............................................................
Με αφορμή την υπενθύμιση ότι υπάρχει υπουργός που ακούει στο όνομα "Τόσκας" και ήταν παλαιό στέλεχος του Πασοκ.
Πράγματι, πολλοί από τους σημερινούς κυβερνητικούς ήταν "κυβερνητικοί" και παλαιότερα, στελέχη του Πασοκ και της ΝΔ.
Το γεγονός αυτό υπονομεύει την θέση ότι έχουμε σήμερα μία κυβέρνηση διαφορετική (της "Αριστεράς", ας πούμε), ή ότι υπάρχει ο φόβος να έχουμε "αλλαγή καθεστώτος".
Στην πραγματικότητα έχουμε και σήμερα ότι είχαμε πάντα: μία ορχήστρα ταγμένη στην εξυπηρέτηση μίας πελατείας, κοινωνικών ομάδων με συμφέροντα, μιας δομής που αρνείται να αλλάξει, στο παραμικρό.
Το γεγονός αυτό υπονομεύει την θέση ότι έχουμε σήμερα μία κυβέρνηση διαφορετική (της "Αριστεράς", ας πούμε), ή ότι υπάρχει ο φόβος να έχουμε "αλλαγή καθεστώτος".
Στην πραγματικότητα έχουμε και σήμερα ότι είχαμε πάντα: μία ορχήστρα ταγμένη στην εξυπηρέτηση μίας πελατείας, κοινωνικών ομάδων με συμφέροντα, μιας δομής που αρνείται να αλλάξει, στο παραμικρό.
Το γεγονός θα μπορούσε να είναι και παρήγορο, αν η δομή που αυτή η
κυβέρνηση εξυπηρετεί, με κεντρικό ενδιαφέρον το κράτος και τις
εξαρτήσεις του, μπορούσε να διατηρηθεί όπως παλιά. Δεν μπορεί όμως.
Καθώς βλέπουμε από τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων το κοινωνικό σώμα έχει παγιωμένες απόψεις των οποίων καλή εκμετάλλευση (τέτοια που να δημιουργεί κυβερνητικές πλειοψηφίες) μπορούν να κάνουν όσοι πολιτικοί και κόμματα τις αναπαράγουν. Άλλοι ονομάζουν το φαινόμενο "λαϊκισμό". Είναι όμως φανερό ότι δεν εκπαιδεύουν οι πολιτικοί και τα κόμματα το πλήθος, αλλά η σχέση λειτουργεί αντίστροφα.
Έτσι εξηγείται και η "μετανάστευση" των πολιτικών προσώπων από σχηματισμό σε σχηματισμό, έτσι εξηγείται σε μεγάλο βαθμό και η διακύμανση των ποσοστών των κομμάτων.
Η αδυναμία των ελίτ να δημιουργήσουν μία ατζέντα που να συνεπάρει την κοινή γνώμη, ατζέντα διαφορετική από την διαρκή αύξηση της ατομικής ευημερίας μέσα από την πατρική κρατική μέριμνα, που δούλεψε καλά όσο υπήρχαν δανεικά και αγύριστα, είναι στον πυρήνα των σημερινών μας προβλημάτων.
Κάποιοι οραματίζονται τον θρίαμβο της "λογικής" επί του "ανορθολογισμού", της "ευθύνης" επί του "λαϊκισμού". Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω έτσι.
Η κοινή γνώμη θα μεταστραφεί μόνο προς κάτι που θα της υπόσχεται απτά υλικά πλεονεκτήματα. Ενδεχομένως από ένα μελλοντικό χαμηλότερο επίπεδο από το σημερινό.
Μέχρι τότε, απολαύστε παλαιούς Πασόκους και λοιπούς κρατιστές, σε νέες μεταμφιέσεις και περιπέτειες...
Καθώς βλέπουμε από τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων το κοινωνικό σώμα έχει παγιωμένες απόψεις των οποίων καλή εκμετάλλευση (τέτοια που να δημιουργεί κυβερνητικές πλειοψηφίες) μπορούν να κάνουν όσοι πολιτικοί και κόμματα τις αναπαράγουν. Άλλοι ονομάζουν το φαινόμενο "λαϊκισμό". Είναι όμως φανερό ότι δεν εκπαιδεύουν οι πολιτικοί και τα κόμματα το πλήθος, αλλά η σχέση λειτουργεί αντίστροφα.
Έτσι εξηγείται και η "μετανάστευση" των πολιτικών προσώπων από σχηματισμό σε σχηματισμό, έτσι εξηγείται σε μεγάλο βαθμό και η διακύμανση των ποσοστών των κομμάτων.
Η αδυναμία των ελίτ να δημιουργήσουν μία ατζέντα που να συνεπάρει την κοινή γνώμη, ατζέντα διαφορετική από την διαρκή αύξηση της ατομικής ευημερίας μέσα από την πατρική κρατική μέριμνα, που δούλεψε καλά όσο υπήρχαν δανεικά και αγύριστα, είναι στον πυρήνα των σημερινών μας προβλημάτων.
Κάποιοι οραματίζονται τον θρίαμβο της "λογικής" επί του "ανορθολογισμού", της "ευθύνης" επί του "λαϊκισμού". Μακάρι, αλλά δεν το βλέπω έτσι.
Η κοινή γνώμη θα μεταστραφεί μόνο προς κάτι που θα της υπόσχεται απτά υλικά πλεονεκτήματα. Ενδεχομένως από ένα μελλοντικό χαμηλότερο επίπεδο από το σημερινό.
Μέχρι τότε, απολαύστε παλαιούς Πασόκους και λοιπούς κρατιστές, σε νέες μεταμφιέσεις και περιπέτειες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου