[«Όχι» της «Die Linke» στην αποπληρωμή του κατοχικού δανείου] του Νίκου Χειλά (http://www.tovima.gr, 15/09/2013)

.........................................................

Χειλάς Νίκος 

«Όχι» της «Die Linke» στην αποπληρωμή του κατοχικού δανείου

Ο πρόεδρος της γερμανικής Αριστεράς κάνει στροφή 180 μοιρών στο θέμα και «αδειάζει» τον Αλέξη Τσίπρα

http://www.tovima.gr, 15/09/2013 

Στιγμιότυπο από προεκλογική συγκέντρωση του 
Die Linke.

Βερολίνο

Είναι είδηση-σεισμός.  Το γερμανικό κόμμα Αριστερά (Die Linke), απορρίπτει ξαφνικά το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ για αποπληρωμή του κατοχικού  δανείου.

«Αυτό δεν είναι η σωστή λύση για την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης στην Ελλάδα» δήλωσε ο πρόεδρος του κόμματος Μπερντ Ρίξινγκερ το Σάββατο στην on line-έκδοση της οικονομικής εφημερίδας «Handelsblatt». «Κοιτάζουμε μαζί προς τα μπρος, όχι προς τα πίσω» πρόσθεσε. Για τη διάσωση της Ελλάδας είναι ωστόσο αναγκαία μια άλλη πολιτική – με βάση «όχι τις διαφορές μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων, αλλά πλουσίων και φτωχών» σε όλη την Ευρώπη.

Το μεγάλο σκάνδαλο, συνέχισε ο πρόεδρος της «Die Linke», είναι «ότι τα παιδιά στην Ελλάδα πεινάνε, ενώ οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι δεν υποχρεώνονται να δώσουν δεκάρα στην εφορία. Συνεχίζουν να περιφέρονται στις θάλασσες με τα πολυτελή γιοτ τους, ενώ οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι ματώνουν». Είναι αδιανόητο, πρόσθεσε, να συνεχιστεί η ροή ευρωπαϊκών χρημάτων στις ελληνικές τράπεζες, «όσο και ένας μόνο έλληνας φοροφυγάς συνεχίζει να οχυρώνει τα εκατομμύρια του στις τράπεζες των άλλων χωρών της Ευρώπης». Πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί η αρχή: «πρώτα αυτοβοήθεια και ύστερα βοήθεια από άλλους». Προτού ματώσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι, τόνισε, «πρέπει οι έλληνες εκατομμυριούχοι να συνεισφέρουν έως και το 50% της περιουσίας τους ως θυσία αλληλεγγύης – και αυτό πρέπει να ισχύσει και για τα χρήματα που έχουν φυγαδευτεί στην Ευρώπη, τα οποία πρέπει αμέσως να παγώσουν».

Ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος Χέντρικ Τάλχαϊμ επιβαίωσε την Κυριακή στο «Βήμα» την απότομη αλλαγή πλεύσης. «Δεν πήραμε κάποια σχετική απόφαση στο κομματικό προεδρείο, αλλά ο πρόεδρος μας εκφράζει όλο το κόμμα» είπε. Ταυτόχρονα διευκρίνισε, ότι ο κ.Ρίξινγκερ δεν αποκρούει συλλήβδην, αλλά τη θεωρεί εντελώς ακατάλληλο μέσο την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, πρώτον, επειδή υπάρχουν σχετικές απορριπτικές αποφάσεις από τα δικαστήρια, και δεύτερον, επειδή η διαδικασία για τη διεκπεραίωση του θέματος είναι πολύ χρονοβόρα. «Αυτό που χρειαζόμαστε όμως σήμερα είναι άμεσες λύσεις» - όχι τέτοιες που διαρκούν πολλά χρόνια, ή δεκαετίες.

Στο ερώτημα, αν ξέρει ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει κάνει πάλι τελευταία «σημαία» το αίτημα για αποπληρωμή, ο κ.Τάλχαιμ δήλωσε άγνοια. «Δεν σας ενδιαφέρει το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ζωτικό το ζήτημα;» ρωτήθηκε. «Δεν πειράζει που σε ένα θέμα έχουμε διαφορετικές απόψεις» ήταν η απάντησή του.

Μέχρι πρότινος, η Die Linke ζητούσε την ικανοποίηση των ελληνικών αιτημάτων για τις καταστροφές που προξένησαν τα ναζιστικά στρατεύματα στην Ελλάδα: αποζημιώσεις για τα θύματα, επανορθώσεις για τις υλικές ζημιές στο δημόσιο, και αποπληρωμή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, που συνομολογήθηκε το 1942 μεταξύ των στρατευμάτων κατοχής και της Τράπεζας της Ελλάδας - το ύψος του οποίου, σύμφωνα με το «Handelsblatt» ανέρχεται σε σημερινές τιμές στα 40 δισεκατομμύρια ευρώ. Σε σχετικές επερωτήσεις μάλιστα που είχαν κάνει - αρχίζοντας με το 1995 - στη γερμανική Βουλή τόσο το PDS (Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, από το οποίο προήλθε Die Linke), όσο και η Αριστερά, επεσήμαιναν, ότι ο πρώην καγκελάριος Λούντβιχ Έρχαρτ είχε αναγνωρίσει το 1965 την νομιμότητα του αιτήματος για αποπληρωμή, όπως εξάλλου έκανε εμπράκτως και το ναζιστικό καθεστώς, που είχε αρχίσει να αποπληρώνει το δάνειο λίγο πριν από τη λήξη του πολέμου. 

Η «ικανοποίηση» των ελληνικών αιτημάτων, όπως τόνιζαν ανέκαθεν οι εκπρόσωποι της Die Linke, δεν θα μπορούσε βέβαια να είναι ποτέ πλήρης. Η βουλευτής του κόμματος Ούλε Γιέλπκε, που είναι εξειδικευμένη στο θέμα, μιλούσε για μια «λογική» αποζημίωση, χωρίς όμως να αναφέρεται σε αριθμούς. Αυτό είναι όμως πλέον παρελθόν: «Η κυρία Γιέλπκε εξέφραζε προσωπικές απόψεις» είπε ο κ.Ταλχάιμ.

Αν το «άδειασμα» αυτό γίνει αποδεκτό από την ίδια, ή και από τους άλλους ηγέτες του κόμματος, όπως τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο και «μυστικό πρόεδρο» της Αριστεράς Γκρέγκορ Γκίζι, ο οποίος συνυπέγραφε τις επερωτήσεις, είναι ακόμη ανοικτό θέμα.

Για το ΣΥΡΙΖΑ πάντως, η είδηση για τη στροφή της Αριστεράς, αποτέλεσε πραγματική ψυχρολουσία. Ο κ.Τσίπρας έμεινε κυριολεκτικά άναυδος, όταν του τέθηκε το σχετικό ερώτημα στην συνέντευξη τύπου που έδινε το απόγευμα της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη. Η μοναδική του απάντηση ήταν ότι δεν είχε ακόμα ενημέρωση για το θέμα.

Την ενημέρωση θα την πάρει από πρώτο χέρι το αργότερο την ερχόμενη Πέμπτη, όταν θα συναντηθεί στο Βερολίνο με τον κ.Ρίξινγκερ. To ταξίδι του στη γερμανική πρωτεύουσα ήταν προγραμματισμένο από καιρό: Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει προσκληθεί να παραστεί, ως ο «σταρ της ευρωπαϊκής Αριστεράς», στην τελευταία μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση της Die Linke ενόψει των ομοσπονδιακών εκλογών της ερχόμενης Κυριακής. Το πώς θα εξελιχθεί η συνάντησή τους – αν γίνει τελικά ύστερα από τα ξαφνικά κακά μαντάτα -  είναι επίσης ανοικτό θέμα: το πιθανότερο είναι ότι θα  ακουστούν με δυνατές φωνές πολλά «γαλλικά».

Για τον κ.Τσίπρα πάντως, η δήλωση του κ.Ρίξινγερ αποτελεί κυριολεκτικά πισώπλατο χτύπημα. Die Linke είναι, δίπλα στο ΣΥΡΙΖΑ, το ισχυρότερο αριστερό κόμμα στην Ευρώπη. Τελευταία μάλιστα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αρχίζει να παίρνει πολύ τα «πάνω» του και να διεκδικεί την τρίτη θέση στη Βουλή μπροστά από τους Πράσινους – οι πρώτοι είναι οι Χριστιανοδημοκράτες ακολουθούμενοι από τους Σοσιαλδημοκράτες. Εκείνο που κάνει όμως ανεκτίμητη την αξία του για το ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αποτελούν το μοναδικό σύμμαχό τους μέσα στη «φωλιά του λύκου» - τη χώρα που καθορίζει τη μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης. Ο σύμμαχος αυτός λέει τώρα, ίσως για ψηφοθηρικούς λόγους, «όχι» σε ένα αίτημα, που δεν το θέτει μόνο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση, αλλά όλη σχεδόν η ελληνική κοινωνία. Κι αυτό, αν επιβεβαιωθεί τις επόμενες ημέρες, θα αποτελέσει διπλό πλήγμα: και για το ΣΥΡΙΖΑ και για την Ελλάδα.