............................................................
Πολιτική ιατρική
Tου Παντελη Μπουκαλα
Φίλοι και συγγενείς που είχαν την ατυχία να ταλαιπωρηθούν από
αποκόλληση του υαλώδους ή, πιο βαριά, του αμφιβληστροειδούς, έχουν να
λένε πως η περίοδος της ίασής τους ήταν μια από τις πιο αναληθείς, τις
πιο ψεύτικες φάσεις της ζωής τους. Και μάλλον την αλήθεια πρέπει να
λένε, με το δεδομένο άλλωστε ότι η ιδιότητα του ανθρώπου επικυρώνεται με
την κίνηση και τη συγκίνηση.
Χαρακτηρίζοντας αναληθή την περίοδο
αυτή, που για ορισμένους κράτησε κοντά εξάμηνο, οι παθόντες ήθελαν να
συνοψίσουν σε μία λέξη όλα τα γνωρίσματα ενός βίου τόσο περιφρουρημένου
και αποστεγνωμένου, τόσο συναισθηματικά αποστειρωμένου, που καταντούσε
βαρετά ψεύτικος και ληθαργικά ακίνδυνος, αν όχι και απάνθρωπος, αφού
ό,τι το ανθρώπινο τελούσε υπό αυστηρό έλεγχο ή και απαγόρευση: το γέλιο,
το κλάμα, η πιο μικρή αγωνία. Ακόμα και το ποδόσφαιρο στο ραδιόφωνο
απαγορευόταν (η τηλεόραση αποκλειόταν εκ προοιμίου), για να μην πάρει
φωτιά το συγκινησιόμετρο από κάποιο γκολ και πάει στράφι ο θεραπευτικός
σχεδιασμός.
Οι πρωθυπουργικές αποκολλήσεις δεν διαφέρουν από των
«πολλών ανθρώπων» παρά μόνο ως προς τη δημοσιότητα και τις πιθανές
πολιτικές συνέπειες, φυσιολογικές ή σκοπούμενες. Για τη δημοσιότητα μόνο
έχουμε ήδη δει πεντακόσιες φορές την πρωθυπουργική αυλόπορτα να
ανοιγοκλείνει. Υπάρχει λόγος να τις χιλιάσουμε; Οσο για τις πολιτικές
περιπλοκές, η αλήθεια είναι ότι με την πρωθυπουργική αποκόλληση κόλλησε
για τα καλά η κυβερνητική μηχανή και μάλιστα πριν καλά καλά ξεκινήσει το
ταξίδι της. Μια μηχανή που έτσι κι αλλιώς έχει τα προβλήματά της, με
τρεις μηχανοδηγούς και με τη βενζίνη της νερωμένη, αν κρίνουμε από τον
συμμετοχικό ενθουσιασμό του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.
Κατά το χούι της,
η Ιστορία βρήκε άσχημη ώρα να ταλαιπωρήσει τον κ. Σαμαρά, πάνω δηλαδή
που θα άρχιζε να γεύεται τους καρπούς της φιλοδοξίας του. Να ευχηθούμε
περαστικά. Και, για να αποδείξουμε στους μετά φραγγελίων επανακάμψαντες
επιτηρητές μας ότι μπορούμε και στόχους να βάζουμε και σχέδια να
καταστρώνουμε, ας χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα που άθελά του προσφέρει
ο πρωθυπουργός: Τι λέμε ότι χρειαζόμαστε; Γαλήνη. Να μη μας πιέζουν, να
μη μας απειλούν, να μη μας στενοχωρούν. Ωραία. Ποιοι προστατεύονται από
την ιατρική και απαγορεύεται στους πάντες να τους πιέσουν, για να μην
ανέβει το αίμα στο κεφάλι τους; Οι πάσχοντες από αποκόλληση του
αμφιβληστροειδούς.
Τόσους γιατρούς ξεφτέρια έχουμε που έδωσαν
πιστοποιητικό τυφλότητας σε οξυδερκέστατους Ζακυνθηνούς, που μπροστά
τους τύφλα να ’χει ο μυθικός Λυγκέας με την οξύτατη όραση. Τους
επιστρατεύουμε λοιπόν για να βεβαιώσουν με σφραγίδες και υπογραφές ότι
πάσχουμε εθνικώς από αρχόμενη αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, οπότε
χρειαζόμαστε πανελλαδικώς την ηρεμία μας. Να δούμε ποιος θα μας ταράξει
έπειτα με μέτρα και χαράτσια. Τι, μήπως είναι ρεαλιστικότερη η
υπεσχημένη σωτηρία διά του Μνημονίου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου