Πλήγμα για τον πολιτισμό

Καταστράφηκαν ιστορικά σινεμά της Αθήνας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στα "ΝΕΑ-online", Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Δύο από τα «στολίδια» της Αθήνας καταστράφηκαν το βράδυ της Κυριακής, όταν στη διάρκεια επεισοδίων στους δρόμους γύρω από την πλατεία Συντάγματος τυλίχτηκαν στις φλόγες ιστορικά σινεμά, όπως το «Αττικόν» και το «Άστυ».

Σύμφωνα με το Αρχείο Νεοτέρων Μνημείων, το αρχικό εκλεκτικιστικό κτίριο που βρίσκεται το Αττικόν οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1870-1881, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλερ, για λογαριασμό του Χιώτη τραπεζίτη Σταμάτιου Δεκόζη Βούρου.

Κατά το 1900 στεγάζονταν εκεί το φαρμακείο του Σ. Βαλτή (αναφέρεται ήδη από το 1891), το κουρείο του Λ. Μουσίου και το εμπορικό κατάστημα «ειδών Κίνας» του Π. Γεωργιάδη, ενώ το 1914 φιλοξενήθηκε για ένα διάστημα το νεοπαγές Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Μεταξύ των ετών 1914-1920 πραγματοποιήθηκε μια σημαντική επέμβαση σε ρυθμό "Νεομπαρόκ", όταν οικοδομήθηκε σε τμήμα του κτιρίου το κινηματοθέατρο Αττικόν, επάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Νικολούδη, με μια από τις πρώτες χρήσεις οπλισμένου σκυροδέματος.

Το «Αττικόν» σηματοδοτεί την αρχή της κατασκευής σπουδαίων κινηματογράφων.

Ως κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί από το 1916. Αργότερα στο ίδιο κτίριο ξεκίνησε τη λειτουργία του και ο κινηματογράφος Απόλλων.

Από το 1929 και μετά λειτούργησε υπό τη διεύθυνση της Σκούρας Φιλμ, της κινηματογραφικής δυναστείας των αδελφών Σκούρα.

Το «Αττικόν» ήταν η πρώτη αίθουσα στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου του 1929, που προέβαλλε την πρώτη ταινία με ήχο, «Fox Movietone Follies» του Ντέηβιντ Μπάτλερ.

Την περίοδο της κατοχής επιτάχθηκε από τους Γερμανούς για να προβάλλει ταινίες για την ψυχαγωγία των γερμανικών στρατευμάτων.

Το Αττικόν μετατρέπεται, έτσι, σε SoldatenKino Victoria, το Απόλλων σε Kino Apollo, ενώ οι άλλοι κινηματογράφοι υποχρεώνονται να αναγράφουν τους τίτλους των έργων εκτός από ελληνικά, στα γερμανικά και ιταλικά.

Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του, λαμπεροί αστέρες του Χόλιγουντ, του ευρωπαϊκού και του ελληνικού σινεμά ανέβηκαν τη λευκή μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί στην αίθουσα.

Το «Αττικόν» υπήρξε ένας από τους ομορφότερους κινηματογράφους της Ευρώπης.

Στην -σχεδόν- αιωνόβια ζωή του φιλοξένησε μεγάλες ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες πρεμιέρες, φεστιβάλ, συναυλίες Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, καθώς και την πρώτη ροκ-όπερα της Ελλάδας.

Σήμα-κατατεθέν του σινεμά υπήρξε, φυσικά, ο εντυπωσιακός της πολυέλαιος.

Υπήρξε η παλαιότερη αίθουσα της Αθήνας...

Παρά λίγο να καεί και η αίθουσα του Άστυ, του οποίου η είσοδος υπέστη ζημιές.

Το σινεμά, είναι και αυτό από τα παλαιότερα της Αθήνας.

Το κτήριο κατασκευάσθηκε την περίοδο 1934-1938. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μέρος του υπογείου έγινε τόπος μαρτυρίου και φυλακής για πολλούς αγωνιστές.

Το υπόλοιπο τμήμα του λειτούργησε εξαρχής ως κινηματογράφος.

Την περίοδο της γερμανικής κατοχής προέβαλε ταινίες και επίκαιρα για τα γερμανικά στρατεύματα. Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου ο κινηματογράφος υπολειτούργησε, ενώ το 1952 εγκαταστάθηκαν εκεί οι κινηματογραφικές επιχειρήσεις Κοσμίδης & Σία Α.Ε.

Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960 παρουσίαζε σπουδαίες ταινίες και πρεμιέρες, ενώ πραγματοποιούσε δεξιώσεις με προσκεκλημένους Έλληνες και ξένους πρωταγωνιστές.

Μέχρι το 1975 στον κινηματογράφο Άστυ διοργανώνονταν οι κυριακάτικες πρωινές προβολές της Ταινιοθήκης της Ελλάδος, ενώ συχνά διοργανώνονταν εβδομάδες κινηματογράφου αφιερωμένες σε κάποια ξένη χώρα.

Παρά την ευρεία ανακαίνιση που έγινε το 1994, ο κινηματογράφος διατηρεί πολλά στοιχεία της παλαιάς αίγλης του, όπως η καμπίνα προβολής, οι μαρμάρινες σκάλες με τις προστατευτικές σιδεριές, τα τραπεζάκια του φουαγιέ, οι πόρτες, οι καθρέφτες, τα μωσαϊκά, το εκδοτήριο εισιτηρίων.

Σχόλιον πικρόν: Αλήθεια, αν ήσαν προβοκάτορες και παρακρατικοί αυτοί που έκαψαν για δεύτερη φορά το οικοδομικό συγκρότημα στο οποίο ανήκουν το "Αττικόν" και ο "Απόλλων" θα έλεγα ότι τα πράγματα είναι απλά. Εκφράζουν δια των εμπρησμών την στάση των αφεντικών τους, δηλ. του Κράτους, απέναντι στην πιο ουσιαστική ανθρώπινη δραστηριότητα, απέναντι στον πολιτισμό. Όταν δεν το υπηρετεί, είναι απέναντί του από αδιάφορο έως και εχθρικό. Τόσο απλά.

Τα πράγματα όμως γίνονται πιο περίπλοκα, όταν οι εμπρησμοί γίνονται από τους ιδεολόγους και τους ακτιβιστές της αναρχίας. Μόνο φανατικοί μπορούν να κάψουν οικήματα που προσφέρουν παραμυθία και παρηγορία στον χειμαζόμενο κόσμο. Ακόμα κι αν τις προσφέρουν με εισιτήριο. Ακόμα κι αν κερδοφορούν. Στους σκοτεινούς καιρούς μας η τέχνη, και δη η πιο λαϊκή - καθότι η πιο προσβάσιμη από τον κοσμάκη, ο κινηματογράφος, ανταποδίδει και επιστρέφει την αξία του εισιτηρίου στο πολλαπλάσιο, πολλές φορές και στο μη μετρήσιμο. Πόσες φορές δεν βγήκαμε από την αίθουσα του σινεμά καλύτεροι άνθρωποι;

Εντάξει, κατανοώ στους χαλεπούς καιρούς μας την ιεράρχηση, την αξιολόγηση και την προτίμηση του "ζην" σε βάρος "ευ ζην"*, κατανοώ, ακόμα-ακόμα, την οργή και την επαναστατικότητα, αλλά είναι τόσο δύσκολο να εξαπολυθεί οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί που προσφέρουν πολιτισμό; Κι αν στο βάθος του ιδεολογικού ορίζοντα της αναρχίας υπάρχει ένας κόσμος χωρίς πολιτισμό - αν πιάνω σωστά το "μήνυμα" του εμπρησμού των κινηματογράφων, συγγνώμη αλλά αυτός ο ορίζοντας δεν με αφορά, για να μη πω ότι μου είναι και απωθητικός.

Επιπλέον, αν πρόκειται για εμπρηστές ορμώμενους από τον ίδιο χώρο με τους εμπρηστές του υποκαταστήματος της Μarfin το Μάιο του 2010 (και τους τρεις νεκρούς υπαλλήλους), που ανήκει στο ίδιο οικοδομικό συγκρότημα των κινηματογράφων μου φαίνεται ανατριχιαστική η πόρωση να εμφανίζεται ξανά ο εγκληματίας στον τόπο του εγκλήματος.

*Υστερόγραφο:

«Μου ζήτησαν λεφτά για να μην κάψουν το Άστυ»

Καταγγελία του ιδιοκτήτη του σινεμά

Για κουκουλοφόρους που του ζήτησαν χρήματα για να μην κάψουν το «Άστυ», μίλησε ο ιδιοκτήτης του ιστορικού αθηναϊκού κινηματογράφου σήμερα στον «Αθήνα 9,84», όταν ρωτήθηκε για τα χθεσινά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. «Δεν είχαμε βοήθεια, ούτε από την αστυνομία, ούτε από κανέναν. Κατέβηκαν οι γνωστοί κουκουλοφόροι, μας ζήτησαν και λεφτά για να μη κάψουν το μαγαζί μας. Και η αστυνομία δεν υπήρχε πουθενά!», τόνισε χαρακτηριστικά. Στον κινηματογράφο προκλήθηκαν υλικές ζημιές από την πυρκαγιά.

Ο χαρακτηριστικός διάλογος στο ραδιόφωνο του 9,84, όταν η δημοσιογράφος Βάνα Λυκομήτρου ζήτησε περισσότερες διευκρινήσεις:

ΕΡΩΤΗΣH:   Δηλαδή, τι σας είπαν; Ή μας πληρώνετε ή σας το καίμε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Βέβαια!

ΕΡΩΤΗΣΗ:   Έλληνες;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έλληνες, ναι!

ΕΡΩΤΗΣΗ:   Πόσα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δε θέλω να πω.

(http://www.lifo.gr/now/7377)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου