Την πρώτη φορά που είχε έρθει το χαρτί της Εφορίας για περαίωση στη ζωή µου, ήµουνα µικρή κι αθώα. Τι σηµαίνει αυτό, πήγα και ρώτησα στην Εφορία, και µου εξήγησαν ότι ζητάνε χρήµατα για να µην κάνουν έλεγχο στα βιβλία µου. Ξενύχτησα να τα σουλουπώσω, και την άλλη µέρα τα φορτώθηκα και τους τα πήγα να τα ελέγξουν. Είχαν γελάσει πολύ οι άνθρωποι, αν και δεν µου εξήγησαν τον λόγο. Δεν τα άνοιξαν πάντως τα βιβλία µου, τα πήρα πίσω πικραµένη σα µαθήτρια που πήγε διαβασµένη στις εξετάσεις και οι καθηγητές δεν ενδιαφέρθηκαν να την ρωτήσουν τίποτε. Αυτό το σύνδροµο της µαθήτριας που φοβάται µήπως κάνει κάποιο λάθος στα τετραδιάκια της θα πρέπει να µε κυνηγάει, γιατί έκτοτε πληρώνω κάθε φορά που η Εφορία απειλεί µε έλεγχο βιβλίων. Ετσι συµβουλεύουν οι ειδικοί. Μα γιατί, απορώ πάντα, αφού είµαι εντάξει στις υποχρεώσεις µου, να πληρώσω σα να µην ήµουν; Μου εξηγούν ότι η Εφορία χρειάζεται εισπράξεις, κάπως σαν τον πεινασµένο δράκο που βγαίνει παγανιά για ανθρώπινο κρέας, κι αν ψάξει καλά τα βιβλία µου κάποιο λάθος µπορεί να βρει, οπότε θα πληρώσω πρόστιµο µεγαλύτερο.
(Κάθε τόσο προτείνει η στήλη να µπει µάθηµα συµπλήρωσης βιβλίων εσόδων εξόδων στα γυµνάσια, αλλά κανείς δεν ακούει.) Υπάρχει µια κατηγορία εργαζοµένων που πάντα πληρώνει φόρους, όµως η Εφορία, που θεωρεί όλον τον κόσµο φοροφυγά, της φέρεται χειρότερα από ό,τι στους φοροφυγάδες.
Την βάζει να πληρώσει παραπάνω, προσβάλλοντάς την κιόλας ως ύποπτη. Δεν µπορείς όµως να κάνεις αγωγή στην Εφορία για προσβολή ή συκοφαντική δυσφήµηση, όπως στις εφηµερίδες. Να κάψω τα βιβλία, λέει, που τόσα χρόνια παρακολουθούν τις πληρωµές µου, που µοχθώ να συγγράψω; Δεν είναι ύβρις τουλάχιστον;
Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010
από την εποπτεία στη μαστροπεία;
Δωροδόκησε, χρημάτισε κι έδωκε μίζες η Ντόιτσε Τέλεκομ σε Ούγγρους πολιτικούς κι αξιωματούχους; Θα λιποθυμήσω! Δεν είναι παρθένα ο καπιταλισμός στη Δύση; Υπάρχουν Γερμανοί δωρολήπτες και δωροδόκοι; Πού πάει ο κόσμος;
Στη Γαλλία έχουν κυβέρνηση του Βισύ μόνον για τους Τσιγγάνους; κι αυτοί οι άχρηστοι, οι ανεπρόκοποι, οι άνεργοι ώς πότε θα τη γλιτώνουν; ώς πότε θα τους αντέχει η οικονομία; Κι επιτέλους ώς πότε θα ζουν οι συνταξιούχοι στην Αγγλία; δεν ντρέπονται;
Ο κ. Καραμανλής κυβέρνησε με τον τρόπο (κι εν μέρει με το σύστημα) Σημίτη. Με τον ίδιο τρόπο (στα βασικά κι όχι στα πια
σάρικα περί open gov) κυβερνάει τώρα και ο Γιωργάκης
και πάει σχοινί κορδόνι η Ελλάδα για κρεμάλα.
Ολα (δεν) δουλεύουν ακριβώς όπως όλα (δεν) δούλευαν. Ενα πρόσφατο παράδειγμα: η περαίωση!
Η περαίωση στην Ελλάδα ήδη απ' την εποχή Σημίτη, όπως κι απ' την εποχή Καραμανλή, εφαρμόζεται κάθε φορά για «τελευταία φορά».
Συνοδεύεται πάντα απ' το κλισέ πως με την περαίωση αποδεικνύονται όλοι εκείνοι που έχουν ήδη πληρώσει τους φόρους τους ηλίθιοι, αλλά τι να κάνουμε; τώρα προέχει (πάντα προέχει) να εισπράξουμε και ό,τι μπορούμε απ' αυτούς που θα έπρεπε να 'χουμε συλλάβει.
Ερχεται λοιπόν, στο μαγαζί, στο γραφείο, στην επιχείρηση η περίφημη περαίωση -πάντα για τελευταία φορά!
Με αυτήν το αισχρό ρωμαίικο κράτος μας μάς προτείνει, όπως θα μας πρότεινε ο τελευταίος Οθωμανός χαρατσοεισπράκτορας, να παραδεχθούμε έναντι γλίσχρου αντιτίμου ότι το κλέβουμε και, εφ' όσον εισπράξει τον παρά, θα κλείσει τα μάτια του (και τα βιβλία μας) και δεν θα μας ελέγξει.
Δίνει έτσι το κράτος συγχωροχάρτι (έναντι του αντιτίμου που ορίζει κάθε φορά ο Τσάρος, κι εν προκειμένω ο Πάπας, της Οικονομίας) για όλα τα ανομήματα που έχει κάνει κανείς, ενθαρρύνοντάς τον να διαπράξει και τα επόμενα.
Εν ολίγοις: ο μεν αποδέκτης της περαίωσης παραδέχεται ότι είναι κλέφτης, αλλά πληρώνοντας κάτι γι' αυτό α) απαλλάσσεται και β) μπορεί να συνεχίσει κλέβοντας, ο δε
αποστολέας (το κράτος) όχι μόνον παραδέχεται ότι δικαιούμεθα να το κλέβουμε, αλλά κι ότι επιπλέον μπορεί «να τα παίρνει», κοινώς να εξαγοράζεται για να κάνει τα στραβά μάτια!
Ο τέλειος «εκσυγχρονισμός», ε;!
Η τέλεια «επανίδρυση του κράτους», ε;!
Η τέλεια «επανάσταση του αυτονόητου», ε;!
Το ωραίον είναι ότι μαγαζάτορες, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, σπεύδουν να αποδεχθούν την περαίωση ακόμα κι αν δεν έχουν κλέψει, μπροστά στον τρόμο του «Εφορα», όστις στον έλεγχο μπορεί να βρει ό,τι «παρατυπία» γουστάρει -και να μια προστιματάρα!
Κι έτσι, προκειμένου να 'χει το «κεφάλι του ήσυχο» ο εμποράκος πάει και του το κόβουν.
Οι ίδιοι εκείνοι, εν προκειμένω οι Σημίτης, Κωστάκης, Γιωργάκης, που έχουν αφήσει τη μεγάλη φοροδιαφυγή ακαταδίωκτη και τη μεγάλη εισφοροδιαφυγή στην ησυχία της.
Οι ίδιοι εκείνοι, εν προκειμένω οι Σημίτης, Κωστάκης, Γιωργάκης, που έχουν πάρει σχοινί κορδόνι την Ελλάδα στον λαιμό τους. Αυτοί που πάντα
για λόγους ανωτέρας βίας, ήγουν ταμειακής ένδειας, ασκούν την πιο αισχρή βία σε όποιον φουκαρά αποδέχεται να βιάζεται. Και σε όποιον -ακόμα καλύτερα- αποδέχεται αυτόν τον βιασμό ως ευκαιρία για να μην τον ξεσχίσουν περισσότερο.
Εμ βιασμένος, εμ να αισθάνεται κι ευχαριστημένος.
Αυτό το τούρκικο δοβλέτι έχουν καταντήσει την Ελλάδα να 'ναι οι ιμιτασιόν Κομνηνοί (Παπανδρέου) και οι ιμιτασιόν Παλαιολόγοι (Καραμανλήδες) -όλη αυτή η Φαναριώτη Καμαρίλα των 200 Οικογενειών που λυμαίνονται τη χώρα -που την καταχρέωσαν, που την ξεφτίλισαν, που την περιήγαγαν σε καθεστώς Κατοχής -κατηγορώντας ταυτόχρονα οι θρασύτατοι τους Ελληνες εργαζόμενους (από τους πιο σκληρά στην Ευρώπη) για τεμπέληδες, ανεπρόκοπους κι άξιους της μοίρας τους.
Οσο για τους τίμιους επιχειρηματίες, επιτηδευματίες μαγαζάτορες και λοιπούς μικρομεσαίους, που στο μεταξύ έχουν πληρώσει κανονικότατα τους φόρους τους (μάλιστα στο ακέραιο και όχι με εκπτώσεις όπως το άθλιο κράτος μας προσφέρει στους κλέφτες) -όλοι αυτοί οι τίμιοι αισθάνονται κορόιδα και ηλίθιοι.
Εννοείται ότι την περαίωση που τώρα επιβάλλει ο κ. Παπακωνσταντίνου, την κατηγορούσε ο ίδιος ως χαράτσι, όταν την επέβαλλε η Ν.Δ.! Οπως άλλωστε και η Ν.Δ. κατήγγελλε κι εκείνη το ΠΑΣΟΚ, όποτε επέβαλλε κι αυτό με τη σειρά του την περαίωση.
Οι γελοίοι! Κατηγορούν αυτό που κάνουν οι άλλοι όταν δεν το κάνουν οι ίδιοι!
Για να πω την αλήθεια το αντίθετο θα με εξέπληττε· θα ήταν σαν να μην έχουμε δικομματικό μονοκομματισμό!
Θα ήταν σαν αν μην έχουμε καιροσκόπους, ανήθικους και ανδρείκελα για να μας κυβερνούν!
Γίνεται;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου