..............................................................
Κυβέρνηση συνασπισμού – χωρίς συμβόλαιο;*
Σύμφωνα με τα εκλογικά
αποτελέσματα, αλλά και τις σχετικές δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών η
χώρα μας οδεύει προς μια κυβέρνηση συνασπισμού, που, αν οι γενικότερες
συνθήκες το επιτρέψουν, θα καθορίσει την εθνική πορεία τα ερχόμενα
τέσσερα χρόνια. Αν πραγματοποιηθεί μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι - αν
εξαιρέσουμε την σύντομη πορεία της λεγόμενης «οικουμενικής» κυβέρνησης -
μια πρωτόγνωρη εμπειρία τόσο για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους στην
Βουλή, όσο και για τους πολίτες, αλλά σε τελευταία ανάλυση και για τους
ίδιους τους υπουργούς και τον μελλοντικό πρωθυπουργό.
Βρισκόμαστε ακόμη στο στάδιο των διαπραγματεύσεων των αρχηγών
κομμάτων. Ομολογώ όμως ότι μένω έκπληκτος από την βιασύνη για την
«άμεση» συγκρότηση της μελλοντικής κυβέρνησης ει δυνατόν μέχρι τέλους
της βδομάδας! Αναρωτιέμαι μήπως, ίσως και από έλλειψη θεσμικού πλαισίου,
με απερίσκεπτη ελαφρότητα ξεκινάει μια περίπλοκη προσπάθεια και μήπως
κατ' αυτόν τον τρόπο δεν σπείρεται ήδη το ζιζάνιο της διαφωνίας και
έμμεσα της αποτυχίας. Θα ήταν ενδιαφέρον να εξετάσει κανείς την
«γερμανική τεχνογνωσία» σε αυτό το θέμα.
Η Γερμανία εδώ και δεκαετίες κυβερνάται με ελάχιστες εξαιρέσεις από
συνασπισμούς κομμάτων, τόσο στο εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο
τοπικών κυβερνήσεων των κρατιδίων. Μπορεί κανείς να διαφωνήσει με τους
επιμέρους πολιτικούς προσανατολισμούς αυτών των κυβερνήσεων, όμως στις
περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και σε περίπτωση «ευρέων συνασπισμών»
όπως κατά πάσα πιθανότητα θα έχουμε και στην Ελλάδα, η σταθερότητά τους
δείχνει μια πολιτική ωριμότητα σε αυτό το θέμα. Το κλειδί της επιτυχίας
κατά την άποψή μου στηρίζεται στο λεγόμενο «συμβόλαιο συνασπισμού»
(Koalitionsvertrag), το οποίο συμφωνούν τα κόμματα ΠΡΙΝ λάβουν την
έγκριση της Βουλής για την δημιουργία κυβέρνησης.
Οι διαπραγματεύσεις για αυτό το συμβόλαιο διαρκούν συχνά γύρω στον
ένα μήνα μετά τις εκλογές! Τα εμπλεκόμενα κόμματα διατυπώνουν σε αυτό το
κείμενο τους βασικούς στόχους της διακυβέρνησης για όλη την διάρκεια
της κυβερνητικής περιόδου και δημιουργούν κατ' αυτόν τον τρόπο έναν
«μπούσουλα» προσανατολισμού τόσο για τα κυβερνητικά στελέχη όσο και για
τους πολίτες. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι το συμβόλαιο πριν υπογραφεί
εγκρίνεται σε έκτακτη γενική συνέλευση των επιμέρους κομμάτων,
δημιουργώντας μια πρόσθετη ευρύτερη πολιτική βάση στήριξης πέρα από
αυτήν των εκλεγμένων αντιπροσώπων.
Στην ειδική περίπτωση που προέκυψε μετά τις εκλογές στις 17 Ιουνίου
και με δεδομένη την προοπτική συγκυβέρνησης δύο κομμάτων με ουσιαστικές
- τουλάχιστον θεωρητικά! - διαφορές πολιτικού προσανατολισμού,
νεοφιλελευθερισμός στην Νέα Δημοκρατία, σοσιαλδημοκρατία στο ΠΑΣΟΚ, η
ανάγκη μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης εμφανίζεται πολύ έντονα, αν
θέλουμε να αποφύγουμε σε σύντομη περίοδο τον κίνδυνο ακυβερνησίας και
νέων εκλογών.
Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι αρκεί ο «κίνδυνος» επικράτησης μιας
αριστερίστικης κυβέρνησης σε συνδυασμό με τα ουσιαστικά οικονομικά
προβλήματα της χώρας για να πετύχει στο έργο της μια κυβέρνηση
συνασπισμού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Ίσα-ίσα η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι το
κάθε κόμμα έχει δικές του «συνταγές» διάσωσης της χώρας και οι
πιθανότητες επιμέρους εκβιασμών τόσο του μεγαλύτερου κόμματος (ΝΔ) όσο
και των μικρότερων (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) μόλις εμφανισθούν διαφωνίες στην
πορεία πλεύσης είναι ήδη ορατές στον ορίζοντα.
Συγχρόνως κάθε ψύχραιμος παρατηρητής αναγνωρίζει ότι αυτό που
χρειάζεται η δυστυχισμένη πατρίδα μας για να ορθοποδήσει ξανά είναι
λύσεις συναίνεσης. Και μετά από δύο χρόνια διαρκούς οικονομικής κρίσης
αυτές οι λύσεις θα έπρεπε να είναι γνωστές στους πολιτικούς άρχοντες.
Ένα «συμβόλαιο συνασπισμού» είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να
διατυπωθούν οι βασικές συνιστώσες αυτών των λύσεων και να επιδιωχθεί η
υποστήριξή τους από τους Ελληνες πολίτες. Κατά την ταπεινή μου άποψη το
συμβόλαιο δημιουργεί επίσης μια πιο σταθερή διαπραγματευτική βάση
απέναντι στην τρόικα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας γνωρίζει κάλλιστα το θέμα αυτό, έχοντας
ζήσει στην Γερμανία. Είναι νομίζω στο χέρι του να αναλάβει μιαν ανάλογη
πρωτοβουλία σε όσον βαθμό ο θεσμός του το επιτρέπει. Νομίζω ότι οι
πολίτες θα εκτιμούσαν μιαν ανάλογη κίνηση στον βαθμό που αυτή θα
επιφέρει μια σταθερή διακυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια. Και είμαι
σίγουρος ότι θα βρει την απόλυτη κατανόηση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού
κ. Πικραμμένου για την ανάγκη παράτασης της θητείας του για λίγες ακόμη
εβδομάδες.
*Σχόλιο: Πραγματικά εκσυγχρονιστική η απορία του γράφοντος... Αλλιώς, θα πρόκειται για προσπάθεια εξεύρεσης λύσης εκ των ενόντων, δηλ. κ ά τ ι μ ε τ α ξ ύ μ ι α ς αγωνιώδους προσπάθειας να βρεθεί λύση για να αποφευχθεί η οριστική κατάρρευση του σαθρού πολιτικού και κοινωνικού συστήματος της μεταπολίτευσης κ α ι μ ι α ς , το πιο πιθανό, πολιτικής μπαλαφάρας αρπα-κολλητζίδων πολιτικών που καμώνονται τους εθνικώς υπεύθυνους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου