................................................................
συνοδευτικό κείμενο του βίντεο στο You Tube:
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον κ. Κων/νο Ζούλα της προηγούμενης ανάρτησης. Αχ, πόσο δύσκολο είναι να διαχειριστούμε τις αντιφάσεις μας, για να μην πω τις υποκρισίες μας! Και ο νοών νοείτω...:
συνοδευτικό κείμενο του βίντεο στο You Tube:
"In spring 2002 Remos released the new album Kardia Mou Min Anisiheis(Don't worry, my love). Songs were written by Giorgos Theofanous. The album gained triple platinum status becoming one of the most popular albums through the years."
Καλή ακρόαση Mr.Zoulas!
.................................................................Ενα θρίλερ χωρίς τίτλους τέλους
Tης Mαριας Kατσουνακη
Το θρίλερ είναι ένα κακοπαθημένο κινηματογραφικό είδος. Οχι τόσο γιατί δεν το υπηρέτησαν σπουδαίοι σκηνοθέτες προσφέροντας στην 7η Τέχνη αριστουργήματα, αλλά γιατί, λόγω της επικοινωνιακής ευκολίας του, ευτελίστηκε διά της συνεχούς αναπαραγωγής του.
Ομως το θρίλερ που εκτυλίσσεται κάθε τρεις μήνες στην Ελλάδα, εδώ και ενάμιση χρόνο, με τη χρηματοδότηση της ελληνικής κοινωνίας, αξίζει μια επιπλέον αναφορά. Είναι η πιο ακριβοπληρωμένη και η πιο κακοπαιγμένη παραγωγή. Στοιχίζει δισ. ευρώ και είναι απολύτως αναμενόμενη. Το μόνο απρόβλεπτο είναι το μέγεθος της οργής για το μέγεθος της ανικανότητας του πολιτικού προσωπικού που υπογράφει και το σενάριο.
Το Ψυχώ-δραμα, λοιπόν, που διαδραματίζεται στη Σκιά των Τεσσάρων (ο αριθμός είναι μεταβλητός) Γιγάντων περιλαμβάνει: μια ειδική εισφορά αλληλεγγύης, έκτακτες εισφορές, τέλος επιτηδεύματος, Ενιαίο Τέλος Ακινήτων, Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, τυχόν πρόστιμα για τους ημιυπαίθριους και τα αυθαίρετα κ. ο. κ. Η πιο αναμενόμενη σκηνή είναι όταν η ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε όσους δεν μπορούν να καταβάλουν το αναλογούν Τέλος Ακίνητης Περιουσίας. Εκεί το φιλμ μετατρέπεται σε έγχρωμο με στιγμές Λάμψης. Η πανάκριβη αυτή παραγωγή έχει και γυρίσματα στο εξωτερικό. Στην Ελβετία, συγκεκριμένα, όπου παρακολουθούμε «προκαταρκτικές συζητήσεις για τη σύναψη διμερούς φορολογικής συμφωνίας για τις καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες». Στόχος (η ατάκα είναι κλεμμένη από σίριαλ που παίζεται εδώ και χρόνια) «η επίτευξη διμερούς συμφωνίας για τη φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων, ύψους 150 δισ. ευρώ, που διατηρούν Ελληνες φορολογούμενοι στην Ελβετία».
Οταν η Θηλιά αρχίζει να σφίγγει, η αποτυχία να διαγράφεται και οι χρηματοδότες να είναι αγανακτισμένοι, όλο το καστ δείχνει προς αλλότριες κατευθύνσεις, αναζητώντας τους υπεύθυνους στα κωδικοποιημένα ονόματα Τρόικα και Μνημόνιο. Ομως, εδώ, βρίσκεται το σεναριακό λάθος. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι θεατές πλέον γνωρίζουν: η ανικανότητα βαρύνει αποκλειστικά το καστ (λέγεται και πολιτικό προσωπικό).
Οπως σχολιάζει και ο Φρανσουά Τριφό για τον Χίτσκοκ: «Αυτοί οι καλλιτέχνες της αγωνίας δεν μπορούν βέβαια να μας βοηθήσουν να ζήσουμε, γιατί η ζωή είναι κιόλας δύσκολη γι’ αυτούς, αλλά έχουν ως αποστολή τους να μοιραστούν μαζί μας τις φαντασιώσεις τους». Μήπως, όμως, ήρθε η ώρα να αλλάξουν οι «φαντασιώσεις»; Αυτό το θρίλερ δεν είναι μόνο αποτυχημένο, είναι και εξοργιστικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου