...............................................................
Αν κάτσει η βάρκα, ήκατσε
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ", Δευτέρα 02 Ιουλίου 2012
Ως
τις πέντε τα ξημερώματα ομφαλοσκοπούσαν κι έστυβαν τα κεφάλια τους για
την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους. Και υποχρέωσαν τον δικό μας
άνθρωπο να τους ακούει χωρίς να μπορεί να μιλήσει και να αναρωτιέται πώς
πέρασαν τα χρόνια και δεν είναι ούτε ένας γνωστός απ' τα παλιά να πουν
καμιά κουβέντα της προκοπής. Πόσα πια μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος;
Ώς τις πέντε τα ξημερώματα ομφαλοσκοπούσαν και με το βλέμμα στραμμένο
στον αφαλό τους και το πνεύμα τους στον Μπαλοτέλι δεν βρήκαν ούτε στιγμή
ελεύθερη για να ρίξουν μια ματιά και στα δικά μας.
Διότι όσο η Ευρώπη πάλευε να θεραπεύσει την αβάσταχτη μοναξιά των
τραπεζών της, εμείς είχαμε γάμους και βαφτίσια. Με τις κυρίες καταλλήλως
ενδεδυμένες - «Κυριακή στην επαρχία» που λέει και ο Μπακιρτζής -,
ψηλοτάκουνες, σε αποχρώσεις καλοκαιρινές να προσέρχονται στο Περιστύλιο.
Οχι, δεν θα πω τίποτε για τον κ. Τατσόπουλο που έτρεχε αργοπορημένος με
σακάκι χρώματος μπλε κρεμασμένο στον ώμο. Αντιθέτως, δεν μπορώ να μην
παρατηρήσω ότι ο κ. Μιχαλολιάκος, ως γνήσιος ηγέτης, εθεάθη πορευόμενος
ακάθεκτος όταν η σύζυγός του φώναξε «έσπασε το τακούνι μου» - ούτε
χαμογέλασε με συμπάθεια προς το μέρος της ούτε έτεινε χείρα βοηθείας.
Και μετά είχαμε βυζαντινές ψαλμωδίες και προαιώνιες μεταφυσικές απορίες:
«Εάν το άλας μωρανθή εν τίνι αλισθήσεται;».
Ασε πια εκείνη τη σημειολογία της αγιαστούρας. Ποιος θα σκύψει να
φιλήσει το Ευαγγέλιο, ποιος θα σκύψει απλώς το κεφάλι, ποιος θα κάνει
χειραψία με τον Αρχιεπίσκοπο; Ολόκληρο πολιτικό πρόγραμμα η αγιαστούρα.
Και υποθέτω ότι πάστορας λουθηρανός, μυημένος στα περί Ορθοδοξίας, θα
έκαμε λεπτομερή αναφορά περί σημειολογίας στους ομφαλοσκόπους του Βορρά.
Είχαμε και ψηφοφορίες. Οπου ο νέος πρόεδρος της Βουλής εξελέγη με
θεαματική πλειοψηφία, τόσο θεαματική δεν είχε ματαδεί η μεταπολίτευση,
έλεγαν. Κι ακόμη πιο θεαματική ήταν η αντίδραση του Κώστα Καραμανλή, ο
οποίος μόλις άκουσε το αποτέλεσμα ξέσπασε σ' ένα λυσσαλέο χειροκρότημα
για να επισφραγίσει τη δικαίωση των σκληρών αγώνων που δόθηκαν για να
φτάσουμε ώς εκεί. Ηρθε η λύτρωση. Φύσ' αεράκι, φύσα με, ήτοι ημέρα
αποκάλυψης. Και ήταν τέτοιος ο αέρας του θριάμβου που παρέσυρε ώς και
τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όχι μόνο διεπίστωσε ότι ο στυγερός τραπεζίτης Μόντι
δεν είναι πια και τόσο στυγερός αλλά είπε και το ιστορικό: «Αν δεν μας
κάνετε ό,τι κάνατε στον Μόντι να μην πατήσετε το πόδι σας εδώ κάτω».
Θυμήθηκα πάντως φίλο από τη Χίο, «ναυτικό εκ ναυτικών, ναυτικό εξ
απαλών ονύχων» που λέει και ο Εμπειρίκος, ο οποίος πήγε να δώσει
εξετάσεις για δίπλωμα ταχύπλοου. Και όταν ρωτήθηκε «κι αν σου κάτσει το
σκάφος εσύ τι θα κάνεις;», απάντησε: «Αν κάτσει η βάρκα, ήκατσε. Εγώ θα
πάω για καφέ». Και άσε τους ξενέρωτους να αναρωτιούνται για την ύπαρξή
τους ώς τις πέντε τα ξημερώματα. Ούτω πώς και μη παρέκει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου