...........................................................
γράφει ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Ανθρωποι και κατακάθια
γράφει ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Οπου οι άλλοι βλέπουν ανθρώπους,
ξεσπιτωμένους και βασανισμένους, χαμένους σε μια ξένη ήπειρο, αυτοί
βλέπουν πορτοφόλια. Μετράνε κεφάλια και χιλιάρικα. Ανήκουν στη διεθνή
των αρπαχτικών και των απάνθρωπων, μαζί με τους στυγνούς Ασιάτες
διακινητές και τους στεγνόψυχους Ευρωπαίους που στέλνουν λυκόσκυλα
καταπάνω στους πρόσφυγες. Μπορεί να τους χωρίζει η εθνικότητα και η
θρησκεία, αυτά όμως αποδεικνύονται πολύ γρήγορα υποθέσεις της
επιδερμίδας, όχι της ψυχής. Στον σκληρό πυρήνα τους είναι ίδιοι.
Ρεμάλια. Κερδοσκόποι της χειρότερης πάστας. Το βράδυ, όταν τελειώσει η
δουλειά τους, θα πάνε σπίτι τους για να υπολογίσουν τα εύκολα κέρδη. Και
πριν στρωθούν στην τηλεόραση να δουν σχεδόν σε απευθείας μετάδοση «το
δράμα των προσφύγων» και να πιουν δυο μπίρες για να το χωνέψουν, θα
χαϊδέψουν τρυφερά το κεφάλι των παιδιών τους, ίσως και να τα ρωτήσουν
πώς πήγαν στο σχολείο. Δεν θα τους πουν βέβαια ότι το μεσημέρι πήραν
τρία και τέσσερα ευρώ από κάποια άλλα παιδιά, ξενάκια, για ένα
μπουκαλάκι νερό. Ούτε ότι κοστολόγησαν τριχίλιαρο και βάλε τη διαδρομή
με το ταξί έως την Ειδομένη ή τρακοσάρι με το λεωφορείο. Δεν θα τους
πουν δηλαδή ότι οι ίδιοι, στο δικό τους σχολείο, στο δικό τους μάθημα,
πήραν μηδέν. Καλοί πατεράδες. Και θρήσκοι άνθρωποι.
Ο καθένας πορεύεται με τη συνείδησή του. Αν είναι αχρείος, και δέκα
φύλακες και αγορανόμους να του βάλεις για να τον νουθετούν και να τον
επιβλέπουν, θα βρει τρόπο να ελευθερώσει την αχρειότητά του. Παρ’ όλα
αυτά, όλο και κάποιος σύλλογος ταξιτζήδων πρέπει να νοιαστεί για το πόσο
άθλια φέρονται εις βάρος των προσφύγων κάμποσοι του κλάδου τους στο
λιμάνι του Πειραιά. Και στους λεωφορειούχους το ίδιο.
Οσο για τους μαγαζάτορες, εκείνους των Τεμπών που όρμησαν να δείρουν
όσους προσέτρεξαν να προσφέρουν ένα νερό ή μια σοκοφρέτα στους
εγκλωβισμένους πρόσφυγες, δεν είναι απίθανο να πιστεύουν πως αν ανάψουν
ένα κάπως μεγαλύτερο κερί στη διπλανή Αγία Παρασκευή, θα συγχωρεθούν τα
κρίματά τους, που άλλωστε έγιναν εις βάρος μουσουλμάνων.
Είναι κρίμα όμως. Ολοι αυτοί και οι όμοιοί τους ντροπιάζουν τους
πολλούς Ελληνες, νησιώτες και στεριανούς, που συντρέχουν ολόψυχα τους
πρόσφυγες. Τους πρέπει περιφρόνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου