"Χρυσή Αυγή" και Χούντα του '67: Φανεροί και κρυφοί γλωσσικοί δεσμοί στο πέρασμα του χρόνου.

..............................................................

Χρυσή Αυγή και Χούντα του '67: Φανεροί και κρυφοί γλωσσικοί δεσμοί στο πέρασμα του χρόνου...

Αυτά ακούγονται στην Αθήνα το 2012*: «Πουστράκι τελειώνετε, κατάλαβες; Τελειώνουν τα πουστράκια. Άντε κωλομπήχτες, μαλάκες ηθοποιοί του κώλου, ε μαλάκες ηθοποιοί του κώλου. Κοίτα πουτανάκι, έρχεται η ώρα σου. Τράβα ρε, τράβα, έρχεται η ώρα σου. Έρχεται ρε και η αστυνομία σας φυλάει τα κωλαράκια, αφού σας τα γαμάνε που σας τα γαμάνε οι Πακιστανοί ρε. Αδερφές ξεσκισμένες. Γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες, ε γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες»

Αυτά ακούγονταν στην Αθήνα κάπου στα 1967**: "...Η ταράτσα της Μπουμπουλίνας έχει το πιο γνωστό πλυσταριό του κόσμου. Η ασφαλίτικη επινοητικότητα, με εντελώς μηδαμινά μέσα - ένα πάγκο, ένα σκοινί και μερικά στυλιάρια - δημιούργησε μια από τις πιο ένδοξες αίθουσες βασανιστηρίων της εποχής μας.

   Πριν σε πάνε εκεί, την ξέρεις. Όταν μπαίνεις, έχεις την εντύπωση πως την έχεις ξαναδεί. Αυτό που είναι καινούργιο για σένα είναι ο πανικός που σου δημιουργείται. Είναι κάτι που δεν ελέγχεται. Παίρνει διαστάσεις μεταφυσικές. Είναι κάτι σαν τον θρησκευτικό φόβο της κόλασης. Κάθε τοπογράφηση είναι αδύνατη. Υπάρχεις μέσα σ' αυτόν τον φόβο, εντελώς ανίσχυρος.

   Μ' ανεβάζανε στην ταράτσα. Η γνωστή παρέα και ο Σπανός. Κάποιος χαφιές, που τους είδε να ανεβαίνουν, τους χαιρέτησε λέγοντας:

   "Από κυνήγι έρχεστε;"

   Στον δρόμο τα παιδιά κάνανε χιούμορ. Όπου το χιούμορ δεν ήταν αποτελεσματικό, μια φάπα ή μια κλωτσιά το δυνάμωνε. Αυτό έβγαζε πάντα γέλιο. Τα αστεία των παιδιών:

   "Πάει αυτός. Θα πεθάνει απόψε".

   "Ρε μαλάκα, ξέρεις ότι η γυναίκα σου είναι πουτάνα;"

   "Τι πουτάνα, ρε; Τσιμπουκλού της οδού Αθηνάς είναι".

   "Και η μάνα του είναι πουτάνα. Τι να σου κάνει, το παιδί! Έχει μεγαλώσει σε μπουρδέλο".

   "Θα πάμε να τις φέρουμε και να τις γαμήσουμε μπροστά σου".

   "Θα του αρέσει το μπανιοστήρι".

   "Μα τέτοιος πούστης που είναι!"

   "Στο θέατρο είναι όλοι πούστηδες".

   "Γαμάτε, ρε στο θέατρο; Γαμάτε;"

   "Γαμιούνται μεταξύ τους".

   "Ρε πούστη, δεν τσαντίστηκες που σου βρίζουμε τη μάνα;"

   "Αυτός, ρε; Αυτοί δεν πιστεύουν σε θεό".

   "Κοίταξε τον πούστη! Σαν Βούδας είναι. Εμείς τα λέμε, εμείς τ' ακούμε".

   "Είναι πωρωμένος ο πούστης. Γάμα τον!"...

...Ο Σπανός με ρωτάει αν μ' αρέσει το φιστίκι, έκφραση που δεν ήξερα τι σημαίνει, αλλά μ' έκανε ν' αντιδράσω. Σήκωσα το κεφάλι μου. Ήρθε αμέσως κοντά. Του είπα:

   "Αν νομίζετε πως θα βγάλετε τίποτα μ' αυτόν τον τρόπο, είστε πολύ γελασμένος. Είναι εικοστός αιώνας. Το λέω αυτό για την καριέρα σας. Θα  σας καταγγείλω".

   Δεν ξέρω αν το πίστευα ή όχι' πάντως μου 'κανε καλό.

   Απάντηση Σπανού: 

   "Θα μου κλάσεις τ' αρχίδια, ρε. Και στον ΟΗΕ να με πας, θα μου κλάσεις τ' αρχίδια! Κατάλαβες;"

   Οδηγίες Σπανού προς τον χειρώνακτα βασανιστή:

   "Δώσε φιστίκι, Κώστα".

   "Ξύλο, σίδερο;"

   "Ξύλο και βλέπουμε".

   "Μάλιστα, γιατρέ".

   Μου φάνηκε πως άκουγα μια περίεργη διάλεκτο αφρικανικής φυλής. Είχα σφιχτεί και περίμενα. Κοίταζα τον Κώστα. Ο Κώστας έφτυσε στα χέρια του, πήρε το ξύλο. Άρχισε...

*: Την καταγραφή των "ελληνικών" που ακούγονται στο βίντεο την δανείστηκα από την  ανάρτηση του Νίκου Σαραντάκου στις 12.10.2012 στο blog του http://sarantakos.wordpress.com ή "Οι  λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία". 

**: Απόσπασμα από την συγκλονιστική μαρτυρία του Περικλή Κοροβέση "Ανθρωποφύλακες" (εκδόσεις "Ηλέκτρα", 2007). 

Κι ένα βίντεο από τις τελευταία γλωσσικά - και όχι μόνο - κατορθώματα των Υπερελλήνων συμπατριωτών μας.  

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ_ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ από CDemo83