............................................................
Είναι καλή φλέβα οι ποιητές της
Θεσσαλονίκης...
Αλ.Αρ.
Είναι καλή φλέβα οι ποιητές της
Θεσσαλονίκης...
Οι τέσσερεις εποχές αέναα ταξιδεύουν τον ήλιο για λογαριασμό τους
Από κοντά η σελήνη μοιράζει τον χρόνο της σε νέους έρωτες
Από κοντά κι εγώ σκαρφαλώνω από περβάζι σε περβάζι
Ν΄ αγκαλιάσω βουτυράτες κόρες και να τις φιλήσω στον λαιμό
Αλλ΄ όπως ταξιδεύουν οι εποχές έτσι ταξιδεύουν και οι νέοι έρωτες
Οι βουτυράτες κόρες μαραγκιάζουν και οι δύσμοιροι εραστές πλέον
Αδυνατούν να σκαρφαλώσουν στα περβάζια απ΄ τα βαριά αρθριτικά τους
Από κοντά η σελήνη μοιράζει τον χρόνο της σε νέους έρωτες
Από κοντά κι εγώ σκαρφαλώνω από περβάζι σε περβάζι
Ν΄ αγκαλιάσω βουτυράτες κόρες και να τις φιλήσω στον λαιμό
Αλλ΄ όπως ταξιδεύουν οι εποχές έτσι ταξιδεύουν και οι νέοι έρωτες
Οι βουτυράτες κόρες μαραγκιάζουν και οι δύσμοιροι εραστές πλέον
Αδυνατούν να σκαρφαλώσουν στα περβάζια απ΄ τα βαριά αρθριτικά τους
Αλ.Αρ.
Δεν περιμένει
αυτή η νύχτα.
Φεύγει.
Τρέχω .
Τρέχω να την προλάβω.
Μα το ποδαρι μου
βαρύ και σέρνεται στις ράγες.
Κάτι μετάνιωσα ματώνουνε ως μέσα βαθιά στο κόκαλο τη σάρκα.
Τα χέρια μου κρατούν φεγγάρι μέταλλο
κοφτερό.
Μισό.
Με πείσμα.
Να φύγω θέλω αύτη τη νύχτα .
Να έρθω σ' εσένα.
Εκεί που κάθεσαι να σε τυλιξω.
Γύρω γύρω σου.
Να βγάλω ρίζες όπως κισσός επάνω σου.
Να είσαι μεθυσμένος
Να κανεις στεφάνια
τα φύλλα μου
να τα φοράς.
Να τραγουδας.
Το πόδι σου στην πέτρα
να χτυπάς για το χορό.
Μόνος να φαίνεσαι
για όποιον σε κοιτά,
Μα να μαι κει κι εγώ.
Γύρω σου .
Ενα υγρό τοπίο.
αυτή η νύχτα.
Φεύγει.
Τρέχω .
Τρέχω να την προλάβω.
Μα το ποδαρι μου
βαρύ και σέρνεται στις ράγες.
Κάτι μετάνιωσα ματώνουνε ως μέσα βαθιά στο κόκαλο τη σάρκα.
Τα χέρια μου κρατούν φεγγάρι μέταλλο
κοφτερό.
Μισό.
Με πείσμα.
Να φύγω θέλω αύτη τη νύχτα .
Να έρθω σ' εσένα.
Εκεί που κάθεσαι να σε τυλιξω.
Γύρω γύρω σου.
Να βγάλω ρίζες όπως κισσός επάνω σου.
Να είσαι μεθυσμένος
Να κανεις στεφάνια
τα φύλλα μου
να τα φοράς.
Να τραγουδας.
Το πόδι σου στην πέτρα
να χτυπάς για το χορό.
Μόνος να φαίνεσαι
για όποιον σε κοιτά,
Μα να μαι κει κι εγώ.
Γύρω σου .
Ενα υγρό τοπίο.
Αναστασία Θεοδωρούδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου