[«Ξέρω, αλλά δεν σας λέω»... ] Tου Παντελη Μπουκαλα ("Καθημερινή", 28/9/2012)

...........................................................

«Ξέρω, αλλά δεν σας λέω»...  Tου Παντελη Μπουκαλα Αν ένα κοστούμι σού πέφτει πια μεγάλο, ο ράφτης  σου μπορεί να το σουλουπώσει, να το φέρει στα  μέτρα σου χωρίς αισθητικές αβαρίες. Αν  όμως σε στενεύει, ή προσπαθείς να αδυνατίσεις  με κάποια μαγική μέθοδο ή το ξεχνάς. Αν το  κοστούμι του προέδρου της Βουλής έπεφτε μεγάλο  στον κ. Μεϊμαράκη, δεν είχαμε το χρόνο  να το καταλάβουμε. Το γεγονός πάντως ότι  επελέγη πρωτίστως «για τον τσαμπουκά  του» δεν ακουγόταν σαν ό,τι πιο ταιριαστό με το  αξίωμα. Ο ίδιος, μετά την κατά ενάμιση χρόνο αργοπο- ρημένη γνωστοποίηση της κατάθεσης  ενός κτηματομεσίτη περί ξεπλύματος μαύρου  χρήματος ισόποσου με το εξοντωτικό τροϊκα- νικό πακέτο, δηλώνει, φωνάζει μάλλον, ότι το  προεδρικό κοστούμι τον στενεύει: «Θα βγω   από τα σαλόνια και θα κατέβω στην αρένα.  Θα βγάλω το κοστούμι». Και ενώ το κοστούμι  δεν παίρνει επιδιορθώσεις που θα το μεγαλώ σουν, αντί να το αρνηθεί, έστω με πόνο ψυχής,  αν έχει νόστιμες αναμνήσεις από δαύτο,  αντί να το δωρίσει, μέρες που είναι, δύσκολες,  το αφήνει στην ντουλάπα με μια ταμπελίτσα  πάνω του, εκτός από τη ναφθαλίνη: «Υπό  προσωρινή αναστολή» (και ελπίζοντας ότι οι  σκόροι και ανάγνωση ξέρουν και καλή ψυχή  έχουν κατά βάθος). Δηλαδή, τι έχει να περιμένει  ο ίδιος κι εμείς μαζί του; Την αυτοδιεύρυνση  του παντελονιού και την αυτοεπιμή- κυνση του παντελονιού; Η εξήγηση - δικαιολο- γία του κ. Μεϊμαράκη, ότι δεν παραιτείται  «για να μην προκαλέσει πρόβλημα στην  κυβέρνηση και αποσταθεροποίηση στη χώρα»,  πάσχει: Η κυβέρνηση έχει ήδη πληγεί, και το   κόμμα του επίσης, η δε χώρα θα ήταν αξιο- θρήνητη αν κλονιζόταν με την παραίτηση  οποιουδήποτε πολιτικού. Εντάξει, δεν είμαστε  Γερμανία, όπου πάει να τους γίνει συνήθειο η  παραίτηση των προέδρων. Και πάλι, αν  η πολιτεία αδυνατεί να αφομοιώσει την παραί- τηση ενός προέδρου της Βουλής κινδυ- νεύει να χαρακτηριστεί δραματικά ανώριμη,  δίχως ρίζες και δομές. Για να πούμε πάντως  και του προέδρου το δίκιο, λέει την πάσαν  αλήθεια όταν διαπιστώνει ότι «δυστυχώς,  το πολιτικό κλίμα διαμορφώνεται με  φήμες και διαρροές». Αμέσως έπειτα όμως  ενδίδει στον πειρασμό της φημολογίας  και μας πληροφορεί υποπληροφορώντας  μας ότι «ξέρει ποιοι βρίσκονται πίσω   από τον Χατζηνικολάου». Ιδού, με μια  φρασούλα, το συνήθειο των δικών μας  πολιτικών, το χούι τους: «Ξέρω, αλλά,  χα χα, δεν σας λέω». Ξέρω ποιοι παίζουν  με τις διαρροές, λέει ο κ. Μεϊμαράκης, αλλά  δεν σας λέω ποιοι είναι, θα το μοιραστώ  μόνο με τον εαυτό μου. Ξέρω ποιος είναι  ο «κυρίαρχος παίκτης» λέει ο επανα- κάμπτων κ. Καρατζαφέρης, αλλά δεν σας λέω.  Από κοντά το πρώην εξαπτέρυγό του, ο ού- τως η άλλος παντογνώστης (και λατρε- μένος των καναλιών) κ. Αδωνις Γεωργιάδης:  «Κάποιοι που ποντάρουν στη δραχμή ευθύνο- νται που το διέρρευσαν» μας λέει, χωρίς να   λέει τίποτα. Ο κ. Πολύδωρας πάλι εξέδωσε  ολόκληρη Βυρωνιάδα, καρφώνοντας συναδέλ- φους του υπουργεύσαντες που το ’ριξαν σε  διορισμούς συγγενών και κοντοχωριανών.  Αλλά κι αυτός για «κάποιους» μιλάει. Το  «κάποιος» όμως ελάχιστα απέχει από  το «ούτις». Συνεχίζουμε αύριο.