"Tι ανέκοψε το ρεύμα προς ΣΥΡΙΖΑ" του Τάσου Παππά ("Εφημερίδα των Συντακτών", 21/1/2013)

.........................................................

Tι ανέκοψε το ρεύμα προς ΣΥΡΙΖΑ

Εξι παράγοντες που εξηγούν την κάμψη των ποσοστών του στις τελευταίες δημοσκοπήσεις: τα επικοινωνιακά λάθη της Κουμουνδούρου, οι επιτυχείς χειρισμοί των αντιπάλων και αντικειμενικές δυσκολίες, όπως η έλλειψη συμμάχων και το εχθρικό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης

Του Τάσου Παππά

Το «φρακάρισμα» του ΣΥΡΙΖΑ σ” ό,τι αφορά την επιρροή του στο εκλογικό σώμα, όπως το καταγράφουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Κάποιοι εξ αυτών δημιουργήθηκαν από αβλεψίες, λάθη και παραλείψεις του πολιτικού προσωπικού του. Αλλοι έχουν να κάνουν με τους επιτυχείς χειρισμούς των αντιπάλων του και, τέλος, υπάρχει και η ίδια η πραγματικότητα που αποδεικνύεται περισσότερο δύστροπη απ” ό,τι τη φαντάζονταν στην Κουμουνδούρου.

Οι ερευνητές των διαθέσεων της κοινής γνώμης πιστεύουν ότι οι συσχετισμοί που προέκυψαν από τις τελευταίες εκλογές δεν έχουν μεταβληθεί. Παρά το γεγονός ότι η «κοινωνία είναι στα κάγκελα», η τρικομματική κυβέρνηση δείχνει ν” αντέχει στην πίεση, ενώ ο πρωθιερέας της (Α. Σαμαράς) ενισχύεται. Γιατί συμβαίνει αυτό;

- Καλλιεργήθηκαν υψηλές προσδοκίες από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ότι η πτώση της κυβέρνησης είναι ζήτημα εβδομάδων. Επί μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδιζε την άποψη ότι το δάνειο δεν θα το πάρουμε, κάτι που διαψεύστηκε από τις εξελίξεις, και οχυρωμένος σ” αυτή τη θέση «έβγαζε» προς τα έξω μια αλαζονική αντίληψη («ερχόμαστε»), συνοδευόμενη από μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις του τύπου «ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει η σπίθα που θα βάλει φωτιά στο πανευρωπαϊκό μέτωπο της λιτότητας».

- Η μετακίνηση από την αδιαλλαξία στον ρεαλισμό (συνάντηση με Σόιμπλε και εφοπλιστές) προκάλεσε σύγχυση στις τάξεις του και στο ευρύτερο ακροατήριό του. Η μετάβαση ήταν απότομη, δεν εξηγήθηκε επαρκώς και δόθηκε η ευκαιρία στους αντιπάλους του να μιλήσουν για «κωλοτούμπες».

- «Τσίμπησε» το δόλωμα που του πέταξε η κυβέρνηση στο πεδίο της βίας, μπήκε στην αντιπαράθεση χωρίς όμως να έχει συγκροτήσει ενιαία άποψη. Ετσι στη δημόσια συζήτηση κυκλοφορούσαν και η επίσημη γραμμή που καταδίκαζε σαφώς τη βία και τις παραβατικές συμπεριφορές (Τσίπρας), αλλά και απόψεις που εύκολα θα μπορούσαν να παρεξηγηθούν και οι οποίες ήταν ευάλωτες στην κατηγορία ότι «χαϊδεύουν» την ανομία. Κάτι που έκανε με επιμονή η κυβερνητική προπαγάνδα, για να φοβίσει τους «νοικοκυραίους», υποχρεώνοντας την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να απολογείται.

Ο Ν. Σεβαστάκης επισημαίνει στην «Αυγή» (20-1-2012) ότι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και «στις αντιλήψεις της άμεσης δράσης, των εφόδων και του διαιρετικού εργατισμού δεν μπορεί να υπάρχει κοινό έδαφος». Το ερώτημα είναι αν συμφωνούν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ μ” αυτή την άποψη, καθώς ήδη εμφανίζονται ανησυχίες για «το πού το πάει η ηγεσία» και για «το αν πρέπει, προκειμένου να πάρουμε την κυβέρνηση, να θυσιάσουμε τον κινηματικό και ριζοσπαστικό χαρακτήρα του κόμματος». Πρόκειται για τη διαίρεση που ταλαιπωρεί (διαχρονικά) τα αριστερά σχήματα όταν προβάλλει στον ορίζοντα η προοπτική της εξουσίας.

- Η δυσκολία του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών είναι προφανής. Η δεσπόζουσα εντύπωση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συνομιλητές και μόνο διεκδικώντας την αυτοδυναμία μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική του. Η αυτοδυναμία όμως είναι σήμερα μια κακόφημη έννοια. Από τις περισσότερες δημοσκοπήσεις συνάγεται ότι οι πολίτες προτιμούν τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Στο ερώτημα «με ποιους θα πάτε αν δεν είστε αυτοδύναμοι;», οι απαντήσεις δεν είναι πειστικές.

- Η επιλογή της Κουμουνδούρου να οργανώσει την αντιπολιτευτική δράση της γύρω από τον Ευάγγελο Βενιζέλο (λίστα Λαγκάρντ και όχι μόνο), θεωρώντας ότι είναι ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης, επέτρεψε στον Α. Σαμαρά να βγει από το κάδρο και να πλασαριστεί ως ο ηγέτης που μένει μακριά από τις ψυχοφθόρες αντιθέσεις και έχει μόνο μέλημα την σωτηρία της χώρας.

Η αύξηση της δημοφιλίας του πρωθυπουργού και η υπεροχή της Ν.Δ. στην παράσταση νίκης (γκάλοπ της VPRC για την «Εφ.Συν.») -πρώτη φορά από τις τελευταίες εκλογές- αποδεικνύουν ότι η ιεράρχηση που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν λανθασμένη.

- Το μιντιακό περιβάλλον είναι κατάφωρα εχθρικό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Στην τηλεοπτική αρένα ο εκπρόσωπός του είναι υποχρεωμένος να αναμετρηθεί με στελέχη της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ακόμη και του ΚΚΕ, όποτε αυτό καλείται στα πάνελ. Τα μέτωπα που έχει ανοίξει η Κουμουνδούρου με ισχυρά δίκτυα ενημέρωσης και δημοσιογράφους έχουν δημιουργήσει ένα ασφυκτικό κλίμα, ενώ η ατζέντα διαμορφώνεται από τους τρεις εταίρους με τη βοήθεια φιλικών προς αυτούς μέσων ενημέρωσης.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται ότι «το κόμμα συναντά εμπόδια στην προσπάθειά του να εκφράσει τη διάχυτη δυσαρέσκεια», ωστόσο βρίσκει και ελαφρυντικά: «Ορισμένα πράγματα θέλουν τον χρόνο τους για να ωριμάσουν. Ουσιαστικά την πολιτική δουλειά την κάνουν οι ίδιοι άνθρωποι, αυτοί δηλαδή που ήταν στο προσκήνιο όταν είχαμε 4% είναι και τώρα που έχουμε φτάσει στο 29%».

Κατά την άποψή τους, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ρίξει το βάρος του σε δύο επίπεδα: «Ο μετασχηματισμός του σε ενιαίο κόμμα να γίνει γρήγορα και με ομαλό τρόπο και ταυτοχρόνως να διατυπωθεί μια πρόταση διακυβέρνησης που θα πείθει ακόμη και όσους δεν συμφωνούν με την κυβέρνηση, αλλά είναι διστακτικοί να έρθουν σε μας». Αυτούς τους στόχους υποστηρίζουν ότι θα υπηρετήσουν η επιτροπή προγράμματος υπό τον Γ. Δραγασάκη και το διεθνές οδοιπορικό του Α. Τσίπρα.

Επιπροσθέτως υπογραμμίζουν πως «δεν πρέπει να ετεροκαθοριζόμαστε. Η κυβέρνηση μας στήνει παγίδες, ελέγχει τους μηχανισμούς, διαθέτει ισχυρά επικοινωνιακά όπλα και κάποια στελέχη μας δεν έχουν την εμπειρία να διαχειριστούν τα πράγματα. Τρέχουμε από πίσω να μαζεύουμε το γάλα που χύνουν».

21/01/2013