Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

"Το ερωτικόν παράλιον" ποίημα σμυρναίικο υπό ανωνύμου ("ΑΥΓΗ", 6/8/2013)

..............................................................








             Το ερωτικόν παράλιον


Της Σμύρνης τα παράλια είναι τερπνά κ’ ηδονικά,
Όταν από τον Ζέφυρον ωθούνται κύματα λευκά,
                                                          και λάμπη η Σελήνη·
Και οι αστέρες λάμπωσι ‘ς τον κυανόχρουν ουρανόν,
Κ’ αντανακλάτ’ η λάμψις των εις τον λαμπρόν Ωκεανόν,
                                                         οποία ευφροσύνη!
Της ευρυχώρου πόλεως η θορυβώδης ταραχή,
‘Σ την ακοήν μου έρχεται· αλλά σιγά σιγά ηχεί,
                                                          και ο αήρ σφυρίζει.
Τρισευτυχή αισθάνομαι τον εαυτόν μου βαθμηδόν·
Πλην λειπ’ η ερωμένη μου… αλλά την βλέπω καθ’ οδόν,
                                                          με βλέπει και γυρίζει.
Εις την ακτήν καθήμεθα, τα κύματα ηχούν πλα, πλα
Μ’ ερωτικάς εκφράσεις μας, με λόγια πολύ απλά
                                                         γλυκά συνομιλούμεν,
Είθε, ω ερωμένη μου, πάντοτε ήμεθα μαζή!
Κ’ η μνήμη της στιγμής αυτής είθε ‘ς τον νουν μας πάντα ζη!
                                                         ας γένη, ως ποθούμεν!

                                                                   ΑΝΩΝΥΜΩΣ

στο Ουαλέριος Καλλιγέρης (επιμ.), Ο Αυλός, ήτοι Απάνθισμα εξ ανεκδότων και τινων άλλων ποιημάτων, Ιωνική τυπογραφία Πέτρου Μ. Κλάδου, Σμύρνη 1838

Από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" (6/8/2013)
με ανθολόγο του Αυγούστου του 2013 την Ειρήνη Ριζάκη 


 

Δεν υπάρχουν σχόλια: