............................................................
Άντον
Παύλοβιτς Τσέχωφ
(1860 - 1904)
Άντον
Παύλοβιτς Τσέχωφ
(1860 - 1904)
Ένας άνθρωπος σε κρίση
(από το θεατρικό έργο "Τρείς Αδελφές")*
…Μπαίνει ο ΤΣΕΜΠΟΥΤΙΚΙΝ. Περπατά σταθερά, όχι μεθυσμένα. Προχωρεί μέσα στην κάμαρα, σταματάει, κοιτάζει γύρω, έπειτα πηγαίνει στο λαβομάνο και πλένει τα χέρια του.
ΤΣΕΜΠΟΥΤΙΚΙΝ (σκυθρωπά): Να τους πάρει όλους ο διάολος!... ο διάολος! Θαρρούνε πως είμαι γιατρός, πως ξέρω να γιατρεύω όλες τις αρρώστιες. Κι εγώ, μα την αλήθεια, δεν ξέρω τίποτα! Όσα ήξερα τα ξέχασα όλα. Δεν θυμάμαι τίποτα! Απολύτως τίποτα!...
(Η ΟΛΓΑ κι η ΝΑΤΑΣΑ βγαίνουν απ’ τη σκηνή χωρίς εκείνος να τις καταλάβει).
ΤΣΕΜΠΟΥΤΙΚΙΝ: Ας πάνε όλοι στο διάολο! Την περασμένη Τετάρτη, έκανα θεραπεία σε μια γυναίκα στο Ζάσεπ… Πέθανε… Και πέθανε από δικό μου λάθος… Μάλιστα… Πριν εικοσιπέντε χρόνια κάτι ήξερα, μα τώρα δε θυμάμαι τίποτα, τίποτα! Μπορεί να μην είμαι καν άνθρωπος, παρά μονάχα καμώνομαι πως έχω χέρια, πόδια, κεφάλι… Μπορεί κιόλας να μην υπάρχω διόλου, και μονάχα φαντάζομαι πως περπατάω, τρώγω, κοιμάμαι… (κλαίει) Αχ, ας ήτανε να μην υπάρχω!... (Παύει να κλαίει, σκυθρωπιάζει) Δε μ’ ενδιαφέρει!... Δε μ’ ενδιαφέρει ποσώς… (Παύση) Ο διάολος ξέρει… Προχτές στη λέσχη γινόταν κάποια συζήτηση. Μιλούσαν για Σαίξπηρ, για Βολταίρο… Δεν έχω διαβάσει τίποτα – μα τίποτα δικό τους, κι όμως έπαιρνα την έκφραση σα να τους είχα διαβάσει… Το ίδιο έκαναν κι οι άλλοι… Τι προστυχιά!... Τι εξευτελισμός!... Ήρθε στο νου μου κείνη η γυναίκα που την πέθανα την Τετάρτη… Τα θυμήθηκα όλα… κι ένοιωσα τόση αηδία… σιχαμάρα… Πήγα λοιπόν και τα κοπάνησα!... // Ο πλάστης για τον έρωτα έπλασε την καρδιά μας! (Γελάει. Έπειτα κάθεται και διαβάζει την εφημερίδα που βγάζει από τη τσέπη του. Σταματάει το διάβασμα μετά από λίγο). // Μα την αλήθεια δεν έκανα ποτές μου τίποτα. Δεν έχω κάνει την παραμικρή δουλειά από τότε που τέλειωσα το Πανεπιστήμιο. Δε διάβασα μήτε ένα βιβλίο – μονάχα εφημερίδες διαβάζω… (Τραβά μιαν άλλη εφημερίδα από την τσέπη του). Ορίστε!... Ξέρω, παραδείγματος χάριν από τις εφημερίδες, πως υπήρξε κάποιος διάσημος Ντομπρολιούμποβ. Αλλά τι έγραψε, αυτό δεν το ξέρω… Μόνο ο Θεός το ξέρει… (διαβάζοντας την εφημερίδα) Ο Μπαλζάκ παντρεύτηκε στο Μπερντίτσεβ… Ταραμπαμπούμ – ντι – έι… Ταραμπαμπούμ – ντι – έι… (Σηκώνεται) Σας βαρέθηκα όλους! Αν με ζητήσει κανείς, πείτε του πως θα γυρίσω σε λίγο (αναστενάζει και βγαίνει) Αχ, αχ, αχ!...
Σημείωση: Ο μονόλογος του Τσεμπουτίκιν, του γιατρού των "Τριών Αδελφών" είναι μονταρισμένος από μέρη του ρόλου στις τέσσερις πράξεις του έργου. Η μετάφραση είναι η κλασική, του Λυκούργου Καλλέργη. εκδόσεις Γκόνη, κάπου στα 1977-8.
..................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου