"Μώμος" ποίημα του Ρώμου Φιλύρα (1888 - 1942) ("ΑΥΓΗ", 12/6/2015)

...........................................................

Ρώμος Φιλύρας
(1888 - 1942)













Μώμος

Στις κουΐντες τού εσφύριζε μελίσσι
Κομπάρσων, κοριστών και καμποτίνων·
Κι ήταν συρτό το θρόισμα σα σειρήνων
Τραγούδι, μαζί θέλγητρο, μεθύσι.

Κι άξαφνα η ορχήστρα πήρε ν’ αρμονίσει
Σε πρελούντιο συμφωνίας, εκείνον
Τον τάραχο, μολπή, κραυγή αρλεκίνων
Που τριγυρνούσαν μόνοι μες στη δύση.

Ο αιώνιος ήταν τύπος, ο θείος Μώμος,
Της παναρχαίας τραγωδίας η μάσκα,
Ο ειρηνικός ο καγχασμός κι ο κώμος.

Ο τραγικός παλιάτσος, πλέρια κάσκα
Θυμόσοφος, πουντραρισμένος, συσπασμένος,
Σε μονοκόμματη γκριμάτσα γέλιου, δακρυσμένου.

                                                
                                               ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ

Ποιήματα και πεζά: Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Δάλλα, εκδ. Γαβριηλίδης, 1999

Από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ" 13/6/2015
με ανθολόγο του Ιουνίου του 2015 τον ΣΤΕΡΓΙΟ ΜΗΤΑ