Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

"Ο εκπεσών άγγελος" ποίημα του Θανάση Κωσταβάρα

............................................................





Θανάσης Κωσταβάρας
(1927 - 2007)
















Ο ΕΚΠΕΣΩΝ ΑΓΓΕΛΟΣ

Δεν έχει ανθρώπους γύρω του, δεν τον νιώθει κανένας
Οι παλιές αγάπες μαράθηκαν, οι παρέες του σκόρπισαν
η γυναίκα του τον συγκρίνει πάντα με κάποιον άλλον
ο μόνος άνθρωπος που τον πίστευε δεν ζει πια.

Σκέφτεται πως είναι καιρός να τελειώνει με όλα.
Να ανοίξει επιτέλους μια πόρτα
και να δώσει ένα τέλος
σ’ όλα αυτά τα θλιβερά και μάταια.


Και μόνο όταν κάπου κάπου γλιστράει κρυφά
απ’ τον ύπνο τα βράδια
και κλείνεται μόνος του
σ’ ένα μικρό σκονισμένο δωμάτιο
μόνο τότε αρχίζει να πιστεύει πως μέσα του
κάτι ανασαίνει ακόμα.

Κάθεται και ξεδιπλώνει με τις ώρες
τ’ ανυπόταχτα χρόνια.
Τινάζει τη σκόνη απ’ τα πράγματα
ανοίγει μυστικά συρτάρια
βγάζει παλιά τριμμένα χαρτιά!
Φωτογραφίες και γράμματα
από μια περίοδο περηφάνιας.

Κι όσο πλημμυρίζουν τα μάτια του
από κείνα τα βουερά ποτάμια
όσο γεμίζουν την κάμαρα τα χλωρά,
τ’ απροσκύνητα δάση
τόσο αλλάζει κι ο ίδιος, μεταμορφώνεται
γίνεται άλλος άνθρωπος.

Κι όσοι αγρυπνούν εκείνες τις ώρες
βλέπουν ν’ ανεβαίνει αργά μέσα στη νύχτα
φωτισμένος από ένα κρυφό φως
ένας παράξενος Άγγελος.

Με λιωμένο σακάκι, πατημένα παπούτσια
με φαλάκρα κι αξύριστα μάγουλα
γερασμένος
μα με κάτι τεράστιες φτερούγες στους ώμους.
Και με δυο σειρές φυσεκλίκια
εκτυφλωτικά να γυαλίζουν δεμένα πάνω στο στήθος του·
σταυρωτά!   
   
                                                              Θανάσης Κωσταβάρας

Δεν υπάρχουν σχόλια: