..........................................................
Λάδια στο βιράζ
Της Ρούλας Γεωργακοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 07 Σεπτεμβρίου 2011
Δεν με χαλάει που απαλλάχτηκαν (λόγω αμφιβολιών) η Θάνου και ο Κεντέρης. Κάθε άλλο. Δεν πέρασαν και λίγα όσο εκκρεμοδικούσε η υπόθεσή τους. Αυτό που με απασχολεί τώρα είναι τι ακριβώς θα κάνουν με το χαρτί της οριστικής τους αθώωσης. Θα το κουνάνε στον αέρα πιστεύοντας με τα σωστά τους ότι καλώς έπραξαν τα όσα έπραξαν; Θα βγουν παραπονούμενοι που χάρισαν στη χώρα το πιο χοντρό στραπάτσο ή θα αναλογιστούν κατά μόνας τις συνέπειες της άμετρης φιλοδοξίας, των κακών συναναστροφών και των μεθόδων τους;
Τους προτείνω να κάνουν το δεύτερο, κοινώς να ιδιωτεύσουν και να διαβάσουν το παραμύθι της ζωής τους από την ανάποδη. Ευτυχώς γι' αυτούς κανένας αθλητής του κόσμου ετούτου δεν στερήθηκε τα αθλητικά του δικαιώματα, σε όποιο παράπτωμα κι αν υπέπεσε. Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί, τα πάρκα, τα γυμναστήρια και οι αλάνες επίσης. Ας δέσουν λοιπόν ξανά τα παπούτσια τους κι ας βγουν να τρέξουν στους λαϊκούς μαραθώνιους που ξεφυτρώνουν κάθε τόσο από παντού. Κι αν ο ανταγωνισμός δεν θα είναι ακριβώς του γούστου τους, δεν πειράζει. Ευκαιρία να κάνουν κράτει και ν' αφήσουν το πλεονέκτημα σε κανένα ταλεντάκι του ερασιτεχνικού. Οχι από σεμνότητα αλλά για να του δώσουν την ευκαιρία να δοκιμαστεί από τον ίδιο πειρασμό κι αν την πατήσει, την πάτησε.
..................................................................................
"ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ "ΕΘΝΙΚΟΥΣ" ΘΡΙΑΜΒΟΥΣ;"
(δικό μου σχόλιο "εκτός συναγωνισμού")
Αρχίζω με δανεικά από την "Ελευθεροτυπία" και τα "Παρασκήνια" των αθλητικών της σελίδων:
"Ένοχος λοιπόν ο προπονητής των Κεντέρη - Θάνου, Χρήστος Τζέκος, για κατοχή και αποθήκευση παράνομων σκευασμάτων (αναβολικά, διεγερτικά).
Κι εδώ τίθεται μια σειρά από ερωτήματα στα οποία ούτε ο εισαγγελέας κ. Μπρης μπόρεσε να απαντήσει (προφανώς γιατί δεν προλάβαινε), καθώς ο «ανένδοτος» που έδωσε στο Εφετείο, προκειμένου να παραδώσει αμόλυντους και άσπιλους στην κοινωνία για το «τροχαίο» τούς δύο πρώην πρωταθλητές, του πήρε πολύ χρόνο. Ρωτάμε λοιπόν, έτσι από περιέργεια:
* Τι έκανε, αλήθεια, τόσα αναβολικά ο Τζέκος στην αποθήκη του;
* Κρατούσε, άραγε, τόσα αναβολικά για πάρτη του και δεν τα έδινε σε αθλητές ή άλλους προπονητές γιατί είχαν συναισθηματική αξία γι' αυτόν; Μπορεί! Αλλωστε δεν κατηγορήθηκε για διακίνηση, απλώς μόνο για κατοχή.
* Πού βρήκε τα αναβολικά; Τ' αγόρασε από κάποιον ή του τα χάρισαν; Μήπως κάποιος τα παράτησε -κατά τύχη- έξω από την πόρτα της αποθήκης του κι αυτός τα έβαλε απλώς μέσα για να μη χαλάσουν έως ότου βρεθεί ο κάτοχός τους;
* Μήπως τα είχε στην κατοχή του για την παρασκευή φαρμάκων για πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ανάγκης;
Ουδείς μπορεί να απαντήσει με σιγουριά. Μπορεί ακόμα, ο προπονητής των ρεκόρ, να έκανε πειράματα για να ανακαλύψει νέες μεθόδους ντόπινγκ-κοντρόλ, τις οποίες θα έθετε αργότερα στην υπηρεσία του παγκόσμιου αθλητισμού... Α.Φ."
Μάλιστα... Δηλαδή αθώοι οι Κεντέρης και Θάνου; Κι αν αυτοί αισθάνονται αθώοι με την δικαστική αθώωσή τους πρέπει και μεις να τους θεωρήσουμε αθώους; Είναι αρκετή η δικαστική απαλλαγή κατηγορουμένων για δημόσιες υποθέσεις για να τους αποκαταστήσουμε κι εμείς στη συνείδησή μας; Δηλαδή, μεταξύ μας τώρα, αθωώνουμε το ΠΑΣΟΚ για το σκάνδαλο Κοσκωτά και τη Ζίμενς, τη Νέα Δημοκρατία για το Βατοπέδι και τα ομόλογα και όποια άλλη δημόσια αμαρτία διερευνήθηκε δικαστικά, μόνο και μόνο επειδή οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν από τα δικαστήρια; Ή επειδή οι υποθέσεις μπήκαν στο αρχείο ή επειδή παραγράφηκαν; Ή για να το θέσω και αλλιώς, χρειάζεται δικαστική απόφαση (για να μη πω και δικαστική διερεύνηση) για να απαντήσουμε με τη κλασική "γάτα" στο επίσης κλασικό ερώτημα "τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;"
Όχι βέβαια. Το ζήτημα είναι άλλο: είναι αν θα διεκδικούμε και μεις για τον εαυτό μας - κι αυτό το κάναμε το 2004 - το δικαίωμα στη ζαβολιά, το δικαίωμα στις όχι και πολύ "καθαρές" επιτυχίες (από το διαγώνισμα του σχολείου μέχρι τους οικονομικούς δείκτες για τις Βρυξέλλες, από την ατομική ευημερία μέχρι τις νίκες και τα πρωταθλήματα της ομαδάρας μας), το δικαίωμα του διαφθείρειν και του διαφθείρεσθαι σε όποια πιθανή μορφή των ατομικών και συλλογικών μας συναλλαγών.
Και κάτι ακόμα: θα επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να παραμυθιαζόμαστε (και θ' αφήνουμε να μας παραμυθιάζουν) με ό,τι γυαλιστερό μας παραπλάνησε τα τελευταία 30 και βάλε... χρόνια; Το λέω και το γράφω, γιατί βλέπω πάλι με την πρώτη ευκαιρία να είμαστε "εύκολοι" σε πανηγύρια και χαρές είτε για το πόλο γυναικών πρόκειται, είτε για τους Special Olympics, είτε για την Εθνική του μπάσκετ ή του ποδοσφαίρου. Και πάλι κανάλια, και πάλι πολιτειακοί (ε, κ. Παπούλια;) παράγοντες μας σπρώχνουν στην απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας, αυτή που μας τύφλωσε (ή και ακόμη μας τυφλώνει;) και δεν μπορούμε να δούμε τίποτε άλλο παρά μόνο τον αμέριμνο και εγωπαθή εαυτό μας που άλλοι συνωμότησαν και συνωμοτούν να τον καταστρέψουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου