............................................................
Ουμπέρτο Έκο (1932 - 2016)
Ουμπέρτο Έκο (1932 - 2016)
Α. ‘’...από τότε
που η πολιτική άρχισε να εμφανίζεται
δημόσια, ο ηγέτης έγινε ηθοποιός. Έχει καταστεί πολύ δύσκολο για έναν
τίμιο πολιτικό να μη μετατραπεί ο ίδιος σε θύμα του συστήματος. Σήμερα οι
πολιτικοί φυλάσσουν τις πρωταρχικές τους δηλώσεις για την τηλεόραση προτού καν
ρητορεύσουν στη Βουλή, πράγμα που θα τους επέτρεπε ωστόσο να τεκμηριώσουν και
να αναπτύξουν τις προτάσεις τους. Πρόκειται για τις αρχές του λαϊκισμού.
Δίνοντας προτεραιότητα στη λειτουργία των ΜΜΕ, οχυρώνονται οι ίδιοι πίσω από το
σλόγκαν. Ο Μπερλουσκόνι άσκησε την προεδρία του λέγοντας μια ημέρα το ακριβώς
αντίθετο από αυτό που είχε ανακοινώσει την προηγουμένη. Ωστόσο ο μιντιακός
χρόνος είναι τόσο σύντομος που ευνοεί την αμνησία. ...το πανεπιστήμιο είναι
ένας προνομιακός χώρος όπου οι άνθρωποι καλλιεργούν την καλή μνήμη, τη
βραδύτητα και το νόημα του ιστορικού χρόνου’’.
Β. ‘’... οι ΗΠΑ
απειλούνται από την απώλεια της συλλογικής μνήμης. Και κατά συνέπεια, από τη χρεοκοπία
της Εγκυκλοπαίδειας, δηλαδή του συνόλου της γνώσης, που, σε κάθε κοινωνία,
κατέχει διπλή λειτουργία: τη διατήρηση της μνήμης και την απαλοιφή του
ανεκδοτολογικού, για να διατηρηθεί μόνο το ιστορικό. Η βασιλεία του Διαδικτύου,
που ελευθερώνει ένα μεγάλο πλήθος στοιχείων χωρίς ιεράρχηση, καταφέρνει μόνο να
εντείνει την απώλεια της ιστορικής προοπτικής. Ωστόσο οι εξαντλητικές
πληροφορίες είναι εξίσου επικίνδυνες με την ανεπάρκειά τους : ο Μπόρχες
απέδειξε στο διήγημά του ‘’Φούνες ο μνήμων’’ ότι θα μπορούσαμε να πεθάνουμε από
υπερμνησία, ότι ο υπερκορεσμός της μνήμης κάνει τη ζωή αβάσταχτη’’. – Ουμπέρτο
Έκο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου