.............................................................
Εκθεση ιδεών στη Βουλή |
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου |
Τι ωραία που τα είπε η κυρία Ραχήλ Μακρή; Είπε ότι έχουμε χούντα,
εννοώντας προφανώς πως αυτό που μας κυβερνάει είναι κάτι κακό. Τα είπε
καλύτερα ακόμη και απ’ τον κ. Τζαβάρα, ο οποίος δήλωσε «απλός βουλευτής
Ηλείας» – σε αντίθεση με κάποιους άλλους, που είναι Μεσσήνιοι και είναι
σύνθετοι. Καλύτερα από όλους βέβαια τα είπε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος μας
διαβεβαίωσε ότι το 75% του ανθρωπίνου σώματος αποτελείται από νερό και
ως εκ τούτου δεν θα επιτρέψει ποτέ την εμπορευματοποίηση ούτε του
ανθρωπίνου σώματος ούτε του νερού. Ή μήπως προτιμάτε το success story,
με ή χωρίς υδατάνθρακες, το οποίο επαναλαμβάνεται εν είδει ερωτικής
εξομολόγησης από την κυβέρνηση προς τον εαυτό της. Κανείς βέβαια δεν
μπορεί να σου απαγορεύσει να είσαι ερωτευμένος με τον εαυτό σου, ούτε
καν ο καθρέφτης.
Επεα πτερόεντα θα μου πείτε. Και ως πτερόεντα φτερουγίζουν πάνω από τα
κεφάλια μας, αφήνουν κάνα πούπουλο ή τίποτε χειρότερο και χάνονται στον
ορίζοντα. Αν αύριο
το success story του κ. Σαμαρά προκύψει παταγώδης αποτυχία, θα πουν ότι
το έλεγαν καλή τη πίστει, όπως και το δικαστήριο που καταδίκασε τον κ.
Καμμένο για τη συκοφαντία του Αντρίκου Παπανδρέου αναγνώρισε πως όσα
είπε περί CDS τα είπε καλή τη πίστει. Κοινώς, ας δεχθούμε ότι δεν ήξερε
τι έλεγε για να τελειώνουμε. Οπως και συνέχισε να μην ξέρει τι λέει,
διότι μετά την καταδίκη του θριαμβολογούσε δημοσία ότι δικαιώθηκε.
Και μιας περί Παπανδρέου ο λόγος. Τι εννοούσε ο Γιώργος των Παπανδρέου, ο
πρώην πρωθυπουργός, όταν μας προειδοποιούσε ότι η Ελλάδα μπαίνει σε
εμπόλεμη οικονομική ζώνη; Πώς θα περιέγραφε τον περίφημο «οικονομικό
πόλεμο» που διεξάγει η χώρα και ποια η διαφορά του οικονομικού πολέμου
από αυτόν που ανέλυσε ο Κλάουζεβιτς και διδάσκεται στις στρατιωτικές
σχολές; «Πόλεμος», «χούντα», «success story» ακούγονται ωραία και
δυνατά, τόσο δυνατά και ωραία όσο και η ψυχούλα ενός απλού βουλευτή
Ηλείας ή η επιστημονική ανακάλυψη του ηγέτη της ευρωπαϊκής Αριστεράς για
το ποσοστό νερού που περιέχει το ανθρώπινο σώμα. Εντός των ημερών θα
αποκαλύψει και τη χημική σύνθεση του ύδατος.
Στο προκείμενο τώρα. Τι θα γινόταν αν κάποιος ζητούσε από τους πατέρες
και τις μητέρες του έθνους να συγγράψουν έκθεση ιδεών, τρεις σελίδες το
πολύ, με θέμα «Ποιο πολίτευμα θεωρείτε χούντα»; Και αν τους ζητούσε και
ιστορικά παραδείγματα, ας πούμε, να εξηγήσουν τους λόγους που έγινε το
πραξικόπημα του ’67 και κατόπιν τους λόγους που κατά τη γνώμη τους
κατέρρευσε η χούντα το ’74 και όχι το ’73; Κι αν στη συνέχεια, πάλι
τρεις σελίδες το πολύ, τους ζητούσε να ορίσουν τη δημοκρατία,
αναφέροντας και πάλι ορισμένα ιστορικά παραδείγματα; Κι αν ο δαιμόνιος
απαιτούσε να ορίσουν τον κοινωνικό ρόλο του βουλευτή; Και πώς ορίζει τον
ρατσισμό ή τη βία; Διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον η ανικανότητα, η
δειλία, ή η αλαζονεία της πολιτικής τάξης. Το πρόβλημα είναι ότι πίσω
από την ανικανότητα, πίσω από τη δειλία και την αλαζονεία θάλλει το
χαμηλό επίπεδο της ημετέρας παιδείας. Εννοώ την αδυναμία της πολιτικής
ελίτ του τόπου να αντιληφθεί τη σημασία των εννοιών που χρησιμοποιεί για
να διαμορφώσει πολιτική.
Θα μου πείτε η διαμόρφωση των ελίτ δεν απασχόλησε ποτέ την Τρίτη
Ελληνική Δημοκρατία. Η έννοια του επίλεκτου ήταν στην παρανομία, αφού
φτάσαμε να τη θεωρούμε αντιδημοκρατική, όπως τα πρότυπα σχολεία. Οσο
λιγότερο σκεφτόσουν τόσο περισσότερο άγγιζες το λαϊκό αίσθημα. Κι όσο το
σκέφτομαι, για χάρη της ψυχικής μας υγείας, καλύτερα να αφήσουμε την
πρόταση περί εκθέσεως ιδεών. Καλύτερα να μείνουμε με την αμφιβολία ότι
ενδέχεται τα πράγματα να μην είναι έτσι ακριβώς.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου