.............................................................
Κώστας Γ. Καρυωτάκης (1896 - 1928)
ΘΑΝΑΤΟΙ
Εἶναι ἄνθρωποι ποὺ τὴν κακὴν ὥρα
τὴν ἔχουν μέσα τους.
Χεράκια ποὺ κρατώντας τὰ τριαντάφυλλα
κι ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ζεστὰ τῶν φιλημάτων,
χεράκια ποὺ κρατώντας τὰ τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τὶς πόρτες τῶν θανάτων·
ματάκια μου ποὺ κάτι τὸ ἐδιψάσατε
καὶ διψασμένα ἐμείνατε ποτήρια,
ματάκια μου ποὺ κάτι τὸ ἐδιψάσατε
κι ἐμείνατε κλεισμένα παραθύρια·
ὤ, πού ῾χατε πολλὰ νὰ εἰπεῖτε, στόματα,
κι ὁ λόγος σας ἐδιάλεξε γιὰ τάφο,
ὤ, πού ῾χατε πολλὰ νὰ εἰπεῖτε, στόματα,
καὶ τὸν καημὸ δὲν εἴπατε ποὺ γράφω·
μάτια, χεράκια, στόματα, ἱστορῆστε μου
τὸν πόνο κάποιας ὥρας, κάποιου τόπου
μάτια, χεράκια, στόματα, ἱστορῆστε μου
τὸν Πόνο τῶν Πραγμάτων καὶ τοῦ Ἀνθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου