...............................................................
Ο Κοσμάς και ο ελληνικός κόσμος του
EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Τον γνώρισα, πριν από μερικά
χρόνια, στις προς Υμηττό αναβάσεις μου. Συνήθως επιστρέφει όταν
ανηφορίζω. Λεπτός, ευκίνητος, πεντακάθαρος, περασμένα τα εβδομήντα. Δεν
περπατάει, πετάει. Τελευταία φορά έτρεξε σε μαραθώνιο, κανονικότατα,
νομίζω στα 63 του. Ομιλητικότατος. Λαϊκός άνθρωπος με στόφα (και ουσία)
κοσμοπολίτη.
Αλλάζουμε καλημέρα, αλλά όταν περνάμε από ζόρια, λέμε και καμιά πολιτικούρα. Ζητάει τη γνώμη μου: «Τι λες γι’ αυτό…».
Προσφυγόπουλο της Καισαριανής. Ροκάς το ’60, με την κιθάρα του.
Επαιξε, μετά τον στρατό, σε κάποιο συγκροτηματάκι, πέρασε κι ένα φεγγάρι
από τους «Ολύμπιανς». Ανήσυχος. Δεν τον χωρούσε ο τόπος.
Μπαρκάρισε τραγουδιστής σε κρουαζιερόπλοιο στην Καραϊβική. Διεθνές
ρεπερτόριο· πρώτα παπαγαλία, μετά, έπιασε στεριά, Νέα Υόρκη, καλά
αγγλικά· περιζήτητος στην ομογένεια· έτσι λέει. Ούτε κι εκεί χωρούσε.
Μπήκε σε μαγαζιά αμερικάνικα, με πελάτες λεφτάδες. Μάθαινε από
σερβιτόρους τι τραγούδι αρέσει στον ένα και στον άλλο (λεφτά) και την
επόμενη μέρα το τραγουδούσε.
Φτιάχτηκε. Είχε και φίλους που τον βοήθησαν σε κάποιες γόνιμες
επενδύσεις. Παντρεύτηκε Αμερικάνα, με υψηλή ειδίκευση στα παραϊατρικά·
τη γνώρισα, παλαιότερα· γλυκύτατη. Παίρνουν καλές συντάξεις.
Ζουν μισό χρόνο, καλοκαίρι, στην Ελλάδα· στο διαμέρισμα, εξ
αντιπαροχής προσφυγικού, της Καισαριανής (μικρό, κουκλόσπιτο, με δύο
κιθάρες, το έχω επισκεφτεί) και το υπόλοιπο… καλοκαίρι στην Καλιφόρνια· ο
Κοσμάς έχει και κάτι «κουμάντα» στο Μεξικό. «Δίπλα είναι!».
Την περασμένη βδομάδα έμπλεξε με κάτι χαρτιά (ελληνικά) της γυναίκας
του. Με ρώτησε. Του συνέστησα τα ΚΕΠ. Τον είδα το Σάββατο. Πήγε παντού
και, τελικά, κατέφυγε σε μέθοδο… αμερικανική: «Money talks, bullshit
walks!» είπε («Τα λεφτά μιλάνε, τα σκ… περπατάνε»). «Εδωσα σε δικηγόρο
εκατόν πενήντα ευρώ κι έκανα τη δουλειά μου!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου