..............................................................
| Ενα κάποιο όνομα |
| Tου Στεφανου Κασιματη |
«Δηλαδή θέλατε να μην είχε τίποτα η κόρη μου που ήταν και κάποιο
όνομα;» Το ερώτημα έθεσε, με πνεύμα ανυπόκριτης αγανάκτησης, η μητέρα
της προφυλακισμένης συγγραφέως Βίκυς Σταμάτη-Τσοχατζοπούλου, σε πρόσφατη
συνέντευξή της. Ερώτημα ρητορικό, ασφαλώς, διότι, σύμφωνα με τα
κρατούντα ήθη, άμα είσαι όνομα -«επώνυμος», που λένε- δικαιούσαι τα
πάντα. Το όνομα, να θυμίσω σε όσους δεν παρακολουθούν στενά τις
εξελίξεις στον demi-monde, είναι του έγκλειστου αγωνιστή της Δημοκρατίας
Ακη του Τσοχατζόπουλου, για τον οποίον ο επίσης προφυλακισμένος
εξάδελφός του Ν. Ζήγρας κατέθεσε προχθές, κατά πληροφορίες, ότι
δαπανούσε 2,5 εκατομμύρια στις εκλογές για να εξαγοράζει ψήφους
Αθιγγάνων και ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετίας.
Ονομα
ο... Τσοχατζόπουλος; Εντάξει, ας μην είμαστε υπερβολικοί! Ακόμη και υπό
την οπτική γωνία της ναπολεόντειας υπερηφάνειας (θυμίζω πως όταν η
μαντάμ ντε Σταλ ρώτησε τον Βοναπάρτη για την προέλευση της οικογενείας
του, εκείνος της απάντησε: «Κυρία μου, η οικογένειά μου ξεκινά από
εμένα») το όνομα του Ακη του Τσοχατζόπουλου, όποια βαρύτητα και αν είχε
κάποτε στον κόσμο της πασοκαρίας, έχει γίνει πλέον θρύψαλα. Σιγά το
όνομα!..
Αντιθέτως, όνομα με την πλήρη έννοια του όρου, όνομα με
ιστορική βαρύτητα και το κύρος που προσδίδει η προσφορά στην πατρίδα
έχει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδης Τσακαλώτος. Διότι είναι ανιψιός
του στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου. Επειδή η συγγένειά τους μάλλον δεν
είναι ευρέως γνωστή, δράττομαι της ευκαιρίας να θυμίσω σε τι ακριβώς
οφείλει το όνομά του ο βουλευτής Τσακαλώτος. Ο θείος του, ο οποίος
μετείχε ως αξιωματικός σχεδόν σε όλους τους πολέμους της Ελλάδος κατά το
20ό αιώνα, διέθετε τις βασικές αρετές που διακρίνουν τους πρώτης τάξεως
αξιωματικούς: δυνατότητα καλής εκτίμησης της κατάστασης,
αποφασιστικότητα και ενεργητικότητα.
Από την πλούσια πολεμική
δράση του, αρκούμαι μόνον σε ένα περιστατικό όπου ο ρόλος του
αποδεικνύει τόσο την ανώτερη κλάση του ως αξιωματικού όσο και την εθνική
προσφορά του. Σε σημαντικό βαθμό, του οφείλουμε ότι η Αθήνα δεν έπεσε
στα χέρια του ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944. Διότι στην περίφημη σύσκεψη
της 11ης Δεκεμβρίου, στον στρατώνα «Παραπηγμάτων» (εκεί περίπου όπου
σήμερα βρίσκεται το Μέγαρο Μουσικής), όταν ο Ρόναλντ Σκόμπυ ανακοίνωσε
την απόφασή του οι υπό τη διοίκησή του δυνάμεις, ελληνικές και
βρετανικές, να αποσυρθούν στο δέλτα του Φαλήρου και να εγκαταλείψουν το
κέντρο της πρωτεύουσας, ο Τσακαλώτος, ως διοικητής της ηρωικής ΙΙΙ
Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας, ήταν εκείνος που αντέδρασε εντόνως.
Ανακοίνωσε στους Βρετανούς την αμετάκλητη απόφασή του ότι η ΙΙΙ ΕΟΤ θα
έμενε να υπερασπισθεί την πρωτεύουσα και τη θέση του αυτή, τεκμηριωμένη
με στρατιωτικά επιχειρήματα, αργότερα παρέδωσε και γραπτώς στον Ρ.
Σκόμπυ.
Την επομένη, όταν έφθασαν στην Αθήνα ο στρατάρχης
Αλεξάντερ και ο υπουργός για θέματα Μεσογείου Χ. Μακ Μίλαν (ο μετέπειτα
πρωθυπουργός, 1957-1963) και επαναλήφθηκε η σύσκεψη, η απόφαση του
Σκόμπυ ανακλήθηκε. Η νέα εντολή που δόθηκε στους αμυνομένους ήταν να
κρατήσουν τη διάταξη των δυνάμεών τους πάση θυσία και αποφασίστηκε η
μεταφορά, το ταχύτερο δυνατόν, της βρετανικής 4ης Μεραρχίας από την
Ιταλία, ώστε να εκδιωχθεί ο στρατός του ΚΚΕ και να αποσοβηθεί ο κίνδυνος
της «λαοκρατίας», που ποτέ δεν ήταν μεγαλύτερος όσο εκείνη την κρίσιμη
νύκτα της 11ης Δεκεμβρίου. Βεβαίως, η Αθήνα, κατ’ επέκταση και η Ελλάδα
ολόκληρη, οφείλουν πρωτίστως την τελική νίκη στη θυσία χωροφυλάκων,
αστυνομικών, Ελλήνων και Βρετανών στρατιωτικών, όλων εκείνων που έδωσαν
τη ζωή τους πολεμώντας. Αλλά στην κρίσιμη σύσκεψη, αυτοί οι νεκροί
μίλησαν με τη φωνή του Τσακαλώτου και εισακούσθηκαν.
Δεν φθάνει ο
χώρος να θυμίσω τον μετέπειτα σπουδαίο ρόλο του στρατηγού Τσακαλώτου
στον Εμφύλιο, 1946-1949. Αναφέρω απλώς την απελευθέρωση της Πελοποννήσου
και αργότερα του Καρπενησίου, την πρώτη νίκη στον Γράμμο το 1948 και
αργότερα την οριστική κατάληψη του ορεινού συγκροτήματος στη Μάχη των
Συνόρων - επιχειρήσεις στις οποίες η ηγεσία του στρατηγού Τσακαλώτου
συνέβαλε πέραν πάσης αμφιβολίας στην επιτυχία τους. Οσοι, επομένως, από
εσάς δεν υποφέρετε από το κόμπλεξ ότι δύστηνος μοίρα σας στέρησε την
ευτυχία να γεννηθείτε στον παράδεισο του κάποτε «υπαρκτού σοσιαλισμού»
-και πλέον ανύπαρκτου, ευτυχώς- αντιλαμβάνεσθε γιατί ο Ευκλείδης
Τσακαλώτος μπορεί να περηφανεύεται για το όνομά του. Βέβαια, είναι
βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και, όπως με πληροφορούν, πίσω από το γραφείο του
στο πανεπιστήμιο έχει έναν ζωγραφικό πίνακα με το σφυροδρέπανο. Τι τα
θέλετε όμως; Αλλο να έχεις όνομα και άλλο να είσαι σε θέση να το
εκτιμήσεις. Πάντως, το έχει!
Ψυχές και νούμερα
Προτού
διαβάσετε το παρακάτω, λάβετε τις κατάλληλες προφυλάξεις. Αν είστε στην
θάλασσα πάρτε δίπλα σας το πλαστικό κουβαδάκι του γιου σας ή, αν δεν
διαθέτετε τα προαναφερθέντα αξεσουάρ, ανοίξτε μια τρύπα στην άμμο. Αν
βρίσκεστε στο σπίτι, μια μικρή λεκάνη του πλυσίματος είναι ό,τι πρέπει.
Αφού τα φροντίσατε αυτά, νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε. Λοιπόν, ο
Ευριπίδης Στυλιανίδης, ρωτήθηκε χθες από δημοσιογράφο αν θα γίνουν
περικοπές. Με την απάντηση που έδωσε, ο υπουργός Εσωτερικών μάς επέτρεψε
να πάρουμε μια ιδέα της θύελλας στόμφου και λυρισμού που μαίνεται στα
υπουργικά στήθη του: «Υπάρχει προγραμματισμός ώστε να κόβονται νούμερα
πίσω από τα οποία δεν κρύβονται ανθρώπινες ψυχές». Σε ένα, πάντως, δεν
πρόκειται να διαφωνήσω μαζί του: ότι, πράγματι, και τα νούμερα, με την
έννοια που προφανώς δεν είχε κατά νου όταν χρησιμοποιούσε τον όρο ο
υπουργός, έχουν ψυχή. Αλλά ας το αφήσω εδώ, διότι και οι υπουργοί έχουν
ψυχή...
κι ένα σχόλιο αναγνώστη του κ.Κασιμάτη:
Για να είστε δίκαιος ιστορικά, θα έπρεπε να αναφέρετε ότι ο
Στρατηγός Τσακαλώτος μας στέρησε μεν τη "χαρά" του "υπαρκτού
σοσιαλισμού" μας έδωσε δε τη δυνατότητα να ζήσουμε την ανάπτυξη μέσω
αντιπαροχής, τις εκλογές του '63, τον πολιτισμό της Μακρονήσου, μια
δικτατορία 7 ετών που ακολουθήθηκε από έναν ακόμα εθνικό ακρωτηριασμό
και τέλος την παλινόρθωση της δημοκρατίας τη λεγόμενη μεταπολίτευση, που
έστησε το κράτος έτσι όπως το έστησε, διέβρωσε και εκμαύλισε την
κοινωνία με τα γνωστά σημερινά αποτελέσματα...
Με εκτίμηση, ΝΤ http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_19/07/2012_452765 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου