.................................................................
Στίχοι απολύτου κιτς, μουσική απολύτου κιτς κι ένας λαός απολύτου κιτς να αλαλάζει εν τω "μαύρω", κατά την άποψή μας, έτει του 2004... "Στην υγειά μας βρε παιδιά!", που λέει κι ο "εθνικός μας ταβερνιάρης"...!
Κοιτάω παλιές φωτογραφίες
Μικρές δικές μας ιστορίες
Χαμόγελα που κλείστηκαν σ' ένα χαρτί
Διαβάζω κάρτες, γράμματά σου
Και στο ψυγείο σημειώματά σου
Κι απ' ό,τι σε θυμίζει παίρνω ζωή
.................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου