Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

"Προσεχώς κατεδάφιση" Του Παντελη Μπουκάλα ("Καθημερινή", 3/11/2012)

...........................................................


Προσεχώς κατεδάφιση

Του Παντελη Μπουκάλα

Δεκάδες και δεκάδες στελέχη της Αριστεράς, σε 
όλες τις αποχρώσεις της, μεγάλωσαν και είδαν 
τα μαλλιά τους να αραιώνουν συζητώντας το 
ίδιο σχέδιο και έχοντας την ίδια ελπίδα: τον 
διεμβολισμό του ΠΑΣΟΚ. Κόμματα γεννήθηκαν -
με ποικίλους συνδυασμούς αρχικών, ανάλογα 
με τα ηχηρά επίθετα που επιστρατεύονταν κάθε 
φορά-, αρχηγοί αναδείχθηκαν και αποσύρθηκαν, 
και ο στόχος πάντοτε ίδιος: 
είτε η «αριστεροποίηση» ενός 
ΠΑΣΟΚ που στρεφόταν όλο και 
σαφέστερα προς τα δεξιά 
(παρά τον σποραδικό «εισοδισμό» ενίων 
αριστερών «προσωπικοτήτων», 
που τάχιστα αφομοιώνονταν) 
 είτε ο διεμβολισμός του. Είχαν κάνει βλέπετε 
το λάθος να πιστεύουν πως οι ψήφοι στο ΠΑΣΟΚ 
ήταν στην πλειονότητά τους αριστερογενείς μεν, 
 δανεικές δε. Αλλά δανεικές ψήφοι δεν υπάρ-
χουν. Το ΠΑΣΟΚ όμως άντεχε. Πού και πού 
κάποιοι αποχωρούσαν, διαγράφονταν ή «έθεταν 
εαυτόν εκτός τρένου» (σύμφωνα με μία από τις 
ρήσεις με τις οποίες εμπλούτισε την ιστορία του 
πολιτικού κυνισμού η οικογένεια Παπανδρέου), 
ίδρυαν και κάποιο κομματίδιο, αργά ή γρήγορα 
όμως επέστρεφαν νουθετημένοι 
από την πραγματικότητα. Η εξουσία 
αποτελούσε τη συγκολλητίνη του πράσινου 
κόμματος. Αυτή κρατούσε στο ίδιο σχήμα 
αντίπαλες φατρίες και αγρίως 
 συγκρουόμενες προσωπικές φιλοδοξίες. 
Αποτελούσε επίσης το δέλεαρ που οδηγούσε 
στην κάλπη του όσους έμαθαν να εξισώνουν 
την πολιτική τους κουλτούρα με τη συμμετοχή 
τους στην αναδιανεμητική λειτουργία του 
πελατειακού κράτους. Από τη μακρά αναμονή 
πολλοί της Αριστεράς κουράστηκαν, ανάμεσά 
τους ορισμένοι από τους κορυφαίους θεωρη-
τικούς του διεμβολισμού, λ.χ. ο 
πολύς Μίμης Ανδρουλάκης, 
ικανός να επιχειρηματολογήσει 
την ίδια στιγμή, και με το ίδιο στυλ, για τέσσερα 
σφόδρα αντικρουόμενα ζητήματα. Είπαν 
λοιπόν να επιταχύνουν τα πράγματα και 
-περίπου αυτοδιεμβολιζόμενοι- πήγαν «να 
αλλάξουν το ΠΑΣΟΚ από τα μέσα». Την 
είδαμε την προκοπή τους. Τώρα, κι αν η Ιστορία 
δεν μας επιφυλάσσει μία επιπλέον έκπληξη, 
το ΠΑΣΟΚ αποσαθρώνεται. Και τα μεν  
στελέχη του αναζητούν πάλι στην 
ντουλάπα τους αγωνιστικές φόρμες 
κάτω από τα κοστούμια της εξουσίας, οι δε 
μάζες που το συνόδεψαν επί δεκαετίες δεν 
φαίνονται πρόθυμες να συγκινηθούν και 
να του συμπαρασταθούν. Κάπως έτσι, μια 
κάποτε περιζήτητη περιουσία κινδυνεύει να 
βρεθεί χωρίς πρόθυμους κληρονόμους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: