......................................................
Είμαι τρελή να σ' αγαπώ
Είμαι τρελή να σ' αγαπώ αφού πια έχεις πεθάνει
να λιώνω στη λαχτάρα των φιλιών,
να νιώθω τώρα πώς αυτό που μούδωκες δε φτάνει,
δε φτάνει η δρόσος των παλιών.
Με μιαν ασίγαστη μανία να θέλω ό,τι μου λείπει.
Να θέλω ό,τι μου κράτησες κρυφό
κ' έτσι να δέρνομαι μ' αυτό το μάταιο καρδιοχτύπι
στα μάτια σου την τρέλα να ρουφώ.
Τι θ' απογίνω αγαπημένε, πού θα σε ζητήσω;
Άλλοτε οι μέρες φεύγανε στην προσμονή σου, σκιές.
Αιώνες καρτερώντας σε μπορούσα να διανύσω.
Με τ' όνειρό σου, οι πίκρες μου γλυκές.
Πού νάσαι; Τι ν' απόμεινε από σε να το ζητήσω;
Πού ναναι το στερνό μου αυτό αγαθό;
Ω, δεν μπορεί μια ολόκληρη ζωή γι' αυτό να ζήσω
και μάταια καρτερώντας να χαθώ.
Μαρία Πολυδούρη (1905 - 1930)
από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ"
με ανθολόγο Ιανουαρίου 2013 τον Κυριάκο Κατζουράκη
Αντόνιο Βιβάλντι - La Serenissima
Είμαι τρελή να σ' αγαπώ
Είμαι τρελή να σ' αγαπώ αφού πια έχεις πεθάνει
να λιώνω στη λαχτάρα των φιλιών,
να νιώθω τώρα πώς αυτό που μούδωκες δε φτάνει,
δε φτάνει η δρόσος των παλιών.
Με μιαν ασίγαστη μανία να θέλω ό,τι μου λείπει.
Να θέλω ό,τι μου κράτησες κρυφό
κ' έτσι να δέρνομαι μ' αυτό το μάταιο καρδιοχτύπι
στα μάτια σου την τρέλα να ρουφώ.
Τι θ' απογίνω αγαπημένε, πού θα σε ζητήσω;
Άλλοτε οι μέρες φεύγανε στην προσμονή σου, σκιές.
Αιώνες καρτερώντας σε μπορούσα να διανύσω.
Με τ' όνειρό σου, οι πίκρες μου γλυκές.
Πού νάσαι; Τι ν' απόμεινε από σε να το ζητήσω;
Πού ναναι το στερνό μου αυτό αγαθό;
Ω, δεν μπορεί μια ολόκληρη ζωή γι' αυτό να ζήσω
και μάταια καρτερώντας να χαθώ.
Μαρία Πολυδούρη (1905 - 1930)
από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ" της "ΑΥΓΗΣ"
με ανθολόγο Ιανουαρίου 2013 τον Κυριάκο Κατζουράκη
Αντόνιο Βιβάλντι - La Serenissima
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου