.....................................................
Η συνέχιση της παράστασης από Μέρκελ-Σαμαρά και ένα πιθανό σενάριο
Του System Failure.
Η συστηματική και παρατεταμένη
προπαγάνδα του φόβου που εξαπέλυσαν διάφορα κέντρα εντός και εκτός
Ελλάδας πριν από τη δεύτερη προεκλογική περίοδο έπιασε εν μέρει τόπο,
αφού νεκρανάστησε –μάλλον προσωρινά- το, κατά τα άλλα λαβωμένο,
μεταπολιτευτικό σύμπλεγμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και αποδυνάμωσε τους αντιμνημονιακούς
Ανεξάρτητους Έλληνες. Η παράσταση της ΔΗΜΑΡ προκειμένου να αποφύγει την
ρετσινιά του δεκανικιού έλαβε τέλος και αποδείχθηκε ότι πράγματι
πρόκειται για μια παράσταση που έδωσε μετά τις πρώτες εκλογές,
επιχειρώντας ταυτόχρονα να συμπαρασύρει και τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού και τότε θα
μπορούσε να συμπράξει με το μεταπολιτευτικό σύμπλεγμα προκειμένου να
σχηματιστεί κυβέρνηση.
Η δήθεν διαπραγμάτευση με την σκληρή Μέρκελ δεν μπορεί να έχει καμία τύχη αφού οι Γερμανοί κρατούν υπό ομηρία το παλαιοκομματικό κατεστημένο κρατώντας «αιχμάλωτο» τον Χριστοφοράκο και τις ατζέντες του. Αλλά μάλλον οι φοβισμένοι «νοικοκυραίοι» δεν το έλαβαν αυτό υπόψη και φρόντισαν να αυξήσουν τα ποσοστά της ΝΔ.
Καθώς, όπως έχει αποκαλυφθεί, η Μέρκελ είχε πει στον Γιώργο ότι το μνημόνιο πρέπει να είναι τόσο σκληρό ώστε να μην το θέλει κανένας άλλος, φρόντισε από την αρχή να το τραβήξει στα άκρα, έτσι ώστε στη συνέχεια να δώσει κάποια ψίχουλα σε περίπτωση που τα πράγματα «εκτροχιάζονταν» επικίνδυνα στις Ελληνικές εκλογές. Με την ανάσα του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ πολύ κοντά στην πρώτη ΝΔ, η Μέρκελ, πιεζόμενη και από παράγοντες εκτός Ελλάδας και κινδυνεύοντας να απομονωθεί πλήρως, θα δώσει αυτά τα ψίχουλα στον Σαμαρά όταν θα πάει να τα ζητήσει αφού του ξεκαθαρίσει ότι δεν διαπραγματεύεται ορισμένα κομβικά σημεία του μνημονίου 2.
Εκεί που μάλλον οι Γερμανοί δεν πρόκειται να κάνουν πίσω θα είναι ο όρος που προβλέπει την υπαγωγή μέρους του χρέους στο Αγγλικό δίκαιο και η περαιτέρω συρρίκνωση των μισθών. Τα μέτρα του μνημονίου 2 θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια την οικονομία σε ακόμα χειρότερη κατάσταση και στην πιθανή επιβολή ενός μνημονίου 3 που θα υπαγορεύει την υπαγωγή ολόκληρου του χρέους στο Αγγλικό δίκαιο καθώς θα γίνει εντελώς αδύνατη η αποπληρωμή του.
Αυτό θα επιτρέψει στις Γερμανικές τράπεζες να κάνουν πραγματικό πλιάτσικο στην κρατική περιουσία που θα είναι εξ ολοκλήρου υποθηκευμένη και να στρώσουν τον δρόμο σε διάφορες πολυεθνικές που θα βρουν μια χώρα της ευρωζώνης στην καλύτερη περίπτωση με μισθούς Βουλγαρίας και ανοίγοντας έτσι το δρόμο και για άλλα κράτη εντός του «σκληρού» ευρώ. Οι φοροελαφρύνσεις που στο μεταξύ θα έχουν αποφασιστεί από την όποια κυβέρνηση, θα ευνοήσουν πολύ περισσότερο τις πολυεθνικές και το εγχώριο μεγάλο κεφάλαιο απέναντι στις εναπομείναντες εγχώριες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μακροπρόθεσμα θα είναι αδύνατον να αντέξουν τον ανταγωνισμό.
Οι Γερμανοί δεν πρόκειται να κάνουν πίσω σε «ρυθμίσεις» που θα τους επιτρέψουν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους για μια νέα «treuhand» στην Ελλάδα.
Έτσι η παράσταση θα συνεχιστεί από Μέρκελ-Σαμαρά. Ο Σαμαράς δήθεν θα διαπραγματευτεί για να πάρει κάποια ψίχουλα όπως η μη περαιτέρω μείωση των συντάξεων και η περαιτέρω επιμήκυνση της αποπληρωμής (που όμως δεν πρόκειται να σώσει την κατάσταση), και θα εμφανιστεί ως ο άνθρωπος που έκανε τελικά διαπραγματεύσεις με την σκληρή Μέρκελ για να κατευνάσει έστω και προσωρινά την λαϊκή οργή, ώστε να κερδηθεί ο απαραίτητος χρόνος για να συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς το σχέδιο του διεθνούς και εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου για την Ελλάδα.
Ο αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να διακόψει στη μέση αυτή την παράσταση είναι ο ίδιος ο λαός, αφού η περαιτέρω συρρίκνωση των μισθών από τη μια και η συνεχής αύξηση των τιμών σε βασικά είδη διατροφής και στα καύσιμα από την άλλη που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε ένα κράτος που για δεκαετίες στάθηκε ανίκανο και άβουλο να ελέγξει και να πολεμήσει τα καρτέλ, θα οδηγήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα στην κατάρρευση της παρούσας κυβέρνησης και στην καλύτερη περίπτωση σε νέες εκλογές με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Η δήθεν διαπραγμάτευση με την σκληρή Μέρκελ δεν μπορεί να έχει καμία τύχη αφού οι Γερμανοί κρατούν υπό ομηρία το παλαιοκομματικό κατεστημένο κρατώντας «αιχμάλωτο» τον Χριστοφοράκο και τις ατζέντες του. Αλλά μάλλον οι φοβισμένοι «νοικοκυραίοι» δεν το έλαβαν αυτό υπόψη και φρόντισαν να αυξήσουν τα ποσοστά της ΝΔ.
Καθώς, όπως έχει αποκαλυφθεί, η Μέρκελ είχε πει στον Γιώργο ότι το μνημόνιο πρέπει να είναι τόσο σκληρό ώστε να μην το θέλει κανένας άλλος, φρόντισε από την αρχή να το τραβήξει στα άκρα, έτσι ώστε στη συνέχεια να δώσει κάποια ψίχουλα σε περίπτωση που τα πράγματα «εκτροχιάζονταν» επικίνδυνα στις Ελληνικές εκλογές. Με την ανάσα του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ πολύ κοντά στην πρώτη ΝΔ, η Μέρκελ, πιεζόμενη και από παράγοντες εκτός Ελλάδας και κινδυνεύοντας να απομονωθεί πλήρως, θα δώσει αυτά τα ψίχουλα στον Σαμαρά όταν θα πάει να τα ζητήσει αφού του ξεκαθαρίσει ότι δεν διαπραγματεύεται ορισμένα κομβικά σημεία του μνημονίου 2.
Εκεί που μάλλον οι Γερμανοί δεν πρόκειται να κάνουν πίσω θα είναι ο όρος που προβλέπει την υπαγωγή μέρους του χρέους στο Αγγλικό δίκαιο και η περαιτέρω συρρίκνωση των μισθών. Τα μέτρα του μνημονίου 2 θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια την οικονομία σε ακόμα χειρότερη κατάσταση και στην πιθανή επιβολή ενός μνημονίου 3 που θα υπαγορεύει την υπαγωγή ολόκληρου του χρέους στο Αγγλικό δίκαιο καθώς θα γίνει εντελώς αδύνατη η αποπληρωμή του.
Αυτό θα επιτρέψει στις Γερμανικές τράπεζες να κάνουν πραγματικό πλιάτσικο στην κρατική περιουσία που θα είναι εξ ολοκλήρου υποθηκευμένη και να στρώσουν τον δρόμο σε διάφορες πολυεθνικές που θα βρουν μια χώρα της ευρωζώνης στην καλύτερη περίπτωση με μισθούς Βουλγαρίας και ανοίγοντας έτσι το δρόμο και για άλλα κράτη εντός του «σκληρού» ευρώ. Οι φοροελαφρύνσεις που στο μεταξύ θα έχουν αποφασιστεί από την όποια κυβέρνηση, θα ευνοήσουν πολύ περισσότερο τις πολυεθνικές και το εγχώριο μεγάλο κεφάλαιο απέναντι στις εναπομείναντες εγχώριες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που μακροπρόθεσμα θα είναι αδύνατον να αντέξουν τον ανταγωνισμό.
Οι Γερμανοί δεν πρόκειται να κάνουν πίσω σε «ρυθμίσεις» που θα τους επιτρέψουν να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους για μια νέα «treuhand» στην Ελλάδα.
Έτσι η παράσταση θα συνεχιστεί από Μέρκελ-Σαμαρά. Ο Σαμαράς δήθεν θα διαπραγματευτεί για να πάρει κάποια ψίχουλα όπως η μη περαιτέρω μείωση των συντάξεων και η περαιτέρω επιμήκυνση της αποπληρωμής (που όμως δεν πρόκειται να σώσει την κατάσταση), και θα εμφανιστεί ως ο άνθρωπος που έκανε τελικά διαπραγματεύσεις με την σκληρή Μέρκελ για να κατευνάσει έστω και προσωρινά την λαϊκή οργή, ώστε να κερδηθεί ο απαραίτητος χρόνος για να συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς το σχέδιο του διεθνούς και εγχώριου μεγάλου κεφαλαίου για την Ελλάδα.
Ο αστάθμητος παράγοντας που μπορεί να διακόψει στη μέση αυτή την παράσταση είναι ο ίδιος ο λαός, αφού η περαιτέρω συρρίκνωση των μισθών από τη μια και η συνεχής αύξηση των τιμών σε βασικά είδη διατροφής και στα καύσιμα από την άλλη που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε ένα κράτος που για δεκαετίες στάθηκε ανίκανο και άβουλο να ελέγξει και να πολεμήσει τα καρτέλ, θα οδηγήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα στην κατάρρευση της παρούσας κυβέρνησης και στην καλύτερη περίπτωση σε νέες εκλογές με απρόβλεπτα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου