..........................................................
Το μπαλκόνι που έγινε ντουλάπι
της Άννας Δαμιανίδη
 |
| To μπαλκόνι που έγινε ντουλάπι |
Χτες βράδυ ήρθα
να μείνω στο σπίτι μιας φίλης, στη γειτονιά που έμεινα την πρώτη χρονιά όταν
είχα έρθει φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη. Αγία Τριάδα. Ένα μεγάλο διαμέρισμα σε
πολυκατοικία του 60, πάνω στην λεωφόρο της νέας παραλίας. Δηλαδή, ήταν
πάνω στη λεωφόρο, γιατί επί χούντας έχτισαν μπροστά μια άλλη πολυκατοικία. Κι
όταν λέμε έχτισαν, εννοούμε ότι τους έκλεισαν όχι μόνο τη θέα, αλλά και τα ίδια
τα μπαλκόνια!
Αυτό το πράγμα
δεν το είχα ξαναδεί, κι αν δεν το έβλεπα με τα μάτια μου, δεν θα το πίστευα.
Υπήρχε ένα οικόπεδο μπροστά, μάλλον στενό, όπου λογικά, για να χτιστεί θα
έπρεπε να αφήσει ένα χώρο πίσω του. Έστω ένα στενό έξι μέτρων, που είναι η
μίνιμουμ απόσταση για πολυκατοικίες. Έλα όμως που ανήκε στην εκκλησία, η οποία είναι πέραν του
νόμου και των πολεοδομιών, και χωρίς πολλά- πολλά αποφάσισε και διέταξε να το
χτίσει ολόκληρο, αδιαφορώντας πλήρως για το πώς θα ανάσαιναν και να φωτίζονταν
οι από πίσω.
Κι έτσι εκεί που
οι άνθρωποι είχαν θέα στη θάλασσα από τα μπροστινά τους μπαλκόνια,
παρακολούθησαν να σκάβονται θεμέλια σε όλα τα τετραγωνικά του μπροστινού οικοπέδου, και να
υψώνονται τοίχοι που τους έχτισαν κανονικά. Δεν έμεινε ούτε φωταγωγός να
περνάει λίγο φως στα πρώην μπαλκόνια. Το
βγάζω φωτογραφία δια του λόγου το ασφαλές, γιατί αν δεν το δει άνθρωπος δεν θα
το πιστέψει.
Πολλά οικόπεδα
της εκκλησίας έχουν χτιστεί με τρόπο σκανδαλώδη, κι όταν
φτιάχνει κτίρια για δική της χρήση, ξεχωρίζουν από κείνα τα παράθυρα με
τις
αψίδες, κι εντυπωσιάζουν όπως καλύπτουν εξαντλητικά τα οικόπεδα. Ή
πλακώνουν τα ίδια τους τα εκκλησάκια, όπως εκείνο το φοβερό στη
Μητροπόλεως, το
πρώην Υπουργείο Παιδείας. Άπληστη πάντα η Εκκλησία, αδιάφορη για το
αποτέλεσμα
και την υποβάθμιση ποιότητας του περιβάλλοντος, σαν τον πιο χυδαίο
οικοπεδοφάγο. Και οι καινούργιες εκκλησίες που φτιάχνει είναι όλες
χάλια, υποτίθεται
δε ότι έχει και προδιαγραφές, διαθέτει γραφείο ναοδομίας. Αλλά η
εκμετάλλευση των οικοπέδων της είναι το κάτι
άλλο. Οπότε σε συνδυασμό με τη χούντα μεγαλούργησε. Ασχήμια και
αυταρχισμός,
αυθαιρεσία και περιφρόνηση.
Πάντως αυτό το πράγμα
με το χτισμένο μπαλκόνι, δεν το είχα δει και ακούσει ποτέ, ούτε θα μπορούσα να
το φανταστώ. Ξεπερνάει κάθε σύλληψη κι αντίληψη.
Τι υποστήκαμε μ' αυτή τη χούντα, τι αισθητικό εκχυδαϊσμό, που τον έχουμε
καταπιεί, αφομοιώσει και συνηθίσει, και εναντίον του δεν αντιδράσαμε
ποτέ όσο χρειαζόταν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου