...................................................
Ο Α. Σαμαράς στην χώρα των θαυμάτων.
Του Στέλιου Κούλογλου
Φωτογραφία:
Κωνσταντίνος Τσακαλίδης/
/FosPhotos
Τελικώς η σύγκλιση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχει
προχωρήσει πολύ: ακόμη και η πρωθυπουργική ομιλία στην Θεσσαλονίκη
ξεκίνησε “ώρα ΠΑΣΟΚ”, δηλαδή με μια ώρα καθυστέρηση, όπως τις παλιές
καλές εποχές. Μάλιστα οι ομοιότητες με την εποχή της “ευημερίας με
πήλινα πόδια”, με την οποία τα έβαλε ο πρωθυπουργός στην αρχή της
ομιλίας του, δεν σταματούν εδώ. Οι προκάτοχοι του χρησιμοποιούσαν το
βήμα της Διεθνούς Εκθεσης για να μοιράσουν παροχές και υποσχέσεις, ο
κ. Σαμαράς αποθέωσε το “σύστημα του ΘΑ”: μίλησε για κάποια άλλη χώρα που
κερδίζει και υποσχέθηκε ότι το 2021, στα 200 χρόνια από
την επανάσταση, η Ελλάδα θα έχει κυριολεκτικά απογειωθεί.
Θα αρκούσε μια απλή δημοσιογραφική ερώτηση για να αναδείξει το χάσμα ανάμεσα στην σκληρή πραγματικότητα και την Disneyland που περιέγραψε ο κ. Σαμαράς, μιλώντας στο “επίνειο ολόκληρης της βαλκανικής ενδοχώρας”, όπως υποσχέθηκε ότι θα φτιάξει την Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στα κυβερνητικά επιτεύγματα η ύφεση, που “είναι για πρώτη φορά μικρότερη απ' ότι είχαν υπολογίσει” την ώρα μάλιστα που“υπάρχουν ενδείξεις ότι η ανεργία φρέναρε”! Και όλα αυτά ενώ η Ελλάδα παρουσιάζει “το μεγαλύτερο κυκλικό πλεόνασμα σε όλη την Ευρώπη” !
Η παραμύθα “είμαστε πρώτοι σε όλη την Ευρώπη” μπορεί να περάσει ευκολότερα στο κομματικό ακροατήριο που συνήθως παρακολουθεί αυτές τις ομιλίες. Αν και αυτή την φορά- κι εδώ πρόκειται για μια ακόμη διαφορά με τις προηγούμενες τελετές- τα χειροκροτήματα ήταν αραιά και πολύ χλιαρά. Ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους έχουν δουλέψει κάποια στιγμή στην ζωή τους ή εξακολουθούν και εργάζονται. Και όσοι έχουν επαφή με την πραγματική οικονομία, γνωρίζουν ότι τα πράγματα είναι οριακά.
Στα ενδιαφέροντα σημεία της ομιλίας περιλαμβάνεται η έννοια της “ελάφρυνσης του χρέους”, την οποία σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά έχουν υποσχεθεί οι εταίροι και δανειστές καθώς και το θέμα των πλειστηριασμών, για το οποίο ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν θα αφορούν την πρώτη κατοικία(ο κ. Στουρνάρας παρακολουθούσε σιωπηλός).
Το πολιτικό μέρος της ομιλίας παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς ανέδειξε την αγωνία της ΝΔ για τους ψηφοφόρους που εξακολουθεί να χάνει προς όφελος των νεοναζί. Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στους νεοναζί με ένα είδος αμηχανίας("τι να πει κανείς για τους νεοναζί") στους οποίους καταλόγισε ότι “μόνο με την παρουσία τους βλάπτουν την Ελλάδα”, αποφεύγοντας όμως να ασκήσει κριτική στις ρατσιστικές και ξενοφοβικές θέσεις τους. Αντίθετα, μιλώντας συνεχώς για τους λαθρομετανάστες και την θρησκεία, επεδίωξε να υιοθετήσει την ακροδεξιά πλατφόρμα.
Τον σκοπό της απόσπασης ακροδεξιών ψηφοφόρων εξυπηρετούσαν επίσης τα συγχαρητήρια στο Λιμενικό και την Αστυνομία, όπου οι νεοναζί είναι εξαιρετικά δημοφιλείς καθώς και ο ισχυρισμός σύμφωνα με τον οποίο η κυβέρνηση, κρατώντας σκληρή διαπραγματευτική στάση απέναντι στην τρόικα, απέφυγε τις μειώσεις στους μισθούς των ένστολων. Ακόμη και την Μακεδονία θυμήθηκε ο κύριος Σαμαράς, ανέβαζόντας σε μια κορόνα τους τόνους, για να μην δοθεί προσοχή στην περίτεχνη διατύπωση: “δεν διαπραγματευόμαστε την ιστορική ταυτότητα της ελληνικής Μακεδονίας”.(απ' ότι φαίνεται υπάρχει και άλλη). Χωρίς καμία αναφορά στο θέμα της ονομασίας. Για έναν άνθρωπο που πριν 20 χρόνια έσυρε την χώρα σε μια πρωτοφανή διπλωματική ήττα ακριβώς για το όνομα της γειτονικής χώρας, η αλλαγή είναι εντυπωσιακή.
Οπως έχει αποδειχθεί, η τακτική υιοθέτησης της πλατφόρμας της Χρυσής Αυγής την δυναμώνει, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πολιτικό “φάουλ” της ομιλίας. Ακόμα πιο σημαντικό είναι η επαναφορά της θεωρίας των δύο άκρων, την οποία οποία ο κ. Σαμαράς επαναλάμβανε συνεχώς, αδιαφορώντας για την ζημιά που προκαλεί στην δημοκρατία η ταύτιση των νεοναζί και της αριστεράς, στην οποία έστρεψε και τα περισσότερα πυρά του.
Στο Μαξίμου έχουν φαίνεται καταλήξει ότι 3 είναι οι βασικοί πολιτικοί και εκλογικοί πόλοι, που θα προσελκύσουν τους ψηφοφόρους: η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή. Το γεγονός ότι, παρά την επιθυμία του κ. Βενιζέλου, ο κ. Σαμαράς απέφυγε να πει ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, είναι ίσως προμήνυμα πολιτικών εξελίξεων. Θα μπορούσε να είναι και ρεαλισμός, αλλά που να βρεθεί κάτι τέτοιο σε μια ομιλία πρωθυπουργού στην χώρα των θαυμάτων;
Υπάρχουν βέβαια και διαφορές με τις εξορμήσεις στις ΔΕΘ και την παροχολογία των προηγούμενων πρωθυπουργών, από τους οποίους ο κ. Σαμαράς εξαίρεσε τον Κώστα Καραμανλή,για να μην του τη πέσουν οι Καραμανλικοί. Οπως και πέρυσι, ο πρωθυπουργός απέφυγε την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου και δικαιολογημένα: τι να πεις όταν ακόμη και ο ΣΕΒ βγαίνει και λέει ότι δεν αντέχουμε άλλο; Ποιος μπορεί σοβαρά να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα είναι πλέον υπολογίσιμη δύναμη διεθνώς, όταν ακόμη και μια απλή οικονομική απόφαση της κυβέρνησης χρειάζεται να εγκριθεί από την τρόικα:
Θα αρκούσε μια απλή δημοσιογραφική ερώτηση για να αναδείξει το χάσμα ανάμεσα στην σκληρή πραγματικότητα και την Disneyland που περιέγραψε ο κ. Σαμαράς, μιλώντας στο “επίνειο ολόκληρης της βαλκανικής ενδοχώρας”, όπως υποσχέθηκε ότι θα φτιάξει την Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στα κυβερνητικά επιτεύγματα η ύφεση, που “είναι για πρώτη φορά μικρότερη απ' ότι είχαν υπολογίσει” την ώρα μάλιστα που“υπάρχουν ενδείξεις ότι η ανεργία φρέναρε”! Και όλα αυτά ενώ η Ελλάδα παρουσιάζει “το μεγαλύτερο κυκλικό πλεόνασμα σε όλη την Ευρώπη” !
Η παραμύθα “είμαστε πρώτοι σε όλη την Ευρώπη” μπορεί να περάσει ευκολότερα στο κομματικό ακροατήριο που συνήθως παρακολουθεί αυτές τις ομιλίες. Αν και αυτή την φορά- κι εδώ πρόκειται για μια ακόμη διαφορά με τις προηγούμενες τελετές- τα χειροκροτήματα ήταν αραιά και πολύ χλιαρά. Ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους έχουν δουλέψει κάποια στιγμή στην ζωή τους ή εξακολουθούν και εργάζονται. Και όσοι έχουν επαφή με την πραγματική οικονομία, γνωρίζουν ότι τα πράγματα είναι οριακά.
Στα ενδιαφέροντα σημεία της ομιλίας περιλαμβάνεται η έννοια της “ελάφρυνσης του χρέους”, την οποία σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά έχουν υποσχεθεί οι εταίροι και δανειστές καθώς και το θέμα των πλειστηριασμών, για το οποίο ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν θα αφορούν την πρώτη κατοικία(ο κ. Στουρνάρας παρακολουθούσε σιωπηλός).
Το πολιτικό μέρος της ομιλίας παρουσιάζει περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς ανέδειξε την αγωνία της ΝΔ για τους ψηφοφόρους που εξακολουθεί να χάνει προς όφελος των νεοναζί. Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στους νεοναζί με ένα είδος αμηχανίας("τι να πει κανείς για τους νεοναζί") στους οποίους καταλόγισε ότι “μόνο με την παρουσία τους βλάπτουν την Ελλάδα”, αποφεύγοντας όμως να ασκήσει κριτική στις ρατσιστικές και ξενοφοβικές θέσεις τους. Αντίθετα, μιλώντας συνεχώς για τους λαθρομετανάστες και την θρησκεία, επεδίωξε να υιοθετήσει την ακροδεξιά πλατφόρμα.
Τον σκοπό της απόσπασης ακροδεξιών ψηφοφόρων εξυπηρετούσαν επίσης τα συγχαρητήρια στο Λιμενικό και την Αστυνομία, όπου οι νεοναζί είναι εξαιρετικά δημοφιλείς καθώς και ο ισχυρισμός σύμφωνα με τον οποίο η κυβέρνηση, κρατώντας σκληρή διαπραγματευτική στάση απέναντι στην τρόικα, απέφυγε τις μειώσεις στους μισθούς των ένστολων. Ακόμη και την Μακεδονία θυμήθηκε ο κύριος Σαμαράς, ανέβαζόντας σε μια κορόνα τους τόνους, για να μην δοθεί προσοχή στην περίτεχνη διατύπωση: “δεν διαπραγματευόμαστε την ιστορική ταυτότητα της ελληνικής Μακεδονίας”.(απ' ότι φαίνεται υπάρχει και άλλη). Χωρίς καμία αναφορά στο θέμα της ονομασίας. Για έναν άνθρωπο που πριν 20 χρόνια έσυρε την χώρα σε μια πρωτοφανή διπλωματική ήττα ακριβώς για το όνομα της γειτονικής χώρας, η αλλαγή είναι εντυπωσιακή.
Οπως έχει αποδειχθεί, η τακτική υιοθέτησης της πλατφόρμας της Χρυσής Αυγής την δυναμώνει, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πολιτικό “φάουλ” της ομιλίας. Ακόμα πιο σημαντικό είναι η επαναφορά της θεωρίας των δύο άκρων, την οποία οποία ο κ. Σαμαράς επαναλάμβανε συνεχώς, αδιαφορώντας για την ζημιά που προκαλεί στην δημοκρατία η ταύτιση των νεοναζί και της αριστεράς, στην οποία έστρεψε και τα περισσότερα πυρά του.
Στο Μαξίμου έχουν φαίνεται καταλήξει ότι 3 είναι οι βασικοί πολιτικοί και εκλογικοί πόλοι, που θα προσελκύσουν τους ψηφοφόρους: η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή. Το γεγονός ότι, παρά την επιθυμία του κ. Βενιζέλου, ο κ. Σαμαράς απέφυγε να πει ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει την τετραετία, είναι ίσως προμήνυμα πολιτικών εξελίξεων. Θα μπορούσε να είναι και ρεαλισμός, αλλά που να βρεθεί κάτι τέτοιο σε μια ομιλία πρωθυπουργού στην χώρα των θαυμάτων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου