/4/2012
----------
Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1958. Έχει γράψει τα βιβλία Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι (2012), Απολύομαι και τρελαίνομαι (1988), Επικίνδυνη ευρεσιτεχνία (1991), Σπλιτ! (2009), Η Αριστερά και ο κακός ο λύκος - Το γαμώτο ενός Αριστερού (2009), Το γαμώτο ενός παναθηναϊκού (2010). Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, σε περιοδικά, στο ραδιόφωνο και στο ίντερνετ. Σπούδασε Οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Ζει στην Αθήνα, δραπετεύει στα Τρίκαλα Κορινθίας και ονειρεύεται τα Απαλάχια Όρη.
2. Να ηττηθούν τα κόμματα που εκφράζουν ό,τι μας έφερε ως εδώ: Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Δημοκρατική Συμμαχία, ΛΑΟΣ, Ανεξάρτητοι Έλληνες, Κοινωνική Συμφωνία.
3. Να ενισχυθεί η Αριστερά.
4. Ν’ ανοίξει ο δρόμος για ένα πιο ανοιχτό, πιο αριστερό, πιο οικολογικό πολιτικό τοπίο, να ενισχυθούν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο οι δυνάμεις της αντίστασης.
5. Να αποδυναμωθούν οι αντιευρωπαϊστές.
Από την παραπάνω λίστα «to do» γίνεται σαφές ότι το διακύβευμα αυτών των εκλογών δεν έχει να κάνει ούτε με το δίλλημα «ευρώ ή δραχμή», αλλά ούτε και «αντιμνημονιακοί ή μνημονιακοί». Όχι γιατί αυτά τα διλήμματα δεν υφίστανται, αλλά γιατί τοποθετούν λάθος τις διαχωριστικές γραμμές. Κάποιος πρέπει να πληρώσει για την κρίση, και μέχρι τώρα πληρώνουμε μόνο εμείς. Ε, λοιπόν, αυτό καιρός είναι να σταματήσει!
Δεν περιμένω τα πάντα απ’ αυτές τις εκλογές. Το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, οι παλιές ηγεσίες σαρώνονται, αλλά αυτό θα πάρει χρόνο. Από την άλλη, οι τραπεζίτες παραμένουν στις θέσεις τους, το ίδιο και οι διαπλεκόμενοι και κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, τα στελέχη του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, οι μιντιάδες, οι καθηγητάδες, όλη αυτή η ελίτ που είναι υπεύθυνη για τον εκτροχιασμό της χώρας – σε πείσμα των ρηχών σλόγκαν «Να πληρώσουν οι πολιτικοί!» και «Φέρτε πίσω τα λεφτά!».
Πώς θα ήταν για μένα ένα ιδανικό κόμμα; Χρειαζόμαστε ένα κόμμα του καθενός και όχι του κανενός. Αριστερό, ευρωπαϊκό, ανοιχτό, ακτιβιστικό, οικολογικό. Ένα κόμμα που θα ενώνει τον κόσμο πάνω σ’ ένα απλό, κατανοητό και ευρύ πολιτικό πρόγραμμα. Αντισυστημικό στη ρίζα του, αλλά έτοιμο να προτείνει θετικές προτάσεις σε κάθε περίσταση, ευέλικτο, ανοιχτό σε συνεργασίες βάσει αρχών. Ένα κόμμα των έργων και όχι των λόγων, ένα κόμμα της αλληλεγγύης, που θα αναπτύξει το ίδιο ένα δίχτυ προστασίας των αδυνάτων αυτής της χώρας, παράλληλα με τη διεκδίκηση αντίστοιχων κρατικών πολιτικών και υποδομών. Πάνω απ’ όλα, όμως, ένα κόμμα που θα πει την απλή αλήθεια ότι δεν υπάρχουν πια εύκολες συνταγές για την Ελλάδα. Τα πράγματα από ’δω και πέρα θα είναι δύσκολα για πολλά χρόνια. Κανέναν δεν πρέπει ν’ αφήσουμε να μας ξεγελάσει ως προς αυτό.
Παρά το γεγονός ότι στις εκλογές της 6ης Μαΐου θα συμμετάσχουν 36 (!) συνδυασμοί, τέτοιος φορέας δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει. Παρ’ όλα αυτά, προσωπικά ξέρω τι θα ψηφίσω! Έχω αποφασίσει ανεπιφύλακτα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι είναι ο χώρος που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού, πράγμα που έκανε άλλωστε όλη την τελευταία κρίσιμη περίοδο.
Εδώ είναι αναγκαία μια επισήμανση: Οι κοσμογονικές αλλαγές που εξελίσσονται στην πολιτική σκηνή της χώρας, πρέπει μεν να σαρώσουν το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα αλλά πρέπει επίσης να συμπεριλάβουν με δομικό τρόπο και το χώρο της Αριστεράς. Αλλιώς η αυριανή ψήφος θα ακυρωθεί, και θα επιστρέψουμε πάλι στο κόμμα του κανένα.
Αλλά επειδή δεν θέλω να αντιμετωπίζω τα πράγματα με μονομερή και μίζερο τρόπο, χωρίς να κάνω τον έξυπνο ή τον γκουρού έχω και τρεις εναλλακτικές προτάσεις για όσους παραμένουν επιφυλακτικοί: Οικολόγοι-Πράσινοι, ΔΗΜΑΡ, ή Πειρατές. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές ακριβώς τις δυνάμεις λογαριάζω επίσης ως μέρη μιας αυριανής επανίδρυσης του χώρου της Αριστεράς, ως μέρη της λύσης για το δυσεπίλυτο πρόβλημα της χώρας.
Χριστόφορος Κάσδαγλης
25/4/2012
----------
Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1958. Έχει γράψει τα βιβλία Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι (2012), Απολύομαι και τρελαίνομαι (1988), Επικίνδυνη ευρεσιτεχνία (1991), Σπλιτ! (2009), Η Αριστερά και ο κακός ο λύκος - Το γαμώτο ενός Αριστερού (2009), Το γαμώτο ενός παναθηναϊκού (2010). Έχει δουλέψει σε εφημερίδες, σε περιοδικά, στο ραδιόφωνο και στο ίντερνετ. Σπούδασε Οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Ζει στην Αθήνα, δραπετεύει στα Τρίκαλα Κορινθίας και ονειρεύεται τα Απαλάχια Όρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου