...........................................................
Αλέξανδρος Αραμπατζής
(γ. 1961)
ΕΝΤΟΠΙΑ
Αλέξανδρος Αραμπατζής
(γ. 1961)
ΕΝΤΟΠΙΑ
Παρότι έχω διανύσει τεράστιες αποστάσεις μέσα στα λίγα τετραγωνικά μέτρα του κλουβιού μου το τοπίο μένει πάντα το ίδιο
Ως εκ τούτου ακόμα και οι διασταυρώσεις, οι γωνίες και οι στροφές δεν μου επιφυλάσσουν παρά μόνο τοίχους
Ποτέ δεν θα μάθω αν αυτοί οι τοίχοι με εμποδίζουν να βγω στον έξω κόσμο ή με προστατεύουν από τον έξω κόσμο όπως μου λένε
Δεν κατάλαβα ποτέ αν πρόκειται για μέγιστη ποινή ή για μέγα έλεος
Το μόνο που ξέρω είναι πως σ΄αυτούς τους τέσσερεις τοίχους μεγαλούργησαν η αγωνία και η πλήξη και έσβησαν όνειρα κι ελπίδες
Ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες της μοναξιάς μου σαν να ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες των αγγέλων που οδηγούν ή εκτοπίζουν από τον ουρανό
Ξέρω μόνο πως ούτε οι μέρες μου ούτε οι νύχτες μου θα βρουν ποτέ ουράνιο προορισμό
Ως εκ τούτου ακόμα και οι διασταυρώσεις, οι γωνίες και οι στροφές δεν μου επιφυλάσσουν παρά μόνο τοίχους
Ποτέ δεν θα μάθω αν αυτοί οι τοίχοι με εμποδίζουν να βγω στον έξω κόσμο ή με προστατεύουν από τον έξω κόσμο όπως μου λένε
Δεν κατάλαβα ποτέ αν πρόκειται για μέγιστη ποινή ή για μέγα έλεος
Το μόνο που ξέρω είναι πως σ΄αυτούς τους τέσσερεις τοίχους μεγαλούργησαν η αγωνία και η πλήξη και έσβησαν όνειρα κι ελπίδες
Ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες της μοναξιάς μου σαν να ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες των αγγέλων που οδηγούν ή εκτοπίζουν από τον ουρανό
Ξέρω μόνο πως ούτε οι μέρες μου ούτε οι νύχτες μου θα βρουν ποτέ ουράνιο προορισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου