..........................................................
Το τραγούδι του Καβαλάρη
Μακρινή μου Κόρδοβα
μοναχική μου Κόρδοβα.
Άλογο μαύρο μεγάλο φεγγάρι
ελιές μες στο ταγάρι μου.
Ξέρω τους δρόμους σαν την παλάμη μου
κι όμως ποτέ δε θα φτάσω
στη μακρινή μου Κόρδοβα.
Μέσ’ απ’ τον κάμπο μέσ’ απ’ τον άνεμο
άλογο μαύρο κόκκινο φεγγάρι.
Είναι ο θάνατος εκεί και με παραμονεύει
ψηλά απ’ τους πύργους πάνω
της μακρινής μου Κόρδοβας.
Αχ, τι μακρύς που είναι ο δρόμος
αχ, τι μαύρο το άξιο άλογό μου.
Αχ, κι ο θάνατος εκεί με προσμένει
ώσπου να φτάσω κάποτε
Στη μακρινή μου Κόρδοβα
Μακρινή μου Κόρδοβα,
Μοαναχική μου Κόρδοβα…
ΦΡΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
Από τη συλλογή «Διάλεξα» του Άρη Αλεξάνδρου, εκδ. Κείμενα, Αθήνα, 1984
Κόρδοβα μακρινή και μόνη
(μτφ. / διασκ. Λευτέρης Παπαδόπουλος)
Κόρδοβα μακρινή και μόνη
πουλάρι μαύρο, φεγγάρι γεμάτο
κι ελιές στο δισάκι μου
Αν και τους ξέρω τους δρόμους
ποτέ δε θα φτάσω στην Κόρδοβα
Αχ τι ατέλειωτος δρόμος
Αχ πουλάρι μου γενναίο
Ο θάνατος αχ με καρτεράει
προτού να φτάσω στην Κόρδοβα
Μέσα από τον κάμπο
μέσα από τον άνεμο
πουλάρι μαύρο, φεγγάρι κόκκινο
Ο θάνατος με παραμονεύει
από τους πύργους της Κόρντοβας
πουλάρι μαύρο, φεγγάρι γεμάτο
κι ελιές στο δισάκι μου
Αν και τους ξέρω τους δρόμους
ποτέ δε θα φτάσω στην Κόρδοβα
Αχ τι ατέλειωτος δρόμος
Αχ πουλάρι μου γενναίο
Ο θάνατος αχ με καρτεράει
προτού να φτάσω στην Κόρδοβα
Μέσα από τον κάμπο
μέσα από τον άνεμο
πουλάρι μαύρο, φεγγάρι κόκκινο
Ο θάνατος με παραμονεύει
από τους πύργους της Κόρντοβας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου