"Η περιφρόνηση της αλήθειας" Του Τάσου Παππά ("Εφημερίδα των Συντακτών", 11/05/14)

............................................................
 

"Εφημερίδα των Συντακτών", (11/05/14)

Η περιφρόνηση της αλήθειας

     

Του Τάσου Παππά

Οι πολιτικοί αρχηγοί προσέρχονται στη δημόσια σκηνή με κλισέ, εκβιαστικά διλήμματα, εξιδανικευμένες περιγραφές για το έργο τους και δαιμονολογικές προσεγγίσεις για τις θέσεις των αντιπάλων τους. Φυσιολογικά πράγματα. Ετσι γίνεται παντού. Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί τούς προετοιμάζουν ώστε να αποφεύγουν τα λάθη και να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα όταν στριμώχνονται. Τα πράγματα είναι σχετικά εύκολα όταν πρόκειται για αντιπαράθεση σε προστατευμένες συνθήκες, όπως είναι οι συζητήσεις στη Βουλή. Σ’ ένα ασφυκτικά γραφειοκρατικό περιβάλλον, όπου η διαδικασία υπερέχει της ουσίας και ο τύπος επικρατεί του περιεχομένου, οι ευχάριστες εκπλήξεις είναι σπάνιο φαινόμενο.

Η κατάσταση είναι πιο δύσκολη όταν ο πολιτικός αρχηγός είναι υποχρεωμένος να δώσει σε πρώτο χρόνο εξηγήσεις για πράξεις ή παραλείψεις του. Κατά κανόνα, αυτό συμβαίνει στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις. Εκεί τα πάντα είναι ορατά. Η στάση του σώματος, οι χειρονομίες, ο τόνος της φωνής, οι γκριμάτσες έχουν τη σημασία τους. Κριτής είναι ο πολίτης-τηλεθεατής. Δεν έχει τη δυνατότητα να ρωτήσει, μπορεί όμως να σχηματίσει γνώμη για την ευθυβολία των επιχειρημάτων, τη ρητορική ικανότητα, την αναλυτική σκέψη και το ηγετικό εκτόπισμα του πολιτικού αρχηγού. Η ατελής απάντηση θα αφήσει πικρή γεύση, ένα εσκεμμένο γλίστρημα θα φωταγωγηθεί, το χοντρό ψέμα θα το διαψεύσει η ζωή, μια ωραιοποιημένη εκδοχή της πραγματικότητας θα ηττηθεί από τα στοιχεία, η κραυγαλέα παραχάραξη των αντιλήψεων του αντιπάλου θα επισημανθεί. Αυτές τις παγίδες ήθελε να αποφύγει ο πρωθυπουργός στην πρώτη τηλεοπτική εμφάνισή του στον ΑNT1. Τα κατάφερε; Γιά να δούμε:

- Στο ερώτημα γιατί δεν δέχεται να πάει σε μια τηλεμαχία με τον Αλ. Τσίπρα απάντησε ότι δεν δικαιούται να ομιλεί αυτός που αρνήθηκε να συμμετάσχει στις συζητήσεις με τους άλλους υποψήφιους προέδρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συμπέρασμα; Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει!

- Εκλήθη να σχολιάσει την επιλογή του συνεταίρου του Ευάγγ. Βενιζέλου να θέσει στους ψηφοφόρους το εκβιαστικό δίλημμα «Ή κρατάτε στη ζωή την Ελιά ή το ΠΑΣΟΚ φεύγει από την κυβέρνηση». Απάντηση: «Δεν θέλω να κρίνω τις απόψεις ενός άλλου κόμματος ως προς τη στρατηγική του». Ασήμαντη λεπτομέρεια προφανώς ότι αυτός επί μία ώρα σφυροκοπούσε τον Τσίπρα, ακόμη και όταν οι ερωτήσεις των συναδέλφων αφορούσαν άλλα ζητήματα.

- Κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι συναγελάζεται με τουρκοκυπριακά κόμματα, ξεχνώντας ότι στη μισή Κύπρο υπάρχουν στρατεύματα κατοχής. Τα στρατεύματα κατοχής, κ. Σαμαρά, είναι τουρκικά. Με τους ηγέτες της Τουρκίας όμως, εσείς, όπως και όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί, έχετε τακτικές επαφές, κλείνετε εμπορικές συμφωνίες, η Ελλάδα συμμετέχει στις χιαστί συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού (εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας έχει επισκεφθεί την Αθήνα και εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής την Αγκυρα), ενώ το ΑΚΕΛ, που είναι κόμμα εξουσίας και όχι αριστερίστικο γκρουπούσκουλο, έχει σχέσεις συνεργασίας με το ομόλογό του τουρκοκυπριακό σχήμα.

Αυτά τα ξεχάσατε, κ. πρωθυπουργέ, ή απλώς δημαγωγείτε, παίζοντας με τις εθνικές ευαισθησίες; Το είχατε κάνει στο παρελθόν με το Μακεδονικό, δεν σας βγήκε, διασχίσατε επί μια δεκαετία την πολιτική σας έρημο και επιστρέψατε εκεί απ’ όπου ξεκινήσατε.

- Συνεχίζει ο κ. Σαμαράς να παραποιεί τις θέσεις του κόμματος της Αριστεράς της Γερμανίας για να πλήξει την αξιωματική αντιπολίτευση. Χρεώνει στο Die Linke απόψεις που δεν έχει. Ισχυρίζεται ότι είναι εναντίον της ρύθμισης για το ελληνικό χρέος και ότι δεν συμφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων. Αν οι συνεργάτες του διάβαζαν το πρόγραμμα του συγκεκριμένου κόμματος, θα διαπίστωναν ότι τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά και θα τον προστάτευαν.

- Μας είπε ο πρωθυπουργός ότι μέχρι το 2020 θα έχουμε πάρει πίσω όσα χάσαμε την περίοδο των μνημονίων. Αφελής δεν είναι. Οικονομικές σπουδές έχει κάνει. Γνωρίζει λοιπόν ότι στην οικονομία γκρεμίζεις εύκολα και γρήγορα και χτίζεις αργά και δύσκολα. Γνωρίζει επίσης πολύ καλά ως νεοφιλελεύθερος ότι το μοντέλο που υπηρετεί, αν δεν ηττηθεί και εδώ και στην Ευρώπη, θα συνεχίσει να παίρνει από τους πολλούς εισοδήματα και δικαιώματα και να δίνει στην ολιγαρχία πλούτο και ισχύ.

- Υποσχέθηκε θεαματική μείωση της ανεργίας στο 15% μέσα σε λίγα χρόνια. Αν δεν ψεύδεται συνειδητά, τότε δεν είναι καλά ενημερωμένος για τις θεωρίες που υπάρχουν στον τομέα της επιστήμης του. Δεν έχει ακούσει τίποτα για την «άνεργη ανάπτυξη»; Αν ρωτούσε τον φίλο του, διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλο, θα είχε μάθει τις συστάσεις του προς τις τράπεζες να μη χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις με προβλήματα ρευστότητας, να τις αφήσουν να κλείσουν, σπρώχνοντας στην ανεργία χιλιάδες εργαζομένους. Ο κ. Προβόπουλος γνωρίζει τη βασική αρχή του καπιταλισμού περί «δημιουργικής καταστροφής». Ο κ. Σαμαράς;

- «Σώσαμε τις τράπεζες» μας είπε ο πρωθυπουργός, έμπλεος ενθουσιασμού. Απέφυγε όμως να μας πει ότι αυτό έγινε με τα χρήματα των φορολογουμένων και ότι στη συνέχεια οι τράπεζες παραδόθηκαν πάλι στα χέρια των μεγαλομετόχων τους. Κοινωνικοποιώντας τις ζημιές και ιδιωτικοποιώντας τα κέρδη θα χτίσετε τη νέα Ελλάδα;

t.pappas@efsyn.gr