"Το κλειστό σύμπαν του εαυτού" έγραψε ο Κωστής Παπαγιώργης (από το «LIFO», 14/5/2009)

.......................................................

 
Κωστής Παπαγιώργης
(1947 - 2014)











Το κλειστό σύμπαν του εαυτού

‘’...ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΥΣΚΟΛΑ το καταλαβαίνουμε. Η σκέψη που κάνουμε κατά μόνας είναι βέβαια ιδιωτική· η μύχια επιθυμία που μας αναστατώνει – αδήλωτη και ακοινώνητη – αποτελεί προσωπικό δεδομένο· μια αιφνίδια αλλαγή πλεύσης που οφείλεται σε προσωπική ατυχία δεν είναι κάτι που γράφεται στο κούτελο. Πέρα όμως από την εχέμυθη πλευρά του εαυτού μας, υπάρχει και η μαντρωμένη μύχια ζωή όπου δίκαιο, ήθος και νόμος δεν εισχωρούν, η απελευθερωτική κρυψίνοια όπου το εγώ διπλοκλειδώνεται στον εαυτό του όχι για να απαλλαγεί από το δημόσιο βίο, αλλά για να επανέλθει ανακουφισμένο. Στα περιοδικά λαϊκού κύρους παρακινούν το κοινό: ομολογήστε τις φαντασιώσεις σας! Όπερ σημαίνει: κάντε δημόσιο το ιδιωτικό, γυρίστε το μέσα έξω.

ΕΝ ΤΟΥΤΟΙΣ, ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΕΙΡΑ, όλοι γνωρίζουμε ότι οι προσωπικές σχέσεις διατηρούν την ισορροπία τους χάρη σε ένα ορισμένο απόθεμα σιωπής, σοφής ασάφειας, ακοινώνητης εσωτερικότητας και συχνά ανεξήγητης φυγανθρωπίας. Δεν πρόκειται κατ’ ανάγκην για μεγάλες αμαρτίες, για εγκλήματα και θανάσιμα ανομήματα που αργά ή γρήγορα κοινοποιούνται διότι η ενοχή τα ανεβάζει στην επιφάνεια όπως η θάλασσα τον πνιγμένο. Η αυθεντική ιδιωτικότητα δεν αφορά το νόμο. Όπως η σκέψη αψηφά την όραση και την αφή, τα μύχια σκιρτήματα και ο σπλαχνικός χρόνος έχουν ανάγκη το κλειστό σύμπαν, την αμετάδοτη οικειότητα, ένα είδος άφατης συνθηματικής γλώσσας, που ούτε προφέρεται ούτε γράφεται.

ΑΛΛΩΣΤΕ Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΙΚΩΝ να ορίσουν η λέξη «εαυτός» - περίπου σαν χέρι που προσπαθεί να πιάσει τον εαυτό του – είναι διδακτική και αποκαλυπτική. Εαυτοσκοπία μόνο κατά μεταφορά νοείται. 

     Κωστής Παπαγιώργης

  (από το «LIFO», 14/5/2009)