"Για ένα προσπέρασμα" του Παντελη Μπουκαλα ("Καθημερινή", 19/1/2013)

...........................................................

Για ένα προσπέρασμα

Του Παντελη Μπουκαλα
​​

Λίγα πράγματα παραμένουν ιερά στους ασεβείς καιρούς μας. Η προτεραιότητα κυρίως. Που είναι πάντοτε δική μας. Απ’ όπου κι αν ερχόμαστε με το όχημά μας· από δεξιά ή αριστερά, από παράδρομο ή από λεωφόρο. Κι έχουμε τσακωθεί αγρίως για δαύτη. Και για μια θέση παρκαρίσματος επίσης, που κι αυτή έχει ιερό χαρακτήρα, λόγω σπανιότητας. Κι έχουμε σκοτωθεί μεταφορικά αλλά και, κάποιες φορές, κυριολεκτικά.

Αν δεν ήταν η ιερή προτεραιότητα και το επίσης ιερό δικαίωμα του προσπεράσματος, ίσως δεν τον σκότωναν τον εικοσιεφτάχρονο Πακιστανό, τον Σαχτζάτ Λουκμάν, οι δύο συμπατριώτες μας, που ακόμα κι αν δεν είναι τυπικά χρυσαυγίτες, έδρασαν σαν μισαλλόδοξοι χρυσαυγίτες. Εκτός και αποδειχθεί στη δίκη τους πως είχαν βγει για κυνήγι στα ορεινά των Πετραλώνων οι δύο λεβέντες, εξού και ο οπλισμός τους. Για κυνήγι «Πάκηδων», που βρίσκονται στο γαλανόλευκο στόχαστρό μας πολύ πριν από το φρικαλέο συμβάν της Πάρου. Επειδή «βρωμάνε». Επειδή «είναι πολλοί σαν τα ποντίκια και θα μας κυριεύσουν». Επειδή είναι μουσουλμάνοι. Και επειδή είναι ευδιάκριτοι, και ως εκ τούτου απροστάτευτοι. Τους καταδίδει το χρώμα τους.

«Τους έκλεινε τον δρόμο με το ποδήλατο» και τους ήρθε το αίμα στο κεφάλι, έτσι είπαν οι δύο «δικοί μας» για να ψευτοδικαιολογηθούν. Εντάξει. Γίνεται κι αυτό. Να κλείνει ένα ποδήλατο τη μηχανή σου. Ιδίως αν πάνω του είναι ένας Πάκης. Που έκανε κάθε βράδυ τη διαδρομή Περιστέρι - Πετράλωνα, για να πάει στη δουλειά του. (Δηλαδή; Δηλαδή να στερήσει δουλειά από έναν Ελληνα, να το μετρήσουμε κι αυτό, τώρα που εκκενώθηκε η θέση.) Αν βέβαια ο ποδηλάτης ήταν Ελληνας ίσως αρκούσαν μερικές χριστοπαναγίες και δυο - τρεις μπουνιές. Αλλά ήταν ξένος. Μαυριδερός. Κι αυτό σίγουρα απλούστευσε τα πράγματα και διευκόλυνε τον φόνο, όπως είπε ο αυτόπτης καφετζής αυθόρμητα, πριν προσπαθήσει να τον δασκαλέψει κανένας.

Θα πέσουν σε θλίψη τώρα από ενοχή όσοι κήρυξαν την «ανακατάληψη των πόλεων»; Απίθανο. Αλλωστε το διαδικτυακώς εκφραζόμενο κοινό αίσθημα παραμένει μαζί τους. Αφού βρέθηκαν θρασίμια που μίλησαν για «μυοκτονία», για «ένα ποντίκι λιγότερο». Σκοτώνοντας έτσι δεύτερη φορά τον Σαχτζάτ Λουκμάν.