"Ο πατέρας ήξερε πως ποτέ δεν θ' ασπρίσουν τα μαλλιά του" ποίημα της Ρούλας Κακλαμανάκη (1936-2013) ("ΑΥΓΗ", 18/6/2013)

.........................................................

Ρούλα Κακλαμανάκη (1936 - 2013)

Ο πατέρας ήξερε πως ποτέ 
δεν θ' ασπρίσουν τα μαλλιά του

Η μητέρα, ένα μαύρο ρούχο, μαύρο μαξιλάρι
Με φωνή κλαψιάρικη μιλάει στον πατέρα
Που στέκει ασάλευτος σαν άσπρο φάντασμα στην αυλή.
"Νικόλα", του λέει, "ξύπνα. Χιονίζει. Θα κοκαλώσεις.
Θα γίνεις άγαλμα. Ξύπνα". Φωνάζει πάντα και δεν μ'
      αφήνει να κοιμηθώ.
Σπάνια βέβαια χιονίζει εδώ στο κέντρο της Αθήνας.
Κι ο πατέρας δεν μπορούσε να υποδυθεί το χιονάνθρωπο.
Ούτε μπορεί τώρα να μου χτυπήσει το τζάμι με το ράμφος 
                                                                                                   /του.

Απλώς του άρεσαν τα άσπρα σεντόνια και σαν να 'ξερε
Πως δεν θα 'ασπριζαν ποτέ τα μαλλιά του, έριχνε πάνω του
Ό,τι άσπρο του βρισκόταν για να τρομάζει δήθεν τη μητέρα.
Έτσι σιγά σιγά με τα χρόνια μπήκε στο σπίτι η αιωνιότητα.
Με τα μαύρα κοράκια και τα λευκά φαντάσματα.

ΡΟΥΛΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΑΚΗ

Λιγο πριν, λίγο μετά 1999

.....................................
 
από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" (18/6/2013) 
με ανθολόγο του Ιουνίου του 2013 τον Γιώργο Μαρκόπουλο