.............................................................
http://leninreloaded.blogspot.gr, Τρίτη, 12 Ιουνίου 2012
Was ist Χρυσή Αυγή;
από τον Αντώνη
* Η Χρυσή Αυγή είναι η οργάνωση των ανοργάνωτων,
όσων δεν είχαν πρόσβαση στους πελατειακούς μηχανισμούς των αστικών
κομμάτων ή εξοβελίστηκαν από αυτούς ως χαμηλόβαθμα και ασήμαντα στελέχη
και μέλη που έπρεπε να "θυσιαστούν" λόγω δραστικής μείωσης της
κομματικής ικανότητας να τα "ανταμείβει"· όσων απέρριψαν την συμμετοχή
στο εργατικό κίνημα λόγω χαμηλής ταξικής συνείδησης ή εξ αρχής
εχθρότητας προς αυτό.
* Η Χρυσή Αυγή είναι η μορφή της μετατοπισμένης εκδίκησης των κουρελιών της μικροαστικής τάξης,
που ανήμπορα να συλλάβουν καν αυτό που έχει συμβεί στο οικονομικό
επίπεδο, χρόνια προσανατολισμένα στην μίμηση των αστικών "αφεντικών",
νιώθουν ότι προδόθηκαν και εξαπατήθηκαν από αυτά, αλλά πως είναι πολύ
περισσότερο εύκολο να ξεσπάσουν στα πιο αδύναμα από τα ίδια στρώματα.
* Η Χρυσή Αυγή είναι το
παράγωγο 22 περίπου ετών συντεταγμένου αντικομμουνισμού από τα πάνω,
γενικευμένης περιφρόνησης για την εργατική τάξη και για το λαϊκό
στοιχείο, βεβαιότητας του μόνιμου της ήττας του οικουμενικού
χειραφετητικού προτάγματος, και ακάματης συνομωσιολογικής και
σωβινιστικής τηλεοπτικής, ραδιοφωνικής και έντυπης προπαγάνδας που διαμόρφωσε συνειδήσεις ανενόχλητα, προστατευμένη από τον μανδύα του "περιθωριακού καλτ".
* Η Χρυσή Αυγή είναι η
αναγκαία εφεδρεία που καθυπαγορεύει ένα στάδιο της εξέλιξης του
καπιταλισμού όπου δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια της εξασφάλισης
"συναίνεσης". Είναι το μαστίγιο που κραδαίνει ο υφεσιακός καπιταλισμός
όταν αποφασίσει ότι δεν περισσεύουν τα καρότα.
* Η Χρυσή Αυγή είναι η
μετάφραση της ανομολόγητης γνώσης πως η ιδεολογική πεποίθηση ότι "δεν
υπάρχουν αρκετά χρήματα για να μας συντηρήσουν όλους" καθυπαγορεύει πως η
επιβίωση ενός στρώματος εξαρτάται από την τρομοκρατία του αμέσως
"κατώτερού" του, ώστε να διατηρηθεί το εκμεταλλευτικό χάσμα ανάμεσά τους δια της πολιτικής, και όχι πια απλά οικονομικής, βίας.
* Η Χρυσή Αυγή είναι η
πρακτική μετάφραση της κυνικής επίγνωσης ότι όταν το προλεταριάτο
στελεχώνεται από τις "ιθαγενείς" μάζες της Ευρώπης, οι προηγούμενοι,
"αλλοδαποί" και "εισαγόμενοι" προλετάριοι "περισσεύουν" και πρέπει να
αφανιστούν.
* Η Χρυσή Αυγή είναι η αποκάλυψη της μόνιμης, αν και συνήθως απαρνημένης, συγγένειας μεταξύ του καπιταλισμού και του φόνου. Είναι
η υστερική μορφή της αναζήτησης μιας ατομικής "αξιοπρέπειας" που
δολοφονείται καθημερινά, ακόμα και κάτω απ' τις "φυσιολογικότερες"
οικονομικές συνθήκες, στην φονική βία ενάντια στον πιο αδύνατο. Αλλά η
βασική φόρμουλα μιας τέτοιας λογικής είναι ήδη η βασική φόρμουλα της
εργασίας του καθένα που αναμένεται να τσακίζεται απ' το αφεντικό του για
να βοηθήσει να τσακιστεί ο ανταγωνιστής του αφεντικού του. Ο σπόρος της
Χρυσής Αυγής ήταν πάντα λανθάνων στην "φυσιολογική" καθημερινότητα του
κάθε μισθωτού δούλου. Μόνο η πρόσβαση σε μιαν άλλη αξιοπρέπεια,
ενσυνείδητα προσδιορισμένη ταξικά και συλλογική στο περιεχόμενό της,
προστατεύει τη συνείδηση απ' τις ασφυκτικές περικοκλάδες που γεννά αυτός
ο σπόρος.
* Η Χρυσή Αυγή είναι ο
μάρτυρας του θεμελιώδους χαρακτήρα της εξάρτησης του καπιταλισμού από
την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τον πόλεμο: τον μαζικό φόνο.
Είναι η υπενθύμιση ότι στα πλαίσια της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας, η
"καταστροφή κεφαλαίου" που απαιτείται για να επανεκκινηθεί ο κύκλος
επέκτασης, είναι επίσης καταστροφή βιολογικών ζωών.
* Η
Χρυσή Αυγή είναι η εκδίκηση της βλακείας, μόνο όμως επειδή η βλακεία
αυτή είναι εκδίκηση για την προδοσία της συλλογικής ευφυίας. Κάθε
"διανοούμενος" που έδειξε, έμμεσα ή άμεσα, την περιφρόνησή του και την
αδιαφορία του για την μοίρα της "μάζας" στις τελευταίες δυόμιση
δεκαετίες, πρόσθεσε το δικό του κόκκο στο βουνό της οργής όσων ωθήθηκαν
στην αποχαύνωση "για το καλό της καταναλωτικής κοινωνίας." Ο
αντιδιανοουμενισμός του φασισμού ως μαζικού κινήματος είναι μια αιματηρή
διαμαρτυρία για την εγκατάλειψη της ζωής απ' τη σκέψη, για την
απάνθρωπη σκληρότητα του να ζεις χωρίς ιδέα. Αλλά εγκαταλείποντας τις
λαϊκές μάζες στην αποχαύνωση, οι διανοούμενοι εξέφραζαν απλώς την δική
τους ηλιθιότητα, την δική τους απομάκρυνση από τις στοχεύσεις της
συλλογικής ευφυίας. Το κεφάλαιο ισοπεδώνει, και η εκδίκηση για την
προδοσία της ευφυίας δεν είναι απλώς εκδίκηση για το γεγονός ότι η
ευφυία πρόδωσε τους μη ευφυείς, αλλά και για το γεγονός ότι πρόδωσε τον
εαυτό της, ότι μετατρεπόμενη σε ατομικό "ανταγωνιστικό πλεονέκτημα" στην
υπηρεσία της αγοράς μετατράπηκε αντικειμενικά σε σάβανο της σκέψης, σε
λεκτικά διακοσμημένη ηλιθιότητα.
αλλά και...
"Θα
μου επιτραπεί να μιλήσω λίγο προσωπικά, χρησιμοποιώντας την καταγωγή
μου, όχι γιατί αποδεικνύει κάτι, αλλά γιατί μερικές φορές χρειάζεται να
απαντάς στην ηλιθιότητα πέφτοντας στο επίπεδό της.
Ως γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης και παιδί της εργατικής τάξης (όχι της εργατικής τάξης "των 2/3",. της "άλλης" που δεν της χάλασε μόλις προχτές η ζαχαρένια από το "μνημόνιο"), μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούω τα φλωροφασιστάκια, που παριστάνουν τους "λαϊκούς τύπους" να βρίζουν την Κανέλλη "κομμουνίστρια της Εκάλης".
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα ένα κλασικό ναζιστικό μοτίβο, τον pauperismus, που στα ελληνικά έχει αποδοθεί τολμηρά και υπέροχα με το "πτωχοπροδρομισμός" (από το γνωστό βυζαντινό ποίημα του Πτωχοπρόδρομου)
Ο ναζιστικός και φασιστικός πρωχοπροδρομισμός εξιδανικεύει τη φτώχεια και την "αγνότητά" της, μακαρίζει τους φτωχούς για την τύχη τους να μην ανήκουν στον εξ ορισμού διεφθαρμένο από το χρήμα κόσμο των πλουσίων, προβάλλει ένα θολό "μίσος για τους πλούσιους", μια καρικατούρα ταξικής αντιπαράθεσης, που τελειώνει μόλις ο λαϊκός ήρως καταφέρει να κερδίσει την πολυπόθητη αναγνώριση της τιμιότητας και αγνότητάς του (κάτι σε Κούρκουλο στο "Ορατότης μηδέν").
Και φυσικά ο πτωχοπροδρομισμός μισεί τον κομμουνισμό που θέλει να καταργήσει αυτή την ιδανική κατάσταση της φτώχειας και δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόπειρα "αστικής διαφθοράς" των φτωχών. Συχνά δε εμφανίζεται και το μίγμα "πτωχοπροδρομικού αντιδιανοουμενισμού" όπου εξιδανικεύεται η "απλή λαϊκή σοφία" και ο κοινός νους των καφενείων απέναντι σε κάθε έναν που με "περίπλοκες θεωρίες" ζητά να μολύνει το αγνό λαϊκό αισθητήριο.
Γι' αυτό και ο πτωχοπροδρομισμός ψάχνει με ζήλο να βρει κομμουνιστές με αστική καταγωγή, με μόρφωση και παιδεία, τους στοχοποιεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές, ότι ο κομμουνισμός είναι ένα σπορ των πλουσιόπαιδων και δεν κάνει για πραγματικά "λαϊκά παιδιά".
Ως γέννημα θρέμμα Περιστεριώτης και παιδί της εργατικής τάξης (όχι της εργατικής τάξης "των 2/3",. της "άλλης" που δεν της χάλασε μόλις προχτές η ζαχαρένια από το "μνημόνιο"), μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούω τα φλωροφασιστάκια, που παριστάνουν τους "λαϊκούς τύπους" να βρίζουν την Κανέλλη "κομμουνίστρια της Εκάλης".
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα ένα κλασικό ναζιστικό μοτίβο, τον pauperismus, που στα ελληνικά έχει αποδοθεί τολμηρά και υπέροχα με το "πτωχοπροδρομισμός" (από το γνωστό βυζαντινό ποίημα του Πτωχοπρόδρομου)
Ο ναζιστικός και φασιστικός πρωχοπροδρομισμός εξιδανικεύει τη φτώχεια και την "αγνότητά" της, μακαρίζει τους φτωχούς για την τύχη τους να μην ανήκουν στον εξ ορισμού διεφθαρμένο από το χρήμα κόσμο των πλουσίων, προβάλλει ένα θολό "μίσος για τους πλούσιους", μια καρικατούρα ταξικής αντιπαράθεσης, που τελειώνει μόλις ο λαϊκός ήρως καταφέρει να κερδίσει την πολυπόθητη αναγνώριση της τιμιότητας και αγνότητάς του (κάτι σε Κούρκουλο στο "Ορατότης μηδέν").
Και φυσικά ο πτωχοπροδρομισμός μισεί τον κομμουνισμό που θέλει να καταργήσει αυτή την ιδανική κατάσταση της φτώχειας και δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόπειρα "αστικής διαφθοράς" των φτωχών. Συχνά δε εμφανίζεται και το μίγμα "πτωχοπροδρομικού αντιδιανοουμενισμού" όπου εξιδανικεύεται η "απλή λαϊκή σοφία" και ο κοινός νους των καφενείων απέναντι σε κάθε έναν που με "περίπλοκες θεωρίες" ζητά να μολύνει το αγνό λαϊκό αισθητήριο.
Γι' αυτό και ο πτωχοπροδρομισμός ψάχνει με ζήλο να βρει κομμουνιστές με αστική καταγωγή, με μόρφωση και παιδεία, τους στοχοποιεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές, ότι ο κομμουνισμός είναι ένα σπορ των πλουσιόπαιδων και δεν κάνει για πραγματικά "λαϊκά παιδιά".
Εννοείται ότι ο πτωχοπροδρομισμός πολλές φορές αναπαράγεται και από αριστερά ή ακόμα και κομμουνιστικά χείλη (στην Ελλάδα τον χρησιμοποίησε κατά κόρον ο πασοκισμός και ο αυριανισμός) αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο φασιστικό στη λογική.
Κυρίως όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΪΚΟΣ, είναι ψευδολαϊκός και μικροαστικός
Εκτός όμως από την ιδεολογική καταγωγή του "κομμουνίστρια της Εκάλης" πληροφορώ τα φλωράκια και τους μικροαστούς που το αναπαράγουν τα κάτωθι.
Τους πληροφορώ ότι οι φτωχοί και αληθινά λαϊκοί άνθρωποι (οι άνθρωποι δηλαδή με το γνήσιο λαϊκό ήθος) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ για τη φτώχεια τους, ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΡΕΤΗ, αλλά ΜΙΣΟΥΝ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ και θέλουν να ξεφύγουν από αυτή και οι πιο συνειδητοί να την καταργήσουν.
Αν είναι υπερήφανοι για κάτι είναι γιατί ΑΝΤΕΧΟΥΝ τη φτώχεια και κυρίως γιατί μπορούν μέσα στις δυσκολίες ΝΑ ΚΡΑΤΑΝΕ την ανθρωπιά τους
Τους πληροφορώ ότι οι φτωχοί και αληθινά λαϊκοί άνθρωποι που στερήθηκαν τη μόρφωση, είναι πράγματι ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ όταν αυτή η στέρηση δεν τους αποτρέπει από το να σκέφτονται και να μαθαίνουν, αλλά έχουν επίγνωση των ελλείψεών τους, εκτιμούν τη μόρφωση. Επειδή ακριβώς δεν ανάγουν την άγνοια και την άρνηση μάθησης σε αρετή δίνουν τα πάντα για τη μόρφωση των παιδιών τους και ξέρουν να κρατάνε "πισινές" απέναντι στις "σοφίες του καφενείου" που οι φασίστες θέλουν να μας παρουσιάσουν σαν το άπαν της "λαϊκής ψυχής".
Τους πληροφορώ ότι οι φτωχοί και αληθινά λαϊκοί άνθρωποι ήξεραν πάντα να εκτιμούν τους ανθρώπους που με ανιδιοτέλεια και κόντρα στην ταξική τους καταγωγή δίνουν τα πάντα για την υπόθεση των εργατών.
Τους πληροφορώ ότι αυτά τα περί "κομμουνιστών της Εκάλης" έβρισκαν πάντα πρόσφορο έδαφος μονάχα στους κάθε λογής ρουφιάνους, συμφεροντολόγους και παρτάκηδες που πρόθυμα πουλάνε τον διπλανό τους για λίγα αργύρια. Αυτοί ναι, πράγματι, αδυνατούν να καταλάβουν πώς ένας άνθρωπος μπορεί να μη λογιάζει το ατομικό ταξικό του συμφέρον και να στρατεύεται με την υπόθεση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Αυτοί ναι, πράγματι αδυνατούν να καταλάβουν πώς μια γυναίκα μπορεί να ορθώσει το ανάστημά της σε έναν τραμπούκο. Αλλά αυτό το κομμάτι του λαού είναι εκείνο που ο λαός πάντα περιφρονούσε και θα περιφρονεί
Τέλος τους πληροφορώ ότι όση λαϊκή τσογλαναρία και να καταφέρουν να συσπειρώσουν με τις πτωχοπροδρομικές αηδίες στις συμμορίες τους, ο λαός έχει πολύ βάθος και σοφία. Δεν είναι τραμπούκος ούτε χαχόλος, και ξέρει να κόβει το χέρι των τραμπούκων που σηκώνεται για να χτυπήσει τον αδύναμο.
Πίσω λοιπόν στον φρέντο σας για μπουρμπουλήθρες μικροαστοί, φλωράκια και ψευτόμαγκες!"
Νίκος Ζ.