«Πρέπει να ξαναγεννήσω τα παιδιά μου», λέει η μητέρα των δίδυμων

Από το νοσοκομείο περιγράφει τις σοκαριστικές στιγμές, μετά το χτύπημα από τη μοτοσικλέτα του 21χρονου

''Πρέπει να ξαναγεννήσω τα παιδιά μου για να γίνουν όπως ήταν…Αυτό που μας έκανε δεν περιγράφεται'', δηλώνει η μητέρα των δίδυμων που χτυπήθηκαν από τον 21χρονο οδηγό μοτοσικλέτας και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν στην άσφαλτο.

Σε συνέντευξη της στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» η κ. Αννίσκα Ματσιουρόφσκα, από τον Ευαγγελισμό όπου ακόμη νοσηλεύεται, λέει ότι δεν θέλει να ξαναδεί ποτέ τον άνθρωπο που τους χτύπησε: ''Δεν θέλω να δω αυτόν τον άνθρωπο ποτέ. Δεν θέλω… αυτό που μας έκανε δεν περιγράφεται. Μας χτύπησε και μας άφησε στο δρόμο να πεθάνουμε''.

Όπως λέει το μόνο που θυμάται από το ατύχημα είναι «ότι κοιτούσα τα παιδιά μου ακίνητα, πεταμένα στον δρόμο''.

Προς το παρόν η μητέρα των διδύμων δε θέλει να ασχοληθεί με τον άνθρωπο που έφερε σε αυτή την κατάσταση την οικογένειά της. ''Δεν ξέρω τι θα κάνουμε. Θέλουμε πρώτα να είμαστε ξανά μαζί και οι τέσσερις μας και καλά στην υγεία μας και θα δούμε τι θα κάνουμε''.

Το κορίτσι, η 7χρονη Κλαούντια έχει διαφύγει τον κίνδυνο. Ο αδερφός της εξακολουθεί να νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Ωστόσο, οι γιατροί κάνουν λόγο για βελτίωση της υγείας του.

Ο πατέρας του 21χρονου υπαξιωματικού που χτύπησε και τραυμάτισε τα δίδυμα και τη μητέρα τους, υποστηρίζει ότι ο γιος του βρισκόταν σε μεγάλη φόρτιση πριν από το ατύχημα και γι αυτό αντέδρασε έτσι.

''Λίγη ώρα πριν γίνει αυτό που έγινε, τηλεφώνησα στο γιο μου και του είπα πως μαχαίρωσαν τον άντρα της αδερφής του και χρειαζόταν επειγόντως αίμα. Εκείνος, αφού πήρε την άδεια από το Ναυτικό, πήρε τη μηχανή και έφυγε κακήν κακώς από τη μονάδα του για το νοσοκομείο. Βρισκόταν σε τέτοιο πανικό, που δεν είχε μαζί του ούτε δίπλωμα, ούτε τίποτα.

Ήταν θολωμένος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως έπρεπε να χτυπήσει όποιον βρέθηκε μπροστά του. Λυπούμαστε πάρα πολύ. Τους ζητάμε συγγνώμη. Πούλησα ήδη ένα οικόπεδο που είχα για να πληρώσω την εγγύηση του γιου μου. Ό,τι χρειαστεί η οικογένεια, αν και δεν έχουμε οικονομική άνεση, θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά'', καταλήγει ο πατέρας του υπαξιωματικού.

...................................................

Καβάλα πάν’ στην εκκλησιά

- Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Αναρτήθηκε την 17 Ιουλίου 2012, 17:25

Τις προάλλες οι τρίχες του κλεινού άστεως σηκώθηκαν έντρομες εν μέσω καύσωνος. Διότι, λέει, εννιά η ώρα το πρωί μοτοσικλετιστής παρέσυρε στην οδό Πατησίων μία γυναίκα και τα δύο παιδάκια της. Ο δράστης εγκατέλειψε τα θύματα και παραδόθηκε δύο περίπου ώρες μετά στην Aστυνομία. Μάθαμε πως ο μοτοσικλετιστής είναι είκοσι ενός ετών και μόνιμος υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Η δε μητέρα και τα δυο παιδάκια είναι πολωνικής καταγωγής. Το ένα ώς τη στιγμή που έγραφα χαροπάλευε ακόμη στο νοσοκομείο. Ας αφήσουμε κατά μέρος τη γελοιότητα με την ανωνυμία που την υποκαθιστούν διάφορα ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά όπως φύλο, φυλή, χώρα καταγωγής, ηλικία κ.λπ. Κι ας σταθούμε στις αντιδράσεις. Πώς είναι δυνατόν, λέει, σε κεντρικό δρόμο της πρωτεύουσας, πρωί εργάσιμης ημέρας, κάποιος να τρέχει τόσο και να παραβιάζει κόκκινο σηματοδότη με αποτέλεσμα να στέλνει στο νοσοκομείο τρεις πεζούς που προσπαθούσαν να περάσουν από διάβαση; Ελα ντε! Πώς είναι δυνατόν; Γιατί στην ευνομούμενη πολιτεία μας δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Κανένα δίτροχο δεν παραβιάζει ποτέ τους κόκκινους σηματοδότες, ούτε πάει αντίθετα στους μονόδρομους, ούτε τρέχει υπερβολικά. Και το κυριότερο, στην ευνομούμενη πολιτεία μας τα τροχοφόρα σέβονται, πάνω απ' όλα τους πεζούς. Διότι ξέρουν ότι αν κάνουν κάνα αστείο και εμποδίσουν το γεροντάκι να περάσει τη διάβαση, το αμείλικτο χέρι του νόμου και του τροχονόμου θα τους συλλάβει επ' αυτοφώρω. Και επειδή η υποκρισία δεν έχει όρια, κανείς δεν εκστόμισε το προφανές: πως ο άνθρωπος αυτός έκανε αυτό που ζούμε κάθε μέρα σε χιλιάδες εκδοχές και παραλλαγές, πως το δυστύχημα αυτό δεν ήταν παρά ένα επεισόδιο στον ακήρυκτο πόλεμο των τροχοφόρων εναντίον των πεζών. Απλώς εκεί προστέθηκε και η παρέμβαση της «κακιάς της ώρας». Αχ αυτή η «κακιά η ώρα». Από πόσα θα είχαμε γλιτώσει αν δεν έμπαινε η παρείσακτη για να χαλάσει τις συνήθειές μας και να μετατρέψει το πάρτι της ζωής μας σε τραγωδία; Η συμπεριφορά των εποχούμενων είναι σύμπτωμα της κατεστημένης ανομίας, θα μου πείτε. Κι αφού το θέμα δεν έχει τεθεί από την τρόικα γιατί να το «τίθουμε» εμείς; Πολύ σωστά. Ομως κάποιος θα πρέπει να μου αναλύσει την ψυχοπαθολογία του οδηγού ο οποίος, ενώ στο Ελ. Βενιζέλος σταματάει στη διάβαση των πεζών, μόλις βγει από την περίφραξη δεν επιτρέπει σε κανέναν πεζό να του φάει την προτεραιότητα και να του κλέψει τη μαγκιά. Κατάλοιπο κοινωνικών αγώνων κι αυτό. Κληροδότημα μιας εποχής που η αγορά Ι.Χ. εθεωρείτο άλμα κοινωνικής καταξίωσης. Ή μήπως πάει πιο βαθιά, σ' εκείνο το «καβάλα πάν' στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε», των Κολοκοτρωναίων; Διότι ένα είναι το σίγουρο: όταν ο μοτοσικλετιστής πατούσε το γκάζι για να πιάσει τα χίλια της ψυχής του και είδε το κόκκινο φάτσα κάρτα, το μόνο που σκέφτηκε είναι πως το κόκκινο δεν τον αφορά. Αντέδρασε φυσιολογικά. Η μητέρα και τα δυο παιδιά είναι το περίεργο, που τόλμησαν να διασχίσουν πεζοί την Πατησίων.

ΤΑ ΝΕΑ

από: Palmografos.com - Καβάλα πάν’ στην εκκλησιά - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Σχολιάζω: Πέρα από την γενική νοοτροπία που ενστερνιστήκαμε ηλιθιωδώς αμέριμνοι στα χρόνια της ψευτο-ευημερίας (ψωνίζω ακόμα κι απ' το περίπτερο καβάλα στην κούρσα) έχω να επισημάνω και την "ειδική" νοοτροπία των ένστολων γενικώς. Την επίδειξη δύναμης στην οποία επιδίδονται βασιζόμενοι μόνο και μόνο στην ιδιότητα του εκπροσώπου του αστυνομο-στρατιωτικού μηχανισμού του κράτους. Έχω δει συλλήψεις και ξυλοδαρμούς συμπολιτών μας στις πλατφόρμες του ΗΣΑΠ στην Ομόνοια, μόνο και μόνο επειδή το όργανο δεν "πήγαινε" τη φάτσα του επιβάτη που περίμενε το τραίνο! Με χτυπήματα αλα Τσακ Νόρις και Μπρους Λι! Και μάλιστα εν καιρώ "σοσιαλιστικής" διακυβέρνησης (περίοδος Σημίτη) και υπουργίας του "προστάτη του Πολίτη" κ. Χρυσοχοΐδη. Έτσι, τον υπαξιωματικό του Πολεμικού μας Ναυτικού, το κόκκινο φανάρι θα τον σταματούσε; Αλλά έλα, που υπάρχει και η μοίρα που επιφυλάσσει το ανεπανόρθωτο. Και τότε, η μαγκιά πάει περίπατο. Τότε να σε δώ, να διαχειρίζεσαι το φιλότιμό σου και τη συνείδησή σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου