Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

"Αερολογίες αντί αυτοκριτικής" του Σωκρατη Tσιχλια ("Καθημερινή", 7/7/2012) Μετά ωραίων εικόνων του ενδόξου παρελθόντος, προσφάτου και ολίγον μακρυνού...

............................................................




Αερολογίες αντί αυτοκριτικής

 Του Σωκρατη Tσιχλια

Το ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου μού θυμίζει την Αριστερά μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ανίκανο για μια συγγνώμη, χωρίς κουράγιο για αυτοκριτική, χωρίς μυαλό για καινούργια πορεία. Αποσβολωμένο από το χάλι της πατρίδας, συντετριμμένο και από τη δική του ήττα, αδυνατεί να ερμηνεύσει τι συμβαίνει γύρω του και εντός του. Αυτό αποτυπώθηκε τουλάχιστον στην εναρκτήρια ομιλία του νέου του αρχηγού κατά τις εργασίες της χθεσινής πανελλαδικής συνδιάσκεψης του κόμματος.
Η ομιλία έμοιαζε με μια απελπισμένη προσπάθεια κομματικής συσπείρωσης, μια απεγνωσμένη απόπειρα να υμνηθεί διαχρονικά ο ρόλος της Κεντροαριστεράς. Απουσίαζε εντελώς η επισήμανση εκείνων των λαθών που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία, την κοινωνία σε απόγνωση, το κόμμα στη συντριβή, ενώ περίσσευαν αερολογίες, κοινοτοπίες και γενικότητες. Iδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «…Αυτή είναι η δική μας νέα κοινωνική συμμαχία… που αξιοποιεί πραγματικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Τους ενδογενείς της πόρους: το τοπίο, την Ιστορία, τη γεωγραφία, τον πολιτισμό, τη θάλασσα, τα νησιά, τον υπόγειο και υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την οικιστική ανάπτυξη, τον τουρισμό, τη ναυτιλία, τις νέες μορφές γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας, τις νέες μορφές μεταποίησης και υπηρεσιών, τα δίκτυα μεταφορών και ενέργειας…»
Η Ελλάδα πριν από το 1981 ήταν μια ανισόρροπη χώρα. Κυβερνημένη κυρίως από τη Δεξιά και την Ακροδεξιά, με έναν Εμφύλιο να τής ματώνει την ψυχή, ήταν μια χώρα με ηττημένη και αποκλεισμένη τη μισή κοινωνία. Αυτό το τμήμα της Ελλάδας εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ. Αποκατέστησε εθνικές εκκρεμότητες, γεφύρωσε τους διχασμούς. Από εκεί και πέρα άρχισε ο κατήφορος. Οι μη προνομιούχοι αποδείχθηκαν λαίμαργοι και αχόρταγοι. Το αξιακό σύστημα ξεθώριασε. Η ανηθικότητα και η ανομία εξελίχθηκαν σε τέχνη. Ο εύκολος πλουτισμός ανήχθη σε οικονομική θεωρία. Το κράτος κατάντησε λάφυρο για κομματικούς στρατούς. Ηταν τόσο εκθαμβωτικό το πάρτι που ζήλεψε και η Ν.Δ. και πολιτεύθηκε παρομοίως. Δεν διάβασα ούτε μία αράδα για τίποτα απ’ όλα αυτά στην ομιλία του Ευ. Βενιζέλου. Οι ψευδαισθήσεις συνεχίζονται.

............................................ 

Και για να μην ξεχνιόμαστε...

(κάντε κλικ δύο (2) φορές πάνω στις εικόνες για να μεγενθυθούν)
























































































































































Δεν υπάρχουν σχόλια: