"ΚΙΝΔΥΝΟΙ" ποίημα του Γιάννη Ρίτσου (1909 - 1990)

............................................................

Γιάννης Ρίτσος (1909 - 1990)

 

                ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Οι νεκροί καρφωμένοι στους τοίχους, πλάι στις διαφημίσεις

των εθνικών δανείων· οι νεκροί στημένοι στα πεζοδρόμια,

στις ξύλινες εξέδρες των επισήμων, με σημαίες, με περικε-

         φαλαίες,

με χαρτονένιες προσωπίδες.

                                                    Οι νεκροί,

δεν έχουν πια πού να κρυφτούν, δεν ορίζουν

τα στεγνά κόκκαλά τους (εμπορεύσιμοι θάνατοι, κιβώτια

σηκωμένα στα βίντζια, κίτρινα χαρτιά με καρφίτσες). Οι

          νεκροί

κινδυνεύουν περισσότερο.

                                                 Κι αυτός, προνοητικός, με την ομ-

            πρέλα,

βαδίζοντας ψηλά, στα ηλεκτρικά καλώδια, σκοινοβάτης,

επάνω απ’ την παρέλαση, με τα μάτια δεμένα μ’ ένα μαντίλι,

ενώ πέφταν οι πρώτες ψιχάλες.

                                                          Ύστερα ξέσπασε η μπόρα.

Οι σαλπιγκτές φωνάζαν τις γυναίκες να στύψουν τις σημαίες.

Εκείνες είχαν κλειδωθεί στα υπόγεια κ’ είχαν φάει τα κλει-

           διά τους.

Από την ποιητική συλλογή "Ο Τοίχος Μέσα στον Καθρέφτη" (εκδ. "Κέδρος", δ' έκδοση, 1984, α' έκδοση στη Γαλλία, 1973)