...........................................................
Στα χέρια της Γερμανίας η τύχη της Ελλάδας.
Του Στέλιου Κούλογλου
Δεν επιφύλασσε καμιά ιδιαίτερη έκπληξη η χθεσινή μαραθώνια συνεδρίαση του
Εurogroup. Η δόση θα εκταμιευθεί, έστω και με δόσεις, αφού διαφορετικά
μπορούσε να καταρρεύσει ολόκληρη η ευρωζώνη, όχι μόνο η Ελλάδα. Αλλά στο
πιο κρίσιμο θέμα, την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, η απόφαση
παραπέμφθηκε για μετά το φθινόπωρο του 2013, στις γερμανικές καλένδες:
μέχρι τότε η Ελλάδα θα εξακολουθήσει να χαροπαλεύει. Οι 17 υπουργοί
έσκυψαν πάνω από τον Έλληνα ασθενή, αλλά δεν αποφάσισαν να προχωρήσουν
στη δραστική εγχείρηση που θα του έσωζε τη ζωή και θα τον έβαζε σε μια
πορεία ανάκαμψης. Η γερμανική κυβέρνηση, που αντιτάχθηκε σθεναρά στη
δραστική λύση του κουρέματος, επέβαλλε τη δική της θέση και είναι η
νικήτρια της αναμέτρησης με το ΔΝΤ.
Τα φάρμακα που δόθηκαν στον ασθενή, πέρα από την
εκταμίευση της δόσης, δηλαδή η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, η
επιστροφή των κερδών που έχει η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα και το
πρόγραμμα επαναγοράς ελληνικών ομολόγων στο 35% της ονομαστικής τους
αξίας, υπολογίζονται στα 40δις ευρώ. Ειδικά για το τελευταίο μέτρο,
την επαναγορά ομολόγων, παραμένει ερωτηματικό πως θα εφαρμοστεί ένα
τέτοιο σχέδιο, που προβλέπει συντονισμένες και αιφνιδιαστικές κινήσεις,
οι οποίες κανονικά δεν προαναγγέλλονται. Σε κάθε όμως περίπτωση, η
συμβιβαστική συνταγή δεν αποτελεί το δραστικό κούρεμα που ήθελε το ΔΝΤ,
να παραιτηθούν δηλαδή οι χώρες δανειστές από το 50% των απαιτήσεων τους,
προκειμένου το ελληνικό χρέος να είναι βιώσιμο.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Η ανακούφιση από τα
φάρμακα θα περάσει γρήγορα. Τα πρόσφατα επαχθή μέτρα θα προκαλέσουν
μεγαλύτερη ύφεση στην οικονομία, η Ελλάδα θα πέσει ξανά έξω στους
δημοσιονομικούς της στόχους και η τρόικα των δανειστών θα ζητήσει νέα
μέτρα, για να καλυφθούν τα κενά. Η κοινωνική και πολιτική αποδιάρθρωση
της χώρας θα συνεχιστεί και το μοναδικό ερώτημα είναι αν δεν θα έχει
πλήρως καταρρεύσει μέχρι το τέλος του 2013, όταν θα έχουν
πραγματοποιηθεί οι γερμανικές εκλογές και σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση.
Γιατί είναι προφανές ότι οι Μέρκελ-Σόιμπλε, όπως ήδη διέρρευσε στον
τύπο, εξετάζουν θετικά το κούρεμα για μετά τις εκλογές, αν επανεκλεγούν.
Και πιθανώς αυτό υποσχέθηκαν στην Λαγκάρντ, προκείμενου η επικεφαλής
του ΔΝΤ να μετριάσει τις απαιτήσεις της.
Για μια ακόμα φορά, η ελληνική πλευρά έχασε την ευκαιρία να διαπραγματευθεί με αξιώσεις, αξιοποιώντας την πρόθεση του ΔΝΤ για δραστική λύση της ελληνικής εκκρεμότητας και τις γερμανικές εκλογές, πριν από τις οποίες η Άνγκελα Μέρκελ θέλει να αποφύγει μια μεγάλη κρίση της ευρωζώνης, κάτι που θα συνέβαινε αν η Ελλάδα κατέρρεε. Η γερμανική ηγεσία είχε άλλωστε πάρει την απόφαση να στηρίξει την ελληνική πλευρά μέσα στο καλοκαίρι, πριν η κυρία Μέρκελ συναντήσει τον κ. Σαμαρά, αλλά ο τελευταίος δεν το αξιοποίησε στους χειρισμούς του. Κολακεύτηκε από τα καλά λόγια και το ταξίδι της καγκελάριου στην Αθήνα ,που συνιστούσαν ασφαλώς μια στήριξη στο πρόσωπο του. Αλλά το τίμημα ήταν να προσκολληθεί στην Γερμανία αντί να διαπραγματευτεί. Έτσι έφτασε στο τέλος να ανησυχεί για το πως και πότε θα πάρει την δόση, τακτική που του καταλογίζουν και οι εταίροι στην τρικομματική κυβέρνηση.
Η γερμανική κυβέρνηση βγαίνει κερδισμένη από το bras de fer με το ΔΝΤ, αφού κατάφερε να επιβάλλει την θέση της για την μετεκλογική μετάθεση της επίλυσης του ελληνικού προβλήματος. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο σχεδιασμός της θα της βγει και η Ελλάδα δεν θα καταρρεύσει, εν τω μεταξύ, πυροδοτώντας μια κρίση στην ευρωζώνη που θα επηρέαζε καθοριστικά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Το βέβαιο αντίθετα είναι ότι, απούσα σε μια ακόμη μάχη, προσκολλημένη σε μια πλευρά, η Ελλάδα έχει πλέον εναποθέσει τις τύχες της στα χέρια της Γερμανίας.
Για μια ακόμα φορά, η ελληνική πλευρά έχασε την ευκαιρία να διαπραγματευθεί με αξιώσεις, αξιοποιώντας την πρόθεση του ΔΝΤ για δραστική λύση της ελληνικής εκκρεμότητας και τις γερμανικές εκλογές, πριν από τις οποίες η Άνγκελα Μέρκελ θέλει να αποφύγει μια μεγάλη κρίση της ευρωζώνης, κάτι που θα συνέβαινε αν η Ελλάδα κατέρρεε. Η γερμανική ηγεσία είχε άλλωστε πάρει την απόφαση να στηρίξει την ελληνική πλευρά μέσα στο καλοκαίρι, πριν η κυρία Μέρκελ συναντήσει τον κ. Σαμαρά, αλλά ο τελευταίος δεν το αξιοποίησε στους χειρισμούς του. Κολακεύτηκε από τα καλά λόγια και το ταξίδι της καγκελάριου στην Αθήνα ,που συνιστούσαν ασφαλώς μια στήριξη στο πρόσωπο του. Αλλά το τίμημα ήταν να προσκολληθεί στην Γερμανία αντί να διαπραγματευτεί. Έτσι έφτασε στο τέλος να ανησυχεί για το πως και πότε θα πάρει την δόση, τακτική που του καταλογίζουν και οι εταίροι στην τρικομματική κυβέρνηση.
Η γερμανική κυβέρνηση βγαίνει κερδισμένη από το bras de fer με το ΔΝΤ, αφού κατάφερε να επιβάλλει την θέση της για την μετεκλογική μετάθεση της επίλυσης του ελληνικού προβλήματος. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο σχεδιασμός της θα της βγει και η Ελλάδα δεν θα καταρρεύσει, εν τω μεταξύ, πυροδοτώντας μια κρίση στην ευρωζώνη που θα επηρέαζε καθοριστικά το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Το βέβαιο αντίθετα είναι ότι, απούσα σε μια ακόμη μάχη, προσκολλημένη σε μια πλευρά, η Ελλάδα έχει πλέον εναποθέσει τις τύχες της στα χέρια της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου