Από τον "Ερωτόκριτο" του Βιτσέντζου Κορνάρου (1553-1613;) / ("ΑΥΓΗ", 20/9/2012)

........................................................

Από τον "Ερωτόκριτο" του Βιτσέντζου Κορνάρου (1553-1613;)

[ Η Αρετούσα μιλά στη Νένα της]

Λέει τση: "Νένα, βλέπω το, γνωρίζω τ' απατή μου
             πως εύκολα σκλαβώθηκα, δεν είμαι πλιο σαν ήμου.
Μαγάρι τούτα στην αρχή να τα 'θελα κατέχει,
             πως η αγάπη βάσανα κι ο πόθος πρίκες έχει'
μαγάρι να 'το βολετό, μαγάρι να το μπόρου,
             να μην τον είχα στην καρδιά, συχνιά να τον εθώρου,
μα πιάστηκα σαν το πουλί, πλιο δεν μπορώ να φύγω,
            κι ως κι εδεπά που σου μιλώ εκείνονα ξανοίγω'
κι αν πρώτος τον αγάπησα δίχως να τον κατέχω,
             εδά διπλά και τρίδιπλα μες στην καρδιά τον έχω'
και πώς ειν' μπορετό να βγω από τα πάθη που 'μαι,
             αν είναι πάντα μετά με ξύπνου κι όντε κοιμούμαι; [...]
Μ' ας είσαι, Νένα, θαρρετή, και μόλο που η αγάπη
            μ' έβαλε σε βαθιά νερά κι ο νούς παρατράπη,
ποτέ δε θέλεις δει σ' εμέ πράμ' άπρεπο κανένα,
             κι ας καίγουνται τα μέλη μου, κι ας είν' τυραννισμένα'
και σκιάς εις το δακτύλι μου αυτός δε θέλει απλώσει,
              κι ας τυραννάται το κορμί ώστε πού να τελειώση,
κι ουδέποτε από λόγου μου δε θέλει δει κανίσκι,
              μόλο π' ο πόθος πολεμά, μόλο που μου βαρίσκει,
μηδ' άλλο πράμαν άμοιαστο παρά μιλιάς ελίγο'
              στ' απομεινάρια της φιλιάς ολπίζω να του φύγω.
Κι αν αγαπώ, ας αγαπώ' .................................................."

από το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ της "ΑΥΓΗΣ" (20/9/2012)

με ανθολόγο του Σεπτεμβρίου την Έλενα Πατρικίου