.............................................................
Τζαίημς Τζόυς
(1882 - 1941)
Τζαίημς Τζόυς
(1882 - 1941)
· Από τον «Οδυσσέα» του Τζαίημς
Τζόυς
(μτφ. Σωκράτης
Καψάσκης, εκδ. «Κέδρος», 1990)
Από το κεφάλαιο 17 («Ιθάκη»)
(σελ.
758-759)
…Ποίαν
εντύπωσιν απούσης μορφής ανεκάλεσε σιωπηρώς ο Μπλουμ, όταν στάθηκε;
Της μορφής του πατέρα της, του εκλιπόντος
ταγματάρχου Μπράιαν Κούπερ Τουήντυ, των Βασιλικών Τυφεκιοφόρων του Δουβλίνου,
του Γιβραλτάρ και του Ρίχομποτ, του Ντόλφινγκ Μπαρν.
Ποίαι επανερχόμεναι
εντυπώσεις του ιδίου ήσαν υποθετικώς πιθαναί;
Απομακρυνόμενος, εις το τέρμα του Μεγάλου Βορινού Σιδηροδρόμου, εις την
οδόν Άμιενς, με σταθεράν ομοιόμορφον επιτάχυνσιν, κατά μήκος παραλλήλων
γραμμών, αι οποίαι, εάν συνέχιζαν, θα συναντώντο εις το άπειρον. Κατά μήκος
παραλλήλων γραμμών, αι οποίαι ξεκινούσαν από το άπειρον, με σταθεράν
ομοιόμορφον επιβράδυνσιν, εις το τέρμα του Μεγάλου Βορινού Σιδηροδρόμου, εις
την οδό Άμιενς, επιστρέφοντας.
Ποία διαφορετικά προσωπικά αντικείμενα
γυναικείας ενδυμασίας έγιναν αντιληπτά;
Ένα ζεύγος καινούργιες άοσμες ημιμέταξες μαύρες γυναικείες κάλτσες, ένα
ζεύγος καινούργιες μωβ ζαρτιέρες, μια γυναικεία υπερμεγέθης κυλότα εξ ινδικής
μουσελίνας χωρίς λαστιχάκια στα μπατζάκια, που μύριζε οποπονάξ, γιασεμί και
τούρκικα τσιγάρα Μουράτι, φέρουσα μια μακριά γυαλιστερή ατσάλινη παραμάνα
κλεισμένη, κυκλικά, μία κομπιναιζόν από μπατίστα με μπορντούρα από λεπτή
δαντέλα, ένα μισό μεσοφόρι φουρώ από μαύρη μεταξωτή μουαρέ, όλα αυτά τα
αντικείμενα εκτεθειμένα ακατάστατα πάνω σ’ ένα ορθογώνιο μπαούλο με τέσσερα
ράφια κι ενισχυμένες γωνίες, με πολύχρωμες ετικέτες, με αρχικά επωνύμου
χαραγμένα κατά την προσθίαν επιφάνειάν του με λευκά γράμματα Μ. Κ. Τ. (Μπράιαν
Κούπερ Τουήντυ)
Ποία μη προσωπικά αντικείμενα έγιναν
αντιληπτά;
Μια πολυθρόνα με σπασμένο το ένα πόδι, καλυμμένη πλήρως με τετράγωνο
κρετόν κάλυμμα με σχέδια μήλων, όπου πάνω της ήτο ακουμπισμένο ένα μαύρο ψάθινο
γυναικείο καπέλο. Μπιμπελό χρώματος πορτοκαλί, αγορασμένα στου Χένρυ Πράις,
κατασκευαστή καλαθιών, ειδών διακοσμήσεως, ειδών πορσελάνης και
σιδηροκατασκευασμάτων, οδός Μουρ 21, 22 και 23, εκτεθειμένα ακατάστατα επί του
νιπτήρος και εις το πάτωμα και συνιστάμενα εκ λεκάνης, σαπουνοθήκης και
βουρτσοθήκης (επί του νιπτήρος, μαζί), κανάτας και δοχείου νυκτός (εις το
πάτωμα, χωριστά).
Οι πράξεις του Μπλουμ;
Απέθεσε τα είδη
ενδύσεως εις μίαν καρέκλαν, αφήρεσε τα υπόλοιπα αντικείμενα της ενδυμασίας του,
πήρε κάτω από το μαξιλάρι στο κεφάλι του κρεβατιού ένα διπλωμένο μακρύ άσπρο
νυχτικό, έβαλε το κεφάλι του και τα μπράτσα του μέσα εις τα αντίστοιχα
ανοίγματα του νυχτικού, ετοίμασε τα σεντόνια κατά την πρέπουσαν τάξιν και μπήκε
στο κρεβάτι.
Πως;
Με περίσκεψη, όπως απαράλλακτα έμπαινε σε κάθε κατοικία (τη δική του ή
τη μη δική του). Με προσοχή, επειδή τα ελικοειδή σαν φίδια ελατήρια του σωμιέ
είχαν παλιώσει, οι χάλκινοι κρίκοι και οι κρεμαστές οφιοειδείς ακτίνες είχαν
ξεσφίξει και έτρεμαν υπό την πίεσιν και το τέντωμα. Με σύνεση, σαν να έμπαινε
σε φωλιά οχιάς ή σε άντρον ακολασίας. Με ελαφράδα, για ελάχιστη ενόχληση. Με
σεβασμό προς το κρεβάτι της συλλήψεως και της γεννήσεως, της ολοκληρώσεως του
γάμου και της ρήξεως του γάμου, του ύπνου και του θανάτου.
Τι συνάντησαν τα μέλη του όταν
σταδιακά απλώθηκαν;
Καινούργια σεντόνια, συμπληρωματικές μυρωδιές,
την παρουσία ενός ανθρωπίνου σχήματος, γυναικείου, του δικού της, το αποτύπωμα
ενός ανθρωπίνου σχήματος, ανδρικού, όχι του δικού του, μερικά ψίχουλα, μερικά
κομματάκια από ζαμπονάκι, ξαναζεσταμένου, τα οποία και απεμάκρυνε.
Αν είχε
χαμογελάσει, γιατί θα είχε χαμογελάσει;
Αναλογιζόμενος ότι καθένας που μπαίνει φαντάζεται ότι είναι ο πρώτος που
μπαίνει, ενώ είναι πάντα ο τελευταίος μιας σειράς που ξεκίνησε, ακόμα και αν
είναι ο πρώτος μιας σειράς που θα συνεχιστεί, καθένας φανταζόμενος ότι είναι ο
πρώτος, ο τελευταίος, ο μοναδικός και ο μόνος, ενώ δεν είναι ούτε ο πρώτος,
ούτε ο μοναδικός, ούτε ο μόνος, σε μια σειρά που ξεκίνησε και που
επαναλαμβάνεται μέχρι το άπειρο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου