"Πώς παράγεται ο ρατσισμός" Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη ("ΤΑ ΝΕΑ", 11-12/8/2012)

..............................................................

Πώς παράγεται ο ρατσισμός

Γράφει η Αννα Φραγκουδάκη

"ΤΑ ΝΕΑ", 11-12/8/2012

- Ας θυμηθούμε ότι μέχρι τη δεκαετία του 1990 όλοι ανεξαιρέτως σε αυτή τη χώρα πιστεύουν ότι οι Ελληνες δεν είναι ρατσιστές. Τον ωραίο αυτόν εθνικό μύθο γκρέμισε η μαζική είσοδος μεταναστών εργαζομένων. Ανέτοιμη να διαχειριστεί τον ρατσισμό της και ανήμπορη να τον κατανοήσει, ωστόσο, διαμόρφωσε σταδιακά η κοινωνία ένα ποσοστό συνειδητών αντιρατσιστών, αλλά απόχτησε και φιλοναζιστές.

- Υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα που τεκμηριώνουν ότι οι Ελληνες δεν καταλαβαίνουν τι είναι ρατσισμός. Τον αντιλαμβάνονται σαν τη δημόσια αναγνώριση μιας κατωτερότητας που υπάρχει αντικειμενικά, αλλά ανθρωπιστικό είναι να μην το φωνάζουμε κιόλας. Π.χ. επί χρόνια φοιτητές, στην ερώτηση εάν ο ρατσισμός, εκτός τα θύματά του, βλάπτει και τους φορείς της ιδεολογίας, τους υποτιθέμενους ανώτερους, δεν καταφέρνουν να βρουν καμία απάντηση.

- Γιατί δεν καταλαβαίνουν; Εχω σε διάφορα (επιστημονικά) κείμενα γράψει ότι τα σχολικά μας βιβλία αναπαράγουν το κεντροευρωπαϊκό στερεότυπο του ρατσισμού που διαιρεί λαούς και πολιτισμούς σε ανώτερους και κατώτερους. Το στερεότυπο αποδίδει κατωτερότητα στον ελληνικό λαό και πολιτισμό. Τα βιβλία λύνουν τη γιγάντια αντίφαση καταφεύγοντας στην ανωτερότητα μέσα από τη μοναδική ελληνική αξία που αναγνωρίζει η «ανώτερη» Ευρώπη, την κλασική αρχαιότητα.

- Το μείζον αυτό ζήτημα, να διαπαιδαγωγούνται τα παιδιά μας με το στερεότυπο του κεντροευρωπαϊκού ρατσισμού, να αναγνωρίζουν στο εθνικό τους πρόσωπο κατωτερότητα που κρύβει το αρχαίο προσωπείο, έχει συναντήσει αδιαφορία είτε ύβρεις. Αρα, πολλοί, με πρώτους τους διαμορφωτές εκπαιδευτικής πολιτικής, δεν καταλαβαίνουν τις επιπτώσεις αυτής της διαπαιδαγώγησης. Αναπαράγει τον ρατσισμό (με «παιδικά αστεία» και άλλα πολύ σοβαρά) και παράγει την αμφίθυμη και γενικότερα ανήμπορη σχέση των Ελλήνων με την ενωμένη Ευρώπη.

- Η ρατσιστική ταξινομία είναι ιδεολογικό προϊόν της αποικιοκρατίας. Η αμφισβήτησή της, ισχυρότατη σε τεκμήρια, είναι σωτήρια για την αυτοεικόνα ιδίως όσων ταξινομεί κατώτερους (νότιους, ανατολικούς, μελαχρινούς, φτωχούς...). Η αναπαραγωγή της είναι ολέθρια για όλους και μαζί όσους ταξινομεί κατώτερους. Αλλωστε το ιδεολογικό τέρας του φιλοναζισμού που αποχτήσαμε αυτή την κατωτερότητα κραυγάζει. Παντού στον κόσμο κατώτεροι αισθάνονται όσοι λιντσάρουν συνανθρώπους τους για να «αποδείξουν» ότι είναι ανώτεροι.