Τρεις κι ο κούκος! Του Ι. Κ. Πρετεντέρη ("ΤΑ ΝΕΑ", Δευτέρα 02 Ιουλίου 2012)

...........................................................

Τρεις κι ο κούκος!

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ",  Δευτέρα 02 Ιουλίου 2012

 

 

Αν ήμουν φίλος της τρόικας ή αν φιλοδοξούσα να γίνω, θα με προβλημάτιζε έντονα η μάχη που έδωσαν οι Ισπανοί, οι Ιταλοί και οι υπόλοιποι να μην ανοίξουν παρτίδες μαζί της!

Ο Μάριο Μόντι έκανε ειδική διευκρίνιση ότι «οι άνθρωποι με τα μαύρα κοστούμια» (όπως τους αποκάλεσε ο ισπανός υπουργός Οικονομικών) δεν πρόκειται να πατήσουν το πόδι τους στην Ιταλία - όποια βοήθεια κι αν χρειαστεί η χώρα του...

Η διευκρίνιση δεν είναι τυχαία. Η ελληνική εμπειρία δίδαξε σε όλους ότι η τρόικα είναι και προσβλητική και επικίνδυνη και ανίκανη - τρία σε συσκευασία ενός!

Προσβλητική επειδή δεν νοείται κάποιοι υπάλληλοι ευρωπαϊκών ή διεθνών οργανισμών να διαπραγματεύονται, να διευθύνουν, ακόμη και να ελέγχουν αιρετές κυβερνήσεις, δημοκρατικές χώρες και ολόκληρους λαούς. Χωρίς οι ίδιοι να δίνουν λογαριασμό πουθενά, παρά σε άλλους υπαλλήλους!

Θυμίζω το SMS του Ραχόι στον υπουργό του όταν πάλευε στις Βρυξέλλες να αποφύγει τον έλεγχο της τρόικας: «Δεν είμαστε Ουγκάντα!» - δυστυχώς, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν το σκέφτηκε...

Επικίνδυνη επειδή αποδείχθηκε ότι ο ασφαλέστερος τρόπος για να διαλύσεις μια χώρα είναι να τη θέσεις υπό τον έλεγχο ανθρώπων που ελάχιστα τη γνωρίζουν και καθόλου δεν την καταλαβαίνουν.

Περιορίζονται να περιφέρουν συνταγές, στερεότυπα και βεβαιότητες με την αυτοπεποίθηση υπαλλήλου του Colonial Office επί Βρετανικής Αυτοκρατορίας.

Ανίκανη επειδή (όπως συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας) μπορούν να διαλύσουν μια ολόκληρη χώρα χωρίς τελικά να πετύχουν τίποτα.

Ευλόγως λοιπόν τους αποστρέφονται. Και θέλουν να τους αποφύγουν. Για ποιο λόγο θα το έκαναν αν η τρόικα ήταν μια χρήσιμη επινόηση;

Ο Κ. Σημίτης είχε πρώτος και εγκαίρως επισημάνει τον παραλογισμό των τριμηνιαίων ελέγχων και την παντελή απουσία σύνδεσης του προγράμματος με τα γενικότερα οικονομικά μεγέθη.

Η Ελλάδα, ας πούμε, δεσμεύεται να πετύχει οικονομικούς στόχους που προσδιορίζονται ανεξαρτήτως της πορείας της οικονομίας της.

Και η τρόικα την υποχρεώνει να παίρνει προκαταβολικά πρόσθετα μέτρα για να αντιμετωπίσει πιθανές δυσμενείς επιπτώσεις της ύφεσης, κάτι που είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να βαθύνει η ύφεση ακόμη περισσότερο!..

Μόνο υπάλληλοι που προσπαθούν να καλυφθούν απέναντι στους προϊσταμένους τους είναι δυνατόν να ακολουθούν τέτοια λογική - εξού και η ψύχωση με τα «ισοδύναμα μέτρα»...

Τα λέω αυτά διότι οι εξελίξεις στην Ευρώπη τρέχουν και η τρόικα κυκλοφορεί και πάλι στα μέρη μας.

Θα ήταν ίσως χρήσιμο να τους υποδείξουμε με ευγένεια, αξιοπρέπεια αλλά και σταθερότητα πως ούτε η Ελλάδα είναι Ουγκάντα.

Πως χρειάζεται να ξαναδούμε μερικά πράγματα.

Και πως καμιά φορά ο κούκος είναι σημαντικότερος από τους τρεις!