"Ψήφος ανοχής και εκλογές" του Απόστολου Διαμαντή (www.protagon.gr, 27/5/2014)

.............................................................

Ψήφος ανοχής και εκλογές

 του Απόστολου Διαμαντή
(www.protagon.gr, 27/5/2014)

Οι πολιτικές εξελίξεις θα κινηθούν γοργά. Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν το αναμενόμενο, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε με μεγάλη διαφορά, όπως σωστά είχαμε προβλέψει, ενώ τα κυβερνητικά κόμματα ηττήθηκαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε θέση ισχύος. Τυπικά ο Σαμαράς έχει ακόμα την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά ουσιαστικά την έχει χάσει. Διότι είναι πλέον δεύτερος και αυτό, εσωτερικά και διεθνώς, εμπεδώνει την πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πότε θα γίνουν οι εκλογές δεν εξαρτάται από τον Σαμαρά, αλλά κυρίως από την Μέρκελ. Εάν, όπως όλα δείχνουν, οι Γερμανοί επιμείνουν στην πιστή εφαρμογή του προγράμματος, τότε θα έρθουν το φθινόπωρο οι επόμενοι επαχθείς εφαρμοστικοί νόμοι, η ρύθμιση του χρέους θα είναι άνευ ιδιαίτερης σημασίας για τον πολίτη και όλοι οι δείκτες θα συνεχίζουν, μέχρι τις αρχές του 2015, την τρελή τους πορεία. Αυτό θα διατηρήσει το αντιμνημονιακό και αντικυβερνητικό ρεύμα και θα ενισχύσει το ρεύμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πλέον η κυρίαρχη πολιτική δύναμη. Όλοι θα περιμένουν απλώς τις εκλογές και την πτώση της κυβέρνησης.

Με λίγα λόγια, εφόσον οι Γερμανοί δεν θα κάνουν αλλαγές του προγράμματος, ο Σαμαράς, ακόμη και αν περάσει τα νέα μέτρα του φθινοπώρου -πράγμα εξαιρετικά δύσκολο πλέον- θα πάει σε υποχρεωτικές εκλογές στις αρχές του 2015, εξαιτίας της αδυναμίας εκλογής προέδρου. Διότι ακόμη και αν όλοι οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ στηρίξουν την κυβέρνηση -πράγμα αμφίβολο διότι αρκετοί εξ' αυτών ήδη κινούνται προς τον ΣΥΡΙΖΑ- οι ανεξάρτητοι βουλευτές είναι στην πλειοψηφία τους αντιμνημονιακοί, και αυτό που διαφαίνεται είναι η συγκρότηση ενός ευρύτερου σχηματισμού της λαϊκής δεξιάς, με την πρόταση Καμένου για συνέδριο. Το να περιμένει κανείς ότι ο Νικολόπουλος, ο Ζώης, ο Πολύδωρας, ο Μανώλης και οι λοιποί, θα στηρίξουν τον Σαμαρά στους σχεδιασμούς του, είναι σαν να περιμένει να στηρίξει ο Αλαφούζος τον Μαρινάκη. Δύσκολο.

Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλαδή, δεν θα εξαρτηθεί από την πολιτική αριθμητική, αλλά από τις εξελίξεις στην οικονομία: εάν συνεχιστεί η εφαρμογή του προγράμματος -και αυτό είναι σίγουρο- τότε δεν θα είναι δυνατή η πλειοψηφία των 180 ψήφων και θα πάμε σε υποχρεωτικές εκλογές τον Φεβρουάριο.

Είναι όμως πιθανόν να μην φτάσουμε ως εκεί, καθώς ο Σαμαράς δύσκολα θα αφεθεί να συρθεί σε εκλογές. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι να πάει ο ίδιος σε εκλογές το φθινόπωρο, καθώς η ευκαιρία της διευθέτησης του χρέους δίνει το απαραίτητο εκλογικό δίλημμα: «Όσοι αποδέχονται την ελάφρυνση του χρέους να μας ψηφίσουν. Εάν θέλουν σύγκρουση και ρίσκο, ας πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ». Πού θα βρει καλύτερη ευκαιρία; Εάν αφήσει και αυτή την ημερομηνία να περάσει, τότε η συρρίκνωση της Ν.Δ. θα συνεχιστεί, η παράταξη θα μπει σε περιπέτειες και ο δρόμος για την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι διάπλατος.

Ήδη, από την Κυριακή, μπήκαμε σε μόνιμη προεκλογική περίοδο. Αυτές όμως οι περίοδοι είναι πάντα σύντομες, καθώς η κυβέρνηση είναι πια επί ξύλου κρεμάμενη. Ήδη, βρίσκεται σε τυπική νομιμοποίηση, καθώς έχει χάσει την πολιτική: είναι μια μειοψηφία του 30%. Με τέτοια ποσοστά όμως δεν είσαι σε θέση να κυβερνάς. (Όσοι θυμίζουν τα ποσοστά του Ολάντ, δεν γνωρίζουν ότι ο Ολάντ, στο προεδρικό του σύστημα, μπορεί να κυβερνά, ακόμη και αν οι σοσιαλιστές πάρουν 0%! Και όσοι θυμίζουν την ήττα Σημίτη του 1999, μάλλον ξεχνάνε ότι η κυβέρνηση τότε δεν είχε 30%, αλλά πολύ πάνω από 40! Και επίσης είχε λεφτά να ρίξει, δεν είχε μνημόνια να εφαρμόσει...).

Επιπλέον, και το ΠΑΣΟΚ μπαίνει σε εσωτερική σύγκρουση. Οι φιλότιμες προσπάθειες των καναλιών να εμφανίσουν τη συντριβή του ως νίκη, ήταν θλιβερές. Πρώτη φορά βλέπω κόμμα να χάνει το 35% της δύναμής του, να καταρρέει από το 12 στο 8 και να πανηγυρίζει! Αντί να συγκρίνουν τα δύο εκλογικά αποτελέσματα, συνέκριναν αποτελέσματα εκλογών, με αποτελέσματα δημοσκοπήσεων! Εφόσον το ΠΑΣΟΚ είχε 6 στα γκάλοπ και πήρε 8, άρα θριάμβευσε! Αλλά δεν θριάμβευσε. Έγινε ένα μικρό κόμμα, λίγο πάνω από το Ποτάμι.

Με το ΠΑΣΟΚ σε εσωκομματική κρίση, με την Ν.Δ. σε διαδικασία πτώσης, που σίγουρα θα οδηγήσει σε ζήτημα ηγεσίας και με την Μέρκελ να επιμένει, κανείς δεν μπορεί να δει τι ακριβώς είναι σε θέση να κάνει ο Σαμαράς. Τίποτα άλλο εκτός από εκλογές.

Η Όλγα Κεφαλογιάννη είπε νομίζω την ατάκα της βραδιάς των εκλογών και έδειξε ότι τα ηγετικά στελέχη της Ν.Δ. έχουν συναίσθηση των επερχομένων: «Η κυβέρνηση πήρε ψήφο ανοχής»! Δηλαδή, στη Ν.Δ. γνωρίζουν πλέον ότι έχασαν την εμπιστοσύνη και στηρίζονται στην ανοχή. Όμως κυβέρνηση με ψήφο ανοχής, είναι πάντα μια προσωρινή κυβέρνηση, ουσιαστικά μια κυβέρνηση εκλογών.

Ο Σαμαράς όμως, δεν θα πρέπει να περιμένει την αποκαθήλωση. Κατά τη γνώμη μου πρέπει άμεσα να πάει σε εκλογές. Τώρα ή το αργότερο το φθινόπωρο. Όσο αφήνει το χρόνο, τόσο η Ν.Δ. θα συρρικνώνεται. Δεν έχει εξάλλου και τίποτα αξιόλογο πια να περιμένει, μέχρι τις βέβαιες εκλογές του Φεβρουαρίου.

Ο Τσίπρας, ζητώντας άμεσες εκλογές, του δίνει μια ωραία ευκαιρία, καθώς, αν παραμείνει, θα είναι πλέον πρωθυπουργός υπό ομηρία.

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας.