.............................................................
Ζακ Πρεβέρ
(1900 - 1977)
Ζακ Πρεβέρ
(1900 - 1977)
Ο ΓΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΙ
Ένα ολόκληρο χωριό ακούει θλιμμένο
Το τραγούδι ενός πληγωμένου πουλιού
Είναι το μοναδικό πουλί του χωριού
Κι είναι ο μοναδικός γάτος του χωριού
Που το μισόφαγε
Και το πουλί σταμάτησε να τραγουδά
Ο γάτος σταμάτησε να νιαουρίζει
Και να γλείφει τη μουσούδα του
Και το χωριό ετοιμάζει στο πουλί
Κηδεία επίσημη
Κι ο γάτος που είναι καλεσμένος
Προχωρεί πίσω απ’ το μικρό αχυρένιο φέρετρο
Όπου είναι ξαπλωμένο το νεκρό πουλί
Το φέρετρο σηκώνει ένα μικρό κορίτσι
Δε σταματάει να κλαίει
Αν ήξερα πως σούκανα τόσο κακό
Της λέει ο γάτος
Θα το είχα φάει ολόκληρο
Κι ύστερα θάλεγα
Πως το είδα να πετάει ψηλά να φεύγει
Να φεύγει να πηγαίνει στην άκρη του κόσμου
Κάτω εκεί τόσο μακρυά
Απ’ όπου κανείς ποτέ δε γυρίζει
Ίσως τότε πονούσες λιγότερο
Έτσι απλά θα λυπόσουν μονάχα.
Ποτέ δεν πρέπει ν’ αφήνουμε κάτι μισό.
ΟΙ ΣΚΙΕΣ
Στέκεσαι εκεί
Απέναντί μου
Λουσμένη στου έρωτα το φως
Κι εγώ
Στέκομαι εδώ
Απέναντί σου
Στης ευτυχίας τη μουσική
Αλλά η σκιά σου
Εκεί πάνω στον τοίχο
Παραμονεύει τα λεπτά τα δευτερόλεπτα
Των ημερών μου
Κι η σκιά η δική μου
Κάνει το ίδιο
Κατασκοπεύει
τη δική σου ελευθερία
Όμως παρ’ όλ’ αυτά εγώ σ’ αγαπώ
Και μ’ αγαπάς κι εσύ
Όπως κανείς το καλοκαίρι
Τη μέρα ή τη ζωή αγαπάει
Όπως οι ώρες
Η μια την άλλη ακολουθούν
Χωρίς ποτέ τους να σημαίνουνε ταυτόχρονα
Έτσι κι οι δυο σκιές μας
Ακολουθούν η μια την άλλη
Σαν δυο σκυλιά από την ίδια μάνα
Λευτερωμένα από κοινή αλυσίδα
Στον έρωτά τους εχθρικά
Πιστά μονάχα στον αφέντη
Ή στην κυρά τους
Σκυλιά που περιμένουνε με υπομονή
Και τρέμοντας από την αγωνία
Το χωρισμό των εραστών
Που περιμένουν να τελειώσει
Η αγάπη κι η ζωή μας
Που περιμένουν να τους ρίξουμε τα κόκκαλά μας
Για να τα πάρουν
Να τα κρύψουν να τα παραχώσουν
Και να κρυφτούν κι αυτά μαζί και να χαθούν
Κάτω απ’ τις στάχτες της επιθυμίας
Μες στα συντρίμμια του Καιρού.
Ζακ Πρεβέρ, Θέαμα και Ιστορίες, μτφρ. Γιάννης Βαρβέρης, εκδ. ΝΕΦΕΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου