[Στην ευγενή καρδιά, στη μυημένη] ποίημα του DANTE ALIGHIERΙ (1265 - 1321) ("ΑΥΓΗ", 3/6/2015)

......................................................

 DANTE ALIGHIERΙ

(1265 - 1321)









 

[Στην ευγενή καρδιά, στη μυημένη]

Στην ευγενή καρδιά, στη μυημένη

ψυχή, που αυτό το ποίημα έχει διαβάσει

με στίχους θα δεχτεί να το δικάσει,

τον Έρωτα τιμώ που την ποιμαίνει.

Το τρίτο των ωρών είχε περάσει

που κάθε αστέρι λάμπει και πληθαίνει

κι ο Έρωτας εμπρός μου ιδού! Προβαίνει:

η μνήμη τρομερό τον έχει πλάσει.

Εύχαρις, την καρδιά μου είχε, λέει,

στο χέρι του· σ’ εσθήτα τυλιγμένη,

γυναίκα στην αγκάλη του κοιμόταν.

Την ξύπνησε· κι εκείνη πεινασμένη,

δάγκωσε την καρδιά μου – που φλεγόταν.

Και τότε τον αντίκρισα να κλαίει.

                                                   DANTE ALIGHIERI

Μετάφραση: Γ. Κοροπούλης

“La Vita Nuova”, από: Η πρώτη στιγμή: Φλωρεντία, τέλη 13^ου αιώνα, Astra /Αντιΰλη, 2001

Από το «ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ» της «ΑΥΓΗΣ» (3/6/2015)

Με ανθολόγο του Ιουνίου του 2015 τον Στέργιο Μήττα.