.............................................................
Πόσο old school επικοινωνιακή πολιτική! Όχι μόνο από την εκκλησία, αλλά και από τα media (ΣΚΑΪ και ορισμένες δευτεράντζες) που άφησαν κάποιον να με λέει απατεώνα και ψυχωσικό, χωρίς καν να με βάλουν απέναντί του.
Για να τελείωνουμε: το ρεπορτάζ ήταν ακριβέστατο και ίσχυε μέχρι κεραίας. Χαίρομαι που εξαιτίας του και υπό το βάρος της κατακραυγής, τα συσσίτια θα συνεχιστούν και το καλοκαιρι.
Όχι ότι έτσι η εκκλησία θα πάψει να ζει στην εγωϊστική, κυνική και συχνότατα παρασιτική κοσμάρα της. Ούτε ότι έτσι λύνεται το αναχρονιστικό θέμα της ενωμένης εκκλησίας με το κράτος (αυτό το Ιράν των Βαλκανίων που καμώνεται την Ευρώπη).
Τουλάχιστον όμως κρατιούνται τα προσχήματα. Και ίσως βρεθεί επιτέλους η αφορμή (ιδίως αυτή τη δύσκολη εποχή, όπου όλοι αποκαλύπτονται) να ξεκινήσει ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους.
Και μην ακούσω πάλι, please, για το Κρυφό Σκολειό.
Χαιρετισμούς από το Δρομοκαΐτειο,
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος
Αγαπητέ Iερώνυμε, χαιρετίσματα απ' το Ψυχιατρείο.
Από τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο.
Πώς ένας ηγέτης με
μειλίχιο ίματζ δεν έχει και τόσο μειλίχια επικοινωνιακή πολιτική.
Οι δυό σιγανοπαπαδιές του Ιερώνυμου, που υπό διαφορετικά ψευδώνυμα
(αλλά πανομοιότυπες εκφράσεις) γέμισαν τα φίλια media με ύβρεις και
συκοφαντίες εναντίον μου, συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι πρέπει να κλειστώ
σε ψυχιατρείο. Επειδή είδα αυτό που ήταν επί όρους κείμενο: ότι η
ανακοίνωση έξι μητροπόλεων Αττικής ότι θα σταματήσουν να μαγειρευουν και
να διανέμουν τα συσσίτια απόρων (από προσφορές σουπερ μάρκετ και
πιστών) επειδή οι μαγείρισσες θα κανουν δίμηνες διακοπες, δείχνει οτι η
εκκλησία και ο Ιερώνυμος με το μειλίχιο ίματζ είναι κοινωνικά νυχτωμένοι
κι ανάλγητοι.
Πόσο old school επικοινωνιακή πολιτική! Όχι μόνο από την εκκλησία, αλλά και από τα media (ΣΚΑΪ και ορισμένες δευτεράντζες) που άφησαν κάποιον να με λέει απατεώνα και ψυχωσικό, χωρίς καν να με βάλουν απέναντί του.
Για να τελείωνουμε: το ρεπορτάζ ήταν ακριβέστατο και ίσχυε μέχρι κεραίας. Χαίρομαι που εξαιτίας του και υπό το βάρος της κατακραυγής, τα συσσίτια θα συνεχιστούν και το καλοκαιρι.
Όχι ότι έτσι η εκκλησία θα πάψει να ζει στην εγωϊστική, κυνική και συχνότατα παρασιτική κοσμάρα της. Ούτε ότι έτσι λύνεται το αναχρονιστικό θέμα της ενωμένης εκκλησίας με το κράτος (αυτό το Ιράν των Βαλκανίων που καμώνεται την Ευρώπη).
Τουλάχιστον όμως κρατιούνται τα προσχήματα. Και ίσως βρεθεί επιτέλους η αφορμή (ιδίως αυτή τη δύσκολη εποχή, όπου όλοι αποκαλύπτονται) να ξεκινήσει ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους.
Και μην ακούσω πάλι, please, για το Κρυφό Σκολειό.
Χαιρετισμούς από το Δρομοκαΐτειο,
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου