.............................................................
Ο φίλος στο facebook Athanase Athanassiou (facebook, 28/12/2018) προτείνει*
"Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες.", λέει ο Δημόκριτος. Με σημερινά λόγια, ο κόσμος είναι μια αίθουσα θεάτρου, η ζωή ένα πέρασμα από αυτήν. Μπαίνεις, κοιτάζεις και βγαίνεις.
--------------------------------------------------------------------------
Ο φίλος στο facebook Athanase Athanassiou (facebook, 28/12/2018) προτείνει*
"Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες.", λέει ο Δημόκριτος. Με σημερινά λόγια, ο κόσμος είναι μια αίθουσα θεάτρου, η ζωή ένα πέρασμα από αυτήν. Μπαίνεις, κοιτάζεις και βγαίνεις.
--------------------------------------------------------------------------
Περιφερόταν από πόλη σε πόλη
Σε έρημα θέατρα καταγώγια
Το ρεπερτόριο ανεξάντλητο
παραλλαγή στο ίδιο έργο
Κάποιος τυφλός γέρος έψαχνε τη μοίρα του
κάποιος κάπου κάποτε έκανε μία ερώτηση
κάποιος κάπου δεν το άντεχε
ένα τέλος τέλειωνε
ένα πεπρωμένο πέτρωνε
Στα σκηνικά υπήρχε πάντα
μία λάμπα που τρεμόσβηνε
κι ένα γραμμόφωνο που έπαιζε
ένα φθαρμένο τραγούδι εγκατάλειψης
Αυτή ήταν πρωταγωνίστρια
μόνο που πάντα έπαιζε ρόλους δεύτερους
συνήθως ενός δένδρου που στο τέλος καίγεται.
Οι άλλοι ηθοποιοί ήταν άνδρες
Ένας Δον Κιχώτης
φορούσε πανοπλία και έκανε τον ιππότη
άλλος στοχαστικά παρίστανε τον Άμλετ
άλλοι ήταν πυγμάχοι
που πάλευαν στο ριγκ
Πολλές φορές ο υποβολέας
απήγγειλε ποιήματα
και κάποιοι αυτοκτονούσαν
από χάρτινα μπαλκόνια
Όλοι όμως ανεξαιρέτως
φορούσαν την ίδια μάσκα
που άλλαζε χέρι στα παρασκήνια
Ώσπου μια μέρα ένας από τους θεατές
ανέβηκε στο πάλκο
έστησε μια καρέκλα
και την κοίταξε στα μάτια
«Μου χρωστάς μιαν απάντηση» της είπε
«Σε ποια ακριβώς ερώτηση;» ρώτησε έκπληκτη αυτή
«Μπορείς να αγαπήσεις τόσο
που να μη σε νοιάζει αν αγαπηθείς;»
«Από ποιο έργο είναι αυτό;»
αναρωτήθηκε πανικόβλητη αυτή
«πού είναι η μάσκα που πρέπει να φοράς
με ποιο τρόπο θα με κάνεις να πονέσω
θα μαχαιρωθώ ή θα πάρω δηλητήριο
θα φύγω μ’ ένα τρένο μέσα στην ομίχλη
ή θα με εγκαταλείψεις μέσα σε κουκλόσπιτο;»
Ο άνδρας όμως δεν απάντησε
Κατέβηκε από τη σκηνή και προχώρησε στην έξοδο
Η γυναίκα έμεινα για λίγο μετέωρη
έβγαλε το φόρεμα με τις δαντέλες
σκούπισε την πούδρα από το πρόσωπο
πέταξε τα ψηλοτάκουνα παπούτσια
και τον ακολούθησε
Πίσω τους τα σκηνικά κατέρρευσαν
με θόρυβο.
Σε έρημα θέατρα καταγώγια
Το ρεπερτόριο ανεξάντλητο
παραλλαγή στο ίδιο έργο
Κάποιος τυφλός γέρος έψαχνε τη μοίρα του
κάποιος κάπου κάποτε έκανε μία ερώτηση
κάποιος κάπου δεν το άντεχε
ένα τέλος τέλειωνε
ένα πεπρωμένο πέτρωνε
Στα σκηνικά υπήρχε πάντα
μία λάμπα που τρεμόσβηνε
κι ένα γραμμόφωνο που έπαιζε
ένα φθαρμένο τραγούδι εγκατάλειψης
Αυτή ήταν πρωταγωνίστρια
μόνο που πάντα έπαιζε ρόλους δεύτερους
συνήθως ενός δένδρου που στο τέλος καίγεται.
Οι άλλοι ηθοποιοί ήταν άνδρες
Ένας Δον Κιχώτης
φορούσε πανοπλία και έκανε τον ιππότη
άλλος στοχαστικά παρίστανε τον Άμλετ
άλλοι ήταν πυγμάχοι
που πάλευαν στο ριγκ
Πολλές φορές ο υποβολέας
απήγγειλε ποιήματα
και κάποιοι αυτοκτονούσαν
από χάρτινα μπαλκόνια
Όλοι όμως ανεξαιρέτως
φορούσαν την ίδια μάσκα
που άλλαζε χέρι στα παρασκήνια
Ώσπου μια μέρα ένας από τους θεατές
ανέβηκε στο πάλκο
έστησε μια καρέκλα
και την κοίταξε στα μάτια
«Μου χρωστάς μιαν απάντηση» της είπε
«Σε ποια ακριβώς ερώτηση;» ρώτησε έκπληκτη αυτή
«Μπορείς να αγαπήσεις τόσο
που να μη σε νοιάζει αν αγαπηθείς;»
«Από ποιο έργο είναι αυτό;»
αναρωτήθηκε πανικόβλητη αυτή
«πού είναι η μάσκα που πρέπει να φοράς
με ποιο τρόπο θα με κάνεις να πονέσω
θα μαχαιρωθώ ή θα πάρω δηλητήριο
θα φύγω μ’ ένα τρένο μέσα στην ομίχλη
ή θα με εγκαταλείψεις μέσα σε κουκλόσπιτο;»
Ο άνδρας όμως δεν απάντησε
Κατέβηκε από τη σκηνή και προχώρησε στην έξοδο
Η γυναίκα έμεινα για λίγο μετέωρη
έβγαλε το φόρεμα με τις δαντέλες
σκούπισε την πούδρα από το πρόσωπο
πέταξε τα ψηλοτάκουνα παπούτσια
και τον ακολούθησε
Πίσω τους τα σκηνικά κατέρρευσαν
με θόρυβο.
(Χλόης Κουτσουμπέλη, Η Παράσταση, από την ποιητική συλλογή «Στον αρχαίο κόσμο βραδιάζει πια νωρίς», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2012)
*Σημείωση: Και το της ανάρτησης επίσης του φίλου Athanasse Athanasiou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου